Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2018

Νέα χρονιά, νέα αρχή στην πνευματική μας προσπάθεια.



Πήγαν μερικοί γέροντες στον Αββά Ποιμένα και του είπαν: "Εγκρίνεις, αν δούμε μοναχούς να νυστάζουν στη σύναξη, να τους ξυπνάμε σκουντώντας τους, ώστε να είναι γρηγορούντες στην αγρυπνία"; Και εκείνος τους λέγει: "Αν έβλεπα αδελφό να νυστάζει, θα του έβαζα το κεφάλι του πάνω στα γόνατά μου, για να τον αναπαύσω".
-------------------------
Και πάλι κάποιος τον ρώτησε: "Αν δούμε κάποιον να αμαρτάνει πρέπει να τον ελέγξουμε"; Τους αποκρίνεται ο Αββάς Ποιμένας: "Όσο για μένα, αν χρειαζόταν να περάσω από εκεί και τον έβλεπα να αμαρτάνει, θα τον προσπερνούσα χωρίς να τον ελέγξω".
-------------------------

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2018

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΗ: Η ζωή μας ας είναι η μαρτυρία του δι'ημάς γεννηθέντος Χριστού.



(Ματθ. 2.13-23)

«Καί ἀποστείλας ἀνεῖ­λεν πάντας τούς παῖδας τούς ἐν Βηθλεέμ καί ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς».
Κυριακή μετά τή Γέν­νηση τοῦ Χριστοῦ, καί τό εὐαγ­γε­λικό ἀνάγνωσμα μᾶς περι­γρά­φει ἕνα φρικτό καί ἀνόσιο ἔγκλημα, τή σφα­γή τῶν ἀθώων βρε­φῶν τῆς Βηθλεέμ πού παρήγγειλε ὁ Ἡρώ­δης προκειμένου νά θα­να­τώ­σει, ὅπως νόμιζε, ἀνάμεσα σέ αὐτά καί τό βρέ­φος Ἰησοῦ, ἀπό τό ὁποῖο πίστευε ὅτι κιν­δύ­νευε ἡ βα­σιλεία του.
«Φωνή ἐν ῾Ραμά ἠκού­σθη», γιατί ἡ φιλοδοξία καί ἡ ἀνασφάλεια ἑνός ἄρ­­χο­ντος καταδίωκε τόν Χριστό ἀπό τήν πρώ­τη στιγμή τῆς ἐμ­φα­νίσεώς του στή γῆ· καταδίωκε μέ σκληρό­τη­­τα τόν Χριστό πού ἦρ­θε στόν κόσμο ἀπό ἀγάπη· κατα­δίω­κε αὐ­τόν πού ἐπρόκειτο νά δια­κηρύξει ὅτι ἡ βασι­λεία του «οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κό­σμου τούτου».

Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2018

Πηγαίνεις σε ναούς, διαβάζεις βιβλία, ακούς ομιλίες, όμως προσεύχεσαι;



Καλή είναι η εξωστρέφεια όταν γίνεται προς δόξα του Θεού.
Επειδή όμως συνήθως δεν γίνεται γι'αυτό καλύτερα είναι να υπάρχει εσωστρέφεια. Να εισέλθουμε πλέον στα βάθη της καρδιάς μας και εκεί να κάνουμε ένα στασίδι σιωπής και προσευχής.
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι προσευχή.
Πολλές οι ομιλίες που ακούμε, πολλά αυτά που διαβάζουμε. Προσευχή όμως δεν κάνουμε.

Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2018

Ο δύσπιστος μοναχός



Ένας μοναχός πάλευε με λογισμούς αμφιβολίας, για το αν τα τίμια Δώρα είναι πραγματικά Σώμα και Αίμα Χριστού ή άπλά σύμβολα και τύποι.
Οι άλλοι μοναχοί, όταν ενημερώθηκαν σχετικά, τον κάλεσαν σε μία θεία λειτουργία, στη διάρκεια της όποίας προσεύχονταν όλοι θερμά νά του δείξει ο Θεός με θαύμα την αλήθεια, για νά διώξει τούς λογισμούς της απιστίας.
Μετά την απόλυση, ο αδελφός Αυτός διηγήθηκε στους άλλους τα έξης: «Όταν ο διάκονος ανέβηκε στον άμβωνα για νά διαβάσει το Ευαγγέλιο, είδα ν' ανοίγει ή στέγη της εκκλησίας. Μετά την ευχή της προσκομιδής, είδα να σχίζονται οι ουρανοί και νά κατεβαίνει φωτιά πάνω στα τίμια Δώρα. 'Ύστερα παρουσιάστηκε πλήθος αγγέλων κι ανάμεσά τους ένα Παιδί. Μαζί τους κατέβηκαν άλλα δύο πρόσωπα με ομορφιά απερίγραπτη.

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης: ο κανόνας του πνευματικού δεν λύνεται από κανέναν!



 Ο Άγιος γέροντας 'Ιάκωβος Τσαλίκης (1991) εξομολόγησε κάποτε μία γερόντισσα και της έβαλε κανόνα νά μην κοινωνήσει για τρία χρόνια.
Γιατί δεν κοινωνάς; τη ρώτησε μία μέρα ο ιερέας της ενορίας της. Μου έβαλε κανόνα ο π. 'Ιάκωβος, απάντησε
Εκείνη, και του είπε την αιτία. Όχι γιαγιά, μη στενοχωριέσαι. Αυτός είναι αγράμματος καλόγερος.
Εγώ είμαι μορφωμένος και σόι λύνω τον κανόνα. Νά έρθεις την Κυριακή νά σε κοινωνήσω.
Καθώς όμως πλησίασε ή γιαγιά νά μεταλάβει, ένιωσε στο στόμα της την άγία λαβίδα άδεια και κρύα, δεν κατάλαβε τη γεύση της-θείας Κοινωνίας.
Το θαυμαστό γεγονός επαναλήφθηκε άλλες δύο Κυριακές, όπότε ή γυναίκα ανησύχησε και ξαναπήγε στο γέροντα 'Ιάκωβο.

Ο Χριστός ως άνθρωπος.



Ἀφοῦ ὁ ἄνθρωπος δὲν µποροῦσε νὰ ἔρθει στὸ Θεό, ὁ Θεὸς ἦρθε στὸν ἄνθρωπο, ταυτίζοντας τὸν ἑαυτό του µὲ τὸν ἄνθρωπο µὲ τὸν πιὸ ἄµεσο τρόπο. Ὁ αἰώνιος Λόγος καὶ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, τὸ δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἔγινε ἀληθινὸς ἄνθρωπος, ἕνας ἀπὸ ἐµᾶς. Συµµετέχει ἀπόλυτα στὸ κάθε τί ποὺ µᾶς ἀποτελεῖ κι ἔτσι µᾶς δίνει τὴ δυνατότητα νὰ συµµετέχουµε σ’ αὐτὰ ποὺ τὸν ἀποτελοῦν, στὴ θεϊκή του ζωὴ καὶ στὴ δόξα του. Ἔγινε ὅ,τι εἴµαστε γιὰ νὰ µᾶς κάνει ὅ,τι εἶναι αὐτός.

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2018

Ο Θεός μας δίδεται ως παιδί και μόνο ως παιδιά μπορούμε κι εμείς να Του δοθούμε.




Του πατρός Αλέξανδρου Σμέμαν-Θεολόγου

«Δι' ημάς γάρ εγεννήθη παιδίον νέον, ο πρό αιώνων Θεός.» Ένας από τους κυριότερους ύμνους των Χριστουγέννων καταλήγει σ'; αυτά τα λόγια, ταυτίζοντας το βρέφος που γεννήθηκε στο σπήλαιο της Βηθλεέμ με τον «προ αιώνων Θεό».

Ο ύμνος αυτός συνετέθη τον έκτο αιώνα από τον περίφημο Βυζαντινό υμνογράφο Ρωμανό το Μελωδό:

Η Παρθένος σήμερον, τον υπερούσιον τίκτει και η γη το σπήλαιον τω απροσίτω προσάγει άγγελοι μετά ποιμένων δοξολογούσι δι'; ημάς γαρ εγεννήθη παιδίον νέον, ο προ αιώνων Θεός.
 (Κοντάκιον Χριστουγέννων)

Το παιδί ως Θεός, ο Θεός ως παιδί... Γιατί δημιουργείται αυτή η ζωηρή συγκίνηση την περίοδο των Χριστουγέννων όταν οι άνθρωποι, ακόμη και αυτοί με χλιαρή πίστη ή ακόμη και οι άθεοι, παρατηρούν αυτό το μοναδικό, ασύγκριτο θέαμα της νεαρής μητέρας να κρατά το παιδί στην αγκαλιά της, και γύρω τους οι «Μάγοι οι από Ανατολών», οι ποιμένες, δροσεροί από τη νυχτερινή τους σκοπιά στους αγρούς, τα ζώα, ο ανοιχτός ουρανός, ο αστέρας;
 Γιατί είμαστε τόσο βέβαιοι, αλλά και συνεχώς ανακαλύπτουμε, πώς σ'; αυτόν το θλιβερό πλανήτη μας δεν υπάρχει τίποτε ομορφότερο και πιο χαρμόσυνο απ'; αυτό το θέαμα, που το πέρασμα των αιώνων αποδείχτηκε ανίκανο να ξεριζώσει από τη μνήμη μας; Επιστρέφουμε σ'; αυτό το θέαμα οποτεδήποτε δεν έχουμε άλλο καταφύγιο, οποτεδήποτε έχουμε βάσανα στη ζωή, και αναζητούμε αυτό που θα μάς ελευθερώσει.

Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2018

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ: Από την παρακοή στην υπακοή.



(Ματθ. 1.1-25)


«Τοῦτο δέ ὅλον γέγο­νεν ἵνα πληρωθῇ τό ρη­θέν ὑπό τοῦ Κυρίου διά τοῦ προ­φή­του λέ­γον­τος· ἰδού ἡ παρθένος ἐν γαστρί ἕξει καί τέξεται υἱόν καί καλέσουσι τό ὄνο­μα αὐτοῦ Ἐμμανου­ήλ».
Κυριακή πρό τῆς Χρι­στοῦ Γεννήσεως καί ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς προ­ε­τοιμάζει γιά τό κοσμο­σω­τήριο γεγονός τῆς θεί­­ας ἐναν­θρωπήσεως μέ τό εὐαγγελικό ἀνά­γνω­σμα, στό ὁποῖο ὁ ἱε­ρός εὐαγγελιστής Μα­τθαῖος περι­γράφει ὅλα ὅσα προ­­η­γή­θηκαν τοῦ ἱε­ροῦ γεγονότος πού θά ἑορτάσου­με.
Ἡ γέννηση τοῦ Χρι­στοῦ ἐντάσσεται στό σχέ­­­διο τῆς θείας οἰκο­νο­­­μίας γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, σχέδιο τό ὁποῖο ὁ Θεός προ­α­ν­ήγ­γειλε ἔμμεσα τήν ἡ­μέ­ρα τῆς ἐξώσεως τῶν πρωτοπλάστων ἀπό τόν παράδεισο τῆς Ἐδέμ, χω­­­ρίς βεβαίως νά προσ­δι­ο­­ρίσει τόν χρόνο πραγ­­­ματοποιήσεώς του. Παρότι ὅμως ὁ Θεός δέν προσδιόρισε τόν χρό­­νο πού θά συνέ­βαι­νε τό μέγα αὐτό θαῦ­μα τῆς ἀπολυτρώσεως τοῦ ἀν­θρώπου, δέν ἔπαυσε νά ἀνανεώνει τήν ἐλ­πίδα τῶν ἀνθρώπων μέ ἀπο­κα­λύψεις στούς ἐκλε­κτούς του δούλους.

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2018

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ´ ΛΟΥΚΑ: Καλούμαστε να απεκδυθούμε την αμαρτωλή φύση ώστε να ενδυθούμε την κατα Χάρην θεανθρώπινη φύση.



 Αποστολικό ανάγνωσμα: (Κολασ. 3.4-11)

«Ἀπεκδυσάμενοι τόν παλαιόν ἄνθρωπον σύν ταῖς πράξεσιν αὐ­τοῦ καί ἐνδυσάμενοι τόν νέον τόν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνω­σιν τοῦ κτίσαντος αὐτόν».
Κυριακή τῶν Ἁγίων Προπατόρων σήμερα, ἀδελφοί μου, καί ἡ Ἐκ­κλη­­σία μας μᾶς προετοιμάζει γιά τή μεγάλη ἑορτή τῶν Χριστουγέν­νων πού πλησιάζει. Μᾶς προε­τοι­μάζει ὄχι μόνο ἀφιε­ρώνοντας τή σημερινή Κυριακή στή μνήμη τῶν Ἁγίων Προ­πατό­ρων τοῦ Κυρίου, ὄχι μόνο μέ τό εὐ­­αγγελικό ἀνά­γνω­σμα τοῦ μεγά­λου Δείπνου πού ἀκούσαμε σή­με­ρα, ἀλλά καί μέ τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα.

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2018

Ποια ψυχή είναι "πτωχή τω πνεύματι";



«Πτωχή τω πνεύματι»(Ματθ. 5, 2) είναι εκείνη η ψυχή, η οποία γνωρίζει καλά τα τραύματά της, όπως επίσης και το σκοτάδι των παθών, που την περικυκλώνει, και ζητά συνεχώς τη λύτρωση από τον Κύριο. Η ψυχή αυτή υπομένει τους κόπους και δεν χαίρεται με κανένα γήινο αγαθό, αλλά αναζητά μόνο τον καλό Γιατρό και έχει πεποίθηση στη θεραπεία Του. Με ποιο τρόπο λοιπόν η τραυματισμένη αυτή ψυχή θα γίνει ωραία και ευπαρουσίαστη και κατάλληλη να ζήσει μαζί με το Χριστό; Πώς αλλιώς, παρά όπως ήταν έτσι που πλάσθηκε εξαρχής και με την σαφή επίγνωση των τραυμάτων της και της φτώχειας της;

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2018

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης: Τα τέσσερα πράγματα που σκοτίζουν την ψυχή – Μίσος, εξουδένωση, ζήλεια, γογγυσμός.



Ο άνθρωπος για να έχει πνευματική ζωή, να έχει το φως στη ζωή του, πρέπει να έχει τελεία επικοινωνία με το περιβάλλον του.
Από τη στιγμή που δεν έχει αυτή την απλή, την φυσική, την άνετη εγκατάλειψη και παράδοση του εαυτού του στον άλλον, και επομένως την βίωση του άλλου ως οικείου μέλους, δεν μπορεί να έχει Θεόν. Γι’ αυτό σκοτίζεται η ψυχή, όταν κλονίζεται η σχέση της με τον Θεό.

Μην είσαι τοξικός αλλά φως.



Ξέρετε γιατί έχουν επιτυχία τα social media; Γιατί αρέσουν πολύ σε αυτούς που έχουνε μίσος, κόμπλεξ και μιζέρια στην ζωή τους και θέλουν να την διοχετεύσουν και στους άλλους.
Πάντα το κακό θέλει να αυτοπροβληθεί, να αυτοδιαφημιστεί, να μολύνει όσο πιο πολλούς μπορεί. Σχόλια και μετά σχόλια στα σχόλια και δώσ'του τα σχόλια και οι κατακρίσεις.
--------------------------------
Γι'αυτό και σπάνια θα βρεις ανθρώπους που δεν μένουν στα κακά αυτού του κόσμου, αλλά θα δούνε το καλό· δεν θα μείνουν στο σκοτάδι αλλά θα δούνε το φως και θα παραμείνουν εκεί.
--------------------------------
Είναι σημαντικό νομίζω να μένουμε στα καλά και αυτά να προβάλουμε. Πολλές φορές πέφτουμε στην παγίδα να πολεμούμε το κακό. Και το πολεμούμε με τόση μανία και εμμονή ώστε τελικά μολυνόμαστε και εμείς οι ίδιοι με την βρωμιά, με το σκοτάδι, με την μιζέρια.
--------------------------------

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2018

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι´ ΛΟΥΚΑ: Για να ορθωθούμε πνευματικά χρειάζεται να ελευθερωθούμε από τα πάθη μας.



 (Λουκ. 13.10-17)

«Καί ἰδού γυνή πνεῦμα ἔχουσα ἀσθε­νεί­ας ἔτη δέκα καί ὀκτώ καί ἦν συγκύ­πτουσα καί μή δυναμένη ἀνακύψαι εἰς τό παντε­λές».
Ἕνα θαῦμα περιγράφει ἡ σημερινή εὐ­αγ­γελική περικοπή, ἀδελφοί μου, ἕνα θαῦ­μα ἀπό τά πολλά πού ἐπιτέλεσε ὁ Χρι­στός κατά τή διάρκεια τῆς ἐπιγείου ζωῆς του, τήν ὁποία διῆλθε «εὐεργετῶν καί ἰώ­μενος». Περιγρά­φει τή θεραπεία μιᾶς γυ­ναίκας, τήν ὁποία κάποια ἀσθένεια τήν κρατοῦσε γιά δεκαοκτώ χρόνια κυρτωμέ­νη ἔτσι ὥστε νά μή μπορεῖ νά σταθεῖ ὄρθια, νά μή μπορεῖ νά δεῖ τόν κόσμο ἀπό τή φυσιολογική γιά κάθε ἄνθρωπο στάση καί νά βασανίζεται καί νά ταλαιπωρεῖται χωρίς νά μπορεῖ νά βρεῖ τήν ἴαση καί τή θεραπεία. Αὐτή τή γυναίκα πού, παρά τή δυσκολία πού τῆς προξενοῦσε ἡ ἀσθένειά της καί στό βάδισμα ἀκόμη, βρι­σκόταν τό Σάββατο στή συναγωγή γιά νά ἐπιτελέσει τά θρησκευτικά καθήκοντα, νά προσευχηθεῖ στόν Θεό καί νά ἀκούσει τήν ἑρμηνεία τοῦ θείου λόγου, συναντᾶ ὁ Ἰη­σοῦς. Καί μόλις τή βλέπει, χωρίς νά δι­στά­σει οὔτε λεπτό γιά τόν ἀπόηχο πού γνώ­ριζε ὅτι θά δημιουργοῦσε ἡ ἐνέργειά του, κα­θώς οἱ Ἰουδαῖοι ἀναζητοῦσαν ἀφορ­μές γιά νά τόν κατακρίνουν καί νά τόν συκο­φα­ντήσουν, ἀπευθύνεται πρός αὐτήν καί τῆς προσφέρει μέ μιά του φράση τήν ἀ­παλ­­λαγή ἀπό τήν ἀσθένεια· «γύναι, ἀπο­λέ­λυσαι τῆς ἀσθενείας σου».

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2018

Άγιος Νείλος ο Ασκητής: Κεφάλαια περί προσευχής



από τη Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών 

Πρόλογος: Την ώρα, που με καίει ο πυρετός και με συνέχει η φλόγωση των ακαθάρτων παθών, με τονώνεις, όπως πάντα, καθώς πιάνω τα θεαγάπητα γράμματά σου παρηγορώντας το νού μου τον κατάκοπο, που σε ό,τι αισχρό περιδιαβάζει. Κι αυτό, γιατί εσύ μακάρια μιμήθηκες το μεγάλο καθηγητή και δάσκαλο. Καθόλου παράδοξο αυτό, γιατί δικό σου μερτικό είναι πάντα τα σπουδαία όπως ήταν του ευλογημένου Ιακώβ. Αφού δηλαδή δούλεψες καλά για χάρη της Ραχήλ και πήρες αντί γι’αυτήν τη Λεία (Γεν.κθ΄ 25), ζητάς τώρα κι εκείνη, που λαχταράς, γιατί ασφαλώς συμπλήρωσες κι αυτής τα εφτά χρόνια.
Εγώ δεν θα μπορούσα ν' αρνηθώ για λόγου μου, πως αν και κόπιασα όλη τη νύχτα, όμως δεν έχω πιάσει τίποτα. Μολοντούτο όταν, μια και μου το 'πες εσύ, πέταξα τα δίχτυα, ψάρεψα πλήθος ψάρια. Δε λέω βέβαια πως είναι μεγάλα, πάντως είναι εκατόν πενήντα τρία (πρβλ. Ιω.κα΄ 11). Και τα ’στειλα μέσ’ στο κοφίνι της αγάπης (αυτό μαρτυρούν τα ισάριθμα κεφάλαια) έχοντας έτσι εκτελέσει την προσταγή σου.

Άγιος Σάββας ο Ηγιασμένος



1. Παιδική Ηλικία του Αγίου Σάββα, και αποταγή του κόσμου. Ασκητικοί αγώνες εις την Μονήν των Φλαβιανών (439-456)
Ο Όσιος Πατήρ ημών Σάββας ο Ηγιασμένος εγεννήθη κατά το έτος 439 από της Χριστού Γεννήσεως υπό γονέων ευσεβών και πλουσίων, του Ιωάννου και της Σοφίας, εις την κώμην Μουταλάσκην της Καππαδοκίας. Ο πατήρ του, στρατιωτικός ων και αναγκασθείς να μεταβή μετά της συζύγου του Σοφίας εις την Αλεξάνδρειαν δια υπηρεσιακούς λόγους, ανέθεσε την ανατροφήν του μικρού Σάββα εις τον εκ μητρός θείον του Ερμίαν, ότε ο Άγιος ήτο πέντε μόλις ετών.

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2018

Άγιος Ησαΐας ο Αναχωρητής: Κεφάλαια περί τηρήσεως του νου.



1. Ἡ ὀργή εἶναι φυσική ἰδιότητα τοῦ νοῦ. Καί χωρίς ὀργή οὔτε στήν καθαρότητα φτάνει ὀ ἄνθρωπος, ἄν δέν ὀργιστεῖ ἐναντίον ὅλων τῶν πονηρῶν λογισμῶν πού σπέρνει μέσα του ὁ διάβολος. Καί ὅταν τόν βρῆκε ὁ Ιώβ, ἔβρισε τούς ἐχθρούς του μ’ αὐτά τά λόγια: «Ἄτιμοι καί ἐξαχρειωμένοι, πού δέν ἔχετε κανένα καλό πάνω σας, πού δέν σᾶς θεωρῶ οὔτε σάν τούς σκύλους τῶν ποιμνίων μου»(Ιώβ 30, 1, 4). Ἐκείνος πού θέλει νά φτάσει στή φυσική ὀργή (δηλαδή σ' ἐκείνη πού στρέφεται ἐναντίον τοῦ διαβόλου καί τῶν παθῶν), κόβει ὅλα τά θελήματά του μέχρις ὅτου φτάσει στήν κατάσταση τοῦ νοῦ του, ὅπως τή δημιούργησε ὁ Θεός.
2. Ἄν ἀντιστέκεσαι στήν καταδρομή τοῦ διαβόλου καί δεῖς ὅτι ἐξασθένησε καί ὑποχωρεῖ,  μή χαρεῖς, γιατί ἡ κακία τῶν πονηρῶν πνευμάτων δέν ἐξαντλήθηκε ἀκόμη, ἀλλά ἀκολουθεῖ πίσω ἀπό αὐτά. Ἐτοιμάζουν πόλεμο χειρότερο ἀπό τόν πρῶτο, τόν ἔχουν ἀφήσει πίσω ἀπό τήν πόλη καί τοῦ ἔδωσαν ἐντολή νά μή κινηθεῖ. Καί ἄν ἀντισταθεῖς σ' αὐτούς, φεύγουν νικημένοι. Ἄν ὅμως ὑπερηφανευτεῖς ὅτι τούς ἔδιωξες καί ἀφήσεις ἀφύλαχτη τήν πόλη, τότε ἄλλοι ἔρχονται ἀπό πίσω καί ἄλλοι στέκονται ἐμπρός, καί ἡ ταλαίπωρη ψυχή ἀνάμεσά τους δέ βρίσκει καταφύγιο πουθενά. Πόλη εἶναι ἡ προσευχή. Ἀντίσταση εἶναι ἡ ἀντίκρουση τῶν πονηρῶν λογισμῶν στό ὄνομα του Ἰησοῦ Χριστοῦ. Βάση εἶναι ὁ θυμός.

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2018

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης (Σύντομος Βίος)



Ο όσιος Γέρων Πορφύριος, κατά κόσμον Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης, γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1906 μ.Χ., στην Εύβοια, στο χωριό Άγιος Ιωάννης της επαρχίας Καρυστίας. Οι γονείς του, Λεωνίδας Μπαϊρακτάρης και Ελένη, το γένος Αντωνίου Λάμπρου, ήταν ευσεβείς και φιλόθεοι άνθρωποι. Ο πατέρας του, μάλιστα, ήταν ψάλτης στο χωριό και είχε γνωρίσει προσωπικά τον Άγιο Νεκτάριο. Η οικογένειά του ήταν πολυμελής και οι γονείς, φτωχοί γεωργοί, δυσκολεύονταν να τη συντηρήσουν. Γι’ αυτό ο πατέρας υποχρεώθηκε να φύγει στην Αμερική, όπου δούλεψε στην κατασκευή της διώρυγας του Παναμά.

Αποφθέγματα Οσίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου



  • Όταν η ψυχή είναι ταραγμένη, θολώνει το λογικό και δε βλέπει καθαρά. Μόνο, όταν η ψυχή είναι ήρεμη, φωτίζει το λογικό, για να βλέπει καθαρά την αιτία κάθε πράγματος.
  • Η ψυχή είναι πολύ βαθιά και μόνο ο Θεός τη γνωρίζει.
  • Γιατί να κυνηγάμε τα σκοτάδια; Να, θα ανάψουμε το φως και τα σκοτάδια θα φύγουν μόνα τους. Θα αφήσουμε να κατοικήσει σ' όλη την ψυχή μας ο Χριστός και τα δαιμόνια θα φύγουν μόνα τους.
  • Όταν έρθει μέσα μας ο Χριστός, τότε ζούμε μόνο το καλό, την αγάπη για όλο τον κόσμο. Το κακό, η αμαρτία, το μίσος εξαφανίζονται μόνα τους, δεν μπορούν, δεν έχουν θέση, να μείνουν.
  • Να μην ενδιαφέρεσαι αν σε αγαπούν, αλλά αν εσύ αγαπάς το Χριστό και τους ανθρώπους. Μόνο  έτσι  γεμίζει η ψυχή.

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2018

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ´ ΛΟΥΚΑ: Βαθιά και αληθινή πίστη (εμπιστοσύνη) ζητά ο Χριστός.



(Λουκ. 18. 35-43)

«Τί σοι θέλεις ποιήσω; δέ επεν· Κύριε, να ναβλέψω».
Μία συνάντηση περιγράφει σημερινή εαγγελική πε­ρικοπή, μιά τυχαία λλά σωτη­ριώ­δη συνάντηση.
Χριστός πλησίαζε στήν εριχώ καί στόν δρόμο πρός τήν πόλη κα­θό­ταν κάποιος ταλαίπωρος νθρω­πος καί ζητοσε τήν λεημοσύνη τν περαστικν. ταν τυφλός καί γι ατό εχε τήν νάγκη τν συν­αν­θρώ­πων του. ταν τυφλός καί δέν μποροσε νά διακρίνει ποιός περ­νοσε μπροστά του. κουσε μως τόν θόρυβο το πλήθους πού συνόδευε τόν ησο καί θέλησε νά μάθει τί συμβαίνει. Καί ταν το επαν πώς Χριστός εναι κενος πού περν, τότε ρχισε νά φωνάζει ζητώντας νά τόν λεή­σει, παρότι πολλοί τόν πέπλητταν καί το ζητοσαν νά σταματήσει.

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2018

Οι ευσεβοφανείς



Ἡ θρησκεία ἀποκρίνεται στὸν πιὸ βαθὺ καημὸ τοῦ ἀνθρώπου: τὸν καημὸ τῆς ἀθανασίας. Εἶναι ἡ σχεδία ποὺ τὸν φέρνει, μέσα ἀπ' τὸ φόβο καὶ περνώντας τον ἀπ' τὸ τρομερὸ ρίγος τοῦ χάους, στὸ ἀκρωτήρι τῆς πίστης καὶ τῆς ἐλπίδας. Τὸν λυτρώνει ἀπὸ τὸν παραλογισμό, τοῦ ἀποκαλύπτει τὶς ἐσχατιὲς τῆς ἀλήθειας — τὸ σκοπὸ τῆς ἐπίγειας παρουσίας του καὶ τὴν μετὰ θάνατο πραγματικότητα — καὶ ὑπερπληρώνει τὴν ψυχή του μὲ τὸν εὐλογημένο ζῆλο τῆς ἁγιότητας. Ἡ θρησκεία εἶναι τὸ ἔργο τῆς φανέρωσης τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο καὶ ἡ συμπόρευσή τους μέσα στὴν ἐποχὴ τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς εὐθύνης ποὺ εἶναι ὁ βίος αὐτός.

Φανερὸ πὼς μιλώντας γιὰ θρησκεία, ἔχουμε οὐσιαστικὰ στὸ νοῦ μας τὸν Χριστιανισμό, τὴ θρησκεία ποὺ δὲν τεχνουργήθηκε ἀπ' τὸ μεταφυσικὸ δέος τοῦ ἀνθρώπου ἀλλ' ἀποκαλύφθηκε ἀπ' τὸν ἴδιο τὸ Θεὸ καὶ ἀδιάκοπα ἀποκαλύπτεται στοὺς πιστοὺς διὰ τῆς Ἐκκλησίας.

Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2018

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ´ ΛΟΥΚΑ: Η ποιότητα της αγάπης μας προς τον Θεό κρίνεται από τις θυσίες που κάνουμε για χάρη Του.



(Λουκ. 18.18-27)

«Τί ποιήσας ζωήν αἰώ­νιον κληρονομήσω;»
Πρίν ἀπό δύο Κυρια­κές ἀκούσαμε, ἀδελφοί μου, στό εὐ­αγ­γελικό ἀνά­γνωσμα ἕ­ναν νομι­κό νά ρωτᾶ τόν Ἰησοῦ τί πρέπει νά κάνει γιά νά κερ­δίσει τήν αἰώ­νιο ζωή καί τόν Ἰησοῦ νά ἀπαντᾶ μέ τήν παρα­βο­λή τοῦ Κα­λοῦ Σαμαρεί­του.
Στό ση­­­μερινό εὐαγγε­λικό ἀνάγνωσμα ἀκού­σα­με νά θέτει τό ἴδιο ἐρώ­τημα ἕνας ἄλλο ἄρ­χων, γεγονός πού ἀπο­δει­κνύ­ει τή σπουδαιό­τητα τοῦ ἐρωτήματος καί τή σημασία τῆς αἰω­νίου ζω­ῆς.
Καί μπορεῖ φαινο­με­νι­κά ἡ ἀπάντηση τοῦ Χρι­στοῦ νά εἶναι δια­φορε­τι­κή στίς δύο περιπτώ­σεις, στήν οὐσία της ὅμως παραμένει ἡ ἴδια, γιατί οἱ προϋπο­θέσεις γιά νά κληρο­νο­μήσει ὁ ἄνθρωπος τήν αἰώ­νιο ζωή εἶναι στα­θε­ρές καί ἀμετακίνητες, δέν ἐπη­ρε­­άζονται ἀπό ἐξω­τε­ρι­κές συνθῆκες οὔ­τε σχε­τί­ζονται μέ τά πρόσωπα τά ὁποῖα θέ­τουν τό ἐρώ­­τημα. Διότι ἡ προ­τροπή τοῦ Χριστοῦ πρός τόν ἐρωτῶντα ἄρχοντα νά πωλήσει ὅλα τά ὑπάρ­χοντά του καί νά τά μοιράσει στούς πτω­χούς προϋποθέτει τήν ἴδια ἀπροϋπόθετη καί θυ­σιαστική ἀγάπη πρός τόν ἄνθρωπο, προϋπο­θέ­τει τήν ἀγά­πη πού δέν ἀναφέρεται σέ πρό­σωπα γνωστά μό­­νο, σέ πρόσωπα οἰ­κεῖα ἤ συγ­γε­νικά, ἀλλά ἀνα­φέ­ρε­ται στόν κάθε ἄν­θρωπο ὡς εἰκόνα τοῦ Θε­οῦ, στόν κάθε ἄν­θρω­­­πο ὡς τέκνο τοῦ Θεοῦ, στόν κά­θε ἄν­θρω­­πο ὡς πλη­σίον καί ὡς ἀδελφό.

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2018

Υπάρχουν και σήμερα ασκητές μέσα στον κόσμο.




Δεν υπάρχουν μόνο προχωρημένης ηλικίας άνθρωποι που εκκλησιάζονται και προσπαθούν να ζήσουν χριστιανικά. Υπάρχουν και νέοι που αγωνίζονται κατά του κοσμικού φρονήματος, που εκκλησιάζονται τακτικά, που εγκρατεύονται, που παρθενεύουν, που νηστεύουν, που προσεύχονται καθημερινώς κάνοντας παρακλήσεις, το απόδειπνο, γονυκλισίες...
-------------------------------
Υπάρχουν νέοι άνθρωποι, λαϊκοί, που έχουν τέτοια αυταπάρνηση που θα ζήλευαν πολλοί μοναχοί, που έχουν τέτοια καθαρότητα βίου που θα ζήλευαν πολλοί κληρικοί, που έχουν τέτοια υπακοή στον πνευματικό τους, που δύσκολα την βρίσκεις μέσα σε κοινόβια μοναστήρια ή σε σκήτες και κελιά.
-------------------------------

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2018

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ´ ΛΟΥΚΑ: Να πλουτίσουμε σε έλεος και αγάπη.



(Λουκ. 12.16-21)

«Ἄφρων, ταύτῃ τῇ νυκτί τήν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπό σοῦ».
Καθώς ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς προετοιμάζει γιά νά ἑορτάσουμε τό κοσμο­σω­τήριο γεγονός τῆς γεν­νήσεως τοῦ Χριστοῦ, πού ἦλθε στόν κόσμο προ­κει­μένου νά μᾶς λυτρώσει ἀπό τήν ἁμαρτία, ἡ σημερινή εὐαγγελική παραβολή μᾶς ὑπενθυμίζει τήν ὑποχρέωση πού ἔχουμε νά μεριμνοῦμε καί ἐμεῖς γιά τή σωτηρία μας καί νά μήν ἀδιαφοροῦμε. Διότι συχνά, παρότι γνωρίζουμε ὅτι ἡ ψυχή μας εἶναι ὁ πολυτιμότερος θησαυρός τοῦ κόσμου, ἐμεῖς ἀσχολούμεθα μόνο μέ τήν ἀπόκτηση καί διατήρηση τῶν φθειρο­μέ­νων καί φθειρόντων τήν ψυ­χή μας ὑλικῶν ἀγαθῶν.

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2018

ΚΥΡΙΑΚΗ Η´ ΛΟΥΚΑ: Η αγάπη κάνει τους Αγίους να μαρτυρούν για τον Χριστό και να θαυματουργούν προς τους ανθρώπους.




(Λουκ. 10.25-37)

«Τί ποιήσας ζωήν αἰώ­νιον κληρονομήσω;»
Ἕνα ἐρώτημα διαχρο­νι­­κό καί μόνιμο τίθεται σήμερα στόν Ἰησοῦ ἀπό τόν νομικό πού τόν πλη­σιάζει· ἕνα ἐρώ­τη­μα τοῦ ὁποίου τό περιε­χό­μενο ἀπασχολεῖ τούς ἀνθρώπους κάθε ἐπο­χῆς.
Παρότι ὅμως οἱ περισ­σό­τεροι ἄνθρωποι πι­στεύ­ουν στήν αἰώνια ζωή, δέν εἶναι πάρα πολλοί αὐ­τοί πού τούς ἀπα­σχολεῖ πραγματικά καί οὐσια­στι­κά, γιατί οἱ βιο­τικές μέριμνες καί ὁ ἀγώνας τῆς καθημερι­νό­­τητος σκι­ά­ζει τόν ὁρί­ζοντα καί δέν βλέ­πουν πώς ἡ ζωή ἐπάνω στή γῆ πλη­σιάζει κάθε ἡμέρα καί πιό κοντά στό τέλος της, καί γι᾽ αὐτό εἶναι ἀνάγκη νά ἐν­διαφερ­θοῦ­με γιά τό πῶς θά κερ­δίσουμε καί ἐμεῖς τήν αἰώνια ζωή.
Καί μπορεῖ τό ἐρώ­τη­μα τοῦ νομικοῦ στό ση­με­ρινό εὐαγγελικό ἀνά­γνωσμα νά τίθεται μέ διά­θεση περιπαικτική πρός τόν Ἰησοῦ ἤ μέ τήν πρόθεση νά τόν φέ­ρει σέ δύσκολη θέση, εἶ­ναι ὅμως ὀρθό καί ὑφί­σταται καί ἀπα­ντᾶ­ται ἀπό τόν Ἰησοῦ μέ τόν ἴδιο πάντοτε τρόπο.

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2018

Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως:Περί τής Δημιουργίας και Ύπαρξης τών Αγγέλων




1. Εκτός από τη δημιουργία του αισθητού κόσμου και τη δημιουργία του ανθρώπου, δημιούργησε ο Θεός και άλλα λογικά όντα;
            Μάλιστα. Ο Θεός δημιούργησε και έναν άλλο κόσμο, πνευματικό, που υπερβαίνει τον αισθητό, και άλλα όντα, νοερά, λογικά και αυτεξούσια.

2. Από που γνωρίζουμε για τον υπεραισθητό κόσμο;
            Μαθαίνουμε για αυτόν και την ύπαρξη των αγγέλων από τις Άγιες Γραφές της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης.

3. Που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη η ύπαρξη των αγγέλων;
            α) Στη Γένεση, και συγκεκριμένα στο εδάφιο 16:78 κτλ., αναφέρεται ότι φανερώθηκε άγγελος στην Άγαρ. Αυτή είναι η πρώτη αναφορά σε αγγέλους, ακολουθούν, όμως, και διάφορες άλλες αναφορές σε αγγέλους στο βιβλίο της Γένεσης.
 
            β) Στο Δευτερονόμιο, εκεί που μιλάει ο Μωϋσής για αγγέλους, διαβάζουμε, ότι «όταν ξεχώριζε ο Κύριος τα έθνη, διασπείροντας τα παιδιά του Αδάμ, καθόρισε όρια για τα έθνη που αντιστοιχούσαν σε αριθμό με τους αγγέλους του Θεού» (Δευτ. 32:8-9).

            γ) Επίσης σε όλα τα βιβλία της Αγίας Γραφής υπάρχουν αναφορές σε αγγέλους. Στο βιβλίο του Ιώβ λέγονται τα εξής αξιοσημείωτα: «Ιδού ήλθαν οι άγγελοι του Θεού και παρουσιάστηκαν ενώπιον του Κυρίου, και ήλθε μαζί τους και ο Διάβολος» (Ιώβ 1:6), και πιο κάτω, «όταν έγιναν τα άστρα, τότε οι άγγελοί μου με δοξολόγησαν με μεγάλη φωνή» (38:7, παράβαλε και 40:14). Επίσης υπάρχουν αναφορές στο βιβλίο των Βασιλειών, των Αριθμών, κτλ.[14]

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2018

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε´ ΛΟΥΚΑ: Η ελεημοσύνη δεν έχει απαραίτητο συστατικό τα χρήματα αλλά την αγάπη.



(Λουκ. 16.19-31)


«χουσι Μωϋσέα καί τούς προφήτας· κου­σά­­τωσαν ατν».
Μία πό τίς παραβο­λές το Χριστο μς πενθύμισε τό σημερινό εαγ­γε­λικό νάγνωσμα. Τήν παραβολή το πλου­σί­ου καί το πτωχο Λα­ζάρου.
  νας, πλού­σι­ος σέ χρήματα λλά πτωχός σέ ασθήματα καί ρετές, ζοσε μιά πολυτελ ζωή καί δι­α­φοροσε γιά τόν τα­λαί­πωρο Λάζαρο, ποος πε­ρί­μενε στήν εσοδο το ρχοντικο του πομο­νε­τικά γιά νά χορτάσει πό τά ψί­χου­λα πού πεφταν πό τό τραπέζι το πλουσίου διοκτή­του. Πτωχός ς πρός τά λικά γαθά Λάζαρος λλά πλούσιος ς πρός τά πνευματικά· γιατί λ­λειψη τν λικν γα­θν τόν κανε νά σκηθε στήν ταπεί­νω­ση καί τήν πακοή, ρε­­­­τές πού το χάρισαν μετά τόν θάνατό του μία θέση «ν τος κόλ­ποις το βραάμ», σέ ντίθεση μέ τή σκλη­ρό­τητα καί τήν καρδία το πλουσίου, ξαιτίας τν ποίων μετά τόν θάνατό του βρέθη­κε στόν «τό­πον τς βα­σάνου».
Τά παραδείγματα τν δύο ατν νθρώπων τς σημερινς εαγγε­λι­κς περικοπς μπορε νά εναι κραα, Χρι­στός μως τά παρουσιά­ζει πίτηδες γιά νά κι­νήσει τήν προσοχή μας καί νά μς διδάξει ατό τό ποο θέλει. Καί ατό πού θέλει νά μς διδάξει ε­ναι ατό πού λέγει πα­τριάρ­χης ­βρα­άμ, ­ταν πλού­σιος τόν πα­ρακαλε νά στεί­λει στή γ τόν Λάζαρο γιά νά εαι­σθη­τοποιή­σει μέ τόν λόγο του τούς πέ­ντε δελ­φούς του, ο ποοι προφα­νς ζο­­σαν μιά νάλο­γη μέ ατόν ζωή, στε νά με­τανοή­σουν, γιά νά μήν βρε­θον καί ατοί στόν διο τόπο τς βα­σάνου καί τς κο­λά­σε­ως.

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2018

Η αναγκαιότητα της πνευματικής μελέτης στην εποχή της πληροφορίας και του διαδικτύου.



Αρχιμανδρίτου Θεοφίλου Λεμοντζή Δρ.Θ

  Η εποχή μας έχει μια ιδιαιτερότητα σε σχέση με τις προηγούμενες: οι άνθρωποι ενδιαφέρονται περισσότερο για την πληροφορία παρά για την γνώση. Η ανάπτυξη του διαδικτύου έχει ως αποτέλεσμα να βομβαρδίζεται καθημερινά ο άνθρωπος με πληροφορίες  και ειδήσεις και να μην ενδιαφέρεται στον ίδιο βαθμό για τη μελέτη πνευματικών κειμένων, είτε αγιογραφικών, είτε  πατερικών και θεολογικών ψυχοφελών συγγραμμάτων. Μάλιστα, πολλές φορές γινόμαστε υπέρμαχοι της πατερικής και ασκητικής θεολογίας, και καλά πράττουμε, χωρίς όμως την ίδια στιγμή να επιδεικνύουμε το ίδιο ζήλο για την μελέτη των πατερικών κειμένων τη στιγμή μάλιστα όπου μπορούμε να βρούμε μέγα πλήθος αυτών αναρτημένα σε ιστολόγια. Με αυτόν τον τρόπο όμως η ασκητική και πατερική θεολογία από βίωμα εκπίπτει απλώς σε ιδεολογία.

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2018

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ´ ΛΟΥΚΑ: Πίστη και Σωτηρία


  
(Λουκ. 8.41-56)

«Μή φοβοῦ μόνον πίστευε καί σω­θήσεται».
Δύο θαύματα περιγράφει ἡ σημε­ρινή εὐαγγελική περικοπή. Δύο θαύ­ματα πού ἔχουν διαφο­ρε­τική ἀφετηρία, ἔχουν ὅμως τήν ἴδια εὐτυχῆ κατάληξη. Δύο θαύμα­τα πού ἔχουν μία κοινή συνιστα­μέ­νη, τήν πίστη, καί ἕνα κοινό ἀπο­τέλεσμα, τήν ἴαση. Στό ἕνα ὁ πατέ­ρας, ὁ ἄρχων τῆς συναγωγῆς Ἰάει­ρος, ζητᾶ ἀπό τόν Χριστό νά θερα­πεύσει τή θυγατέρα του. Στό δεύτε­ρο ἡ αἱμορροῦσα γυναίκα πλησιάζει τόν Χριστό καί ἀγγίζει τό κράσπεδο τοῦ ἱματίου του, χωρίς νά ζητήσει τί­πο­τε, χωρίς νά πεῖ τίποτε, χωρίς κἄν νά γίνει ἀντιληπτή, ἀκόμη καί ἀπό τούς μαθητές τοῦ Χριστοῦ πού βρι­σκόταν δίπλα του.

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2018

Άγιος Δημήτριος, ο Μυροβλήτης, ο Μεγαλομάρτυρας.



«Τος τν αμάτων σου ρεί­θροις, Δημήτριε, τήν κ­κλησίαν Θεός πορ­φύ­ρω­σε».
Χαίρει καί εφραίνε­ται κκλησία το Χρι­στο ορτάζοντας τή μνήμη το μεγαλομάρ­τυ­ρος καί θλοφόρου γίου Δημητρίου το μυροβλύτου. Χαίρει καί καυ­χται, καί περιβάλλεται ς πολύτιμο νδυμα τά αματα το καλλι­νί­κου μάρτυρος το Χρι­στο καί γενναίου πλί­του το Κυρίου, πού πορ­φύ­­ρωσαν τήν κκλη­σία του.
Καί δέν πορφύρωσε μό­νο μέ τό δικό του α­μα τήν κκλησία τι­μώ­μενος μεγα­λο­­μάρ­τυς Δημήτριος, δέν τήν πορφύ­ρω­σε μόνο μέ τό αμα τς λογχευθείσης, κατά μί­μη­ση το Χριστο, πλευ­­ρς του καί τή γεν­ναία μολογία τς πί­στε­ώς του, λ­λά καί μέ τήν μο­λογία καί τό μαρτύριο το νεα­ρο μαθητο του το γίου Νέ­­στορος, ποος πι­καλούμενος τή βοή­θεια το Θεο το Δημη­τρί­ου κατόρθωσε νά νι­κή­σει τόν Λυ­αο, τόν προσφιλ μο­νο­μάχο το α­το­κράτο­ρος Μα­ξι­μιανο, καί νά κα­τα­τρο­πώ­σει τούς εδωλο­λά­­τρες, ο ­ποοι καυ­χ­ντο γιά τή δύ­ναμη τν σω­μά­των τους καί τή βοή­θεια τν νυ­πάρ­κτων θεο­τή­των τους.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...