Η ενότητα Παλαιάς και Καινής Διαθήκης

Η ενότητα αυτή των δύο Διαθηκών δηλώνεται σαφέστατα και από τον τρόπο με τον οποίο η Εκκλησία ενσωματώνει τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης στην ιερή Βίβλο της. Αναλυτικότερα, η κατάταξη των βιβλικών έργων στον κανόνα της Συναγωγής αποσκοπεί στον τονισμό της σημασίας του Νόμου. 

Τα βιβλία, επομένως, που απαρτίζουν τη συλλογή Νόμος κατέχουν την πρώτη θέση σε αυτόν τον κανόνα. Αμέσως μετά ακολουθεί η ομάδα Προφήτες. Στο πρώτο βιβλίο της ομάδας αυτής, στο Ιησούς Ναυή, εμφανίζεται ο Θεός να δίνει από την πρώτη στιγμή στον διάδοχο του Μωυσή την ακόλουθη εντολή: «Να είσαι δυνατός και πολύ γενναίος, φροντίζοντας να ενεργείς σύμφωνα με όλον τον νόμο που σου παρέδωσε ο δούλος μου ο Μωυσής. Μην παρεκκλίνεις από αυτόν ούτε προς τα δεξιά ούτε προς τα αριστερά, ώστε να ευημερείς οπουδήποτε πηγαίνεις. Δεν θα σταματήσεις να επαναλαμβάνεις όσα περιέχονται στο βιβλίου του νόμου αυτού και θα μελετάς σ’ αυτό μέρα και νύχτα, ώστε να φροντίζεις να ενεργείς σύμφωνα με όλα όσα είναι γραμμένα. Γιατί τότε μόνο θα πετύχεις στις επιλογές σου και τότε μόνο θα ευημερήσεις» (Ιησούς α΄ 7-8)[1]. Το τελευταίο βιβλίο της συλλογής, Μαλαχίας, τελειώνει με μια ανάλογη εντολή: «Να θυμάστε τον νόμο που παρέδωσα στον δούλο μου τον Μωυσή στο Χωρήβ, τα θεσπίσματα και τις διατάξεις για όλον τον Ισραήλ» (Μαλαχίας γ΄ 22)[2].

Κυριακή ΙΓ΄ Λουκά: Από την στιγμή που αναγνωρίζουμε τις ελλείψεις μας γίνεται το ξεκίνημα της νίκης.

Κύριε τί να κάνω για να κληρονομήσω τον παράδεισο; αυτό ρώτησε ο πλούσιος της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, ευλογημένοι μας Χριστιανοί, τον Κύριο και Θεό μας.

Και στην ερώτηση αυτήν τώρα εμείς που γνωρίζουμε τί πρέπει να κάνουμε αφού έχουμε το μήνυμα του Ευαγγελίου, θα πρέπει να ξέρουμε την απάντηση.

Φυσικά όλοι εμείς που θέλουμε να πάμε στον Παράδεισο, πιστεύουμε ότι μετά τον θάνατο υπάρχει ζωή.
Αλλιώς δεν θα το επιδιώκαμε σαν στόχο και προορισμό.

Το ερώτημα είναι, το πιστεύουμε όντως αυτό; Ή το εκλαμβάνουμε απλά σαν πληροφορία; Πιστεύουμε ότι υπάρχει ο Παράδεισος ή απλά τον αναφέρουμε σαν μια απλή λέξη, που την συναντήσαμε στα ιερά μας βιβλία;

Έτοιμοι, μα τόσο ανέτοιμοι.

Έτοιμοι ν' αρπαχτούμε.

Να ξεσπάσουμε σε ανύπαρκτους εχθρούς που δημιουργεί το κενό της ζωής μας.

Έτοιμοι να αναθεματίσουμε, να κατακρίνουμε, να μισήσουμε, να απορρίψουμε.

Μόνοι μας γεννούμε λογισμούς, μόνοι μας πωρώνουμε την καρδιά μας με την κακία, τον φανατισμό, την εμπάθεια.

Εχθρός αυτός που έχει πολιτική εξουσία.

Εχθρός αυτός που έχει εκκλησιαστική θέση.

Εχθρός αυτός που έχει χρήματα.

Εχθρός αυτός που έχει δόξα.

Εχθρός αυτός που έχει αυτά που δεν έχουμε.

Εχθρός ο γείτονας, εχθρός ο συμμαθητής, εχθρός ο σύζυγος, εχθρός ο συνάδελφος, εχθρός ο Θεός.

Έτοιμοι ν'αρπαχτούμε. Να ουρλιάξουμε για την αδικία που έχουμε υποστεί.

Έτοιμοι ν' αρπαχτούμε. Να φωνάξουμε για το μέλλον για το οποίο μόνο εμείς νοιαζόμαστε.

Κυριακή Θ΄ Λουκά: Ο Χριστός δίνει άλλες διαστάσεις στον θάνατο.

Ο άνθρωπος, ευλογημένοι μας Χριστιανοί, είναι πλασμένος για τη ζωή, γεννήθηκε για να ζήσει, βγήκε άπ' τα «χέρια» του Θεού για να ρουφήξει τη ζωή. Δεν είναι φτιαγμένος για τον τάφο, ούτε προορισμός του είναι κάποιο χορταριασμένο μνημούρι. Δεν παύει όμως να ζει ένα τραγικό «αδιέξοδο», για το οποίο υπεύθυνος είναι μόνο ό ίδιος κι οι επιλογές του. Ζώντας το ρεύμα του ποταμού της ζωής, χαίρεται ν' απολαμβάνει τη μια του όχθη καί καυχιέται πώς στέκεται αμετακί­νητα σ' αυτήν, κλείνοντας τα μάτια στην άλλη όχθη. Λες καί μπορεί να στα­ματήσει τη ροή του χρόνου στη μια πλευρά του ποταμού, αποφεύγοντας το «πέρασμα» στην άλλη, πέρασμα καθολικό πού σφραγίζει την πανανθρώπινη βιοτή καί ύπαρξη.

π. Ιωακείμ Καρεώτης: Η χαρά της μετανοίας (βίντεο)

Ομιλία του ιερομονάχου π. Ιωακείμ Καρεώτου από το Άγιο Όρος με θέμα «η χαρά της μετανοίας», που πραγματοποιήθηκε στον ιερό ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναούσης το Σάββατο 23 Μαρτίου 2013 μετά τον εσπερινό.
Αυτή ήταν η τελευταία ομιλία του γέροντα στην Μητρόπολή μας.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας παρακάτω.

Κυριακή Η΄ Λουκά: Ποιος ενεργεί ως πλησίον;

Για μια ακόμη φορά, ευλογημένοι μας Χριστιανοί, ένας νομοδιδάσκαλος πλησιάζει τον Κύριο με σκοπό να Τον ντροπιάσει, να Τον εκθέσει μπροστά στους παρευρισκομένους αφού η διδασκαλία του Χριστού, έρχεται σε αντίθεση με την παράδοση που διδάσκουν οι Φαρισαίοι και οι Γραμματείς και οι νομοδιδάσκαλοι. 

Του κάνει λοιπόν, μία ερώτηση: «Τι πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;» Ο Χριστός αντιστρέφει την ερώτηση: «Εσύ τι νομίζεις ότι πρέπει να κάνεις; Ποια είναι η σημαντικότερη εντολή που πρέπει να τηρήσεις;»

Ο νομοδιδάσκαλος αυτός δεν είναι τυχαίος. Από την απάντησή του φαίνεται ότι είναι πολύ καταρτισμένος. Διότι απ' όλες τις εντολές που υπάρχουν μέσα στον νόμο διαλέγει ένα στίχο που επαναλαμβάνεται στο Λευϊτικό και στο Δευτερονόμιο, το «αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου και τον πλησίον σου ως εαυτόν». Αυτή ακριβώς είναι και η εντολή την οποία είχε διδάξει ο Κύριος ως πρώτη και σπουδαία εντολή.

Τα λυπηρά της ζωής του ανθρώπου ως οδός μετανοίας

“Όποιος υποφέρει τα λυπηρά, θα πετύχει και τα χαρούμενα. Και όποιος ανέχεται με καρτερικότητα τα θλιβερά συμβάντα, δεν θα στερηθεί και τα ευχάριστα”, μας διαβεβαιώνει ο άγιος Νείλος ο Ασκητής. Πολλές είναι οι αιτίες που αναστατώνουν την ψυχή σου, τα λυπηρά που μας βασανίζουν και μας πληγώνουν. 

Δοκιμασίες του παρελθόντος, οι δυσκολίες του παρόντος και οι φόβοι για το μέλλον. Κάποιες μπορεί να είναι μεγάλες, κάποιες μπορεί να φαίνονται μικρές. Ο θάνατος ενός προσφιλούς προσώπου, η οικονομική καταστροφή, η διάλυση ενός γάμου, η επίσκεψη ανίατης ασθένειας. 

Ίσως είχες την εντύπωση ότι ο Θεός έχει ετοιμάσει ένα θαυμάσιο σχέδιο για σένα και την οικογένειά σου που περιλαμβάνει οικονομική ευμάρεια, επαγγελματική και κοινωνική καταξίωση, σωματική και ψυχική υγεία. 

Όμως αυτή είναι μια λανθασμένη εκτίμηση διότι ο Ιησούς Χριστός μάς προειδοποίησε: “ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε”(Ιωάν.16,33).