11+9 πράγματα που άλλαξε στη ζωή μας η 11η Σεπτεμβρίου

 Κάθε τομέας της ανθρώπινης δραστηριότητας, λιγότερο ή περισσότερο, επηρεάστηκε από την 11η Σεπτεμβρίου.

11 Σεπτεμβρίου 2001... μέσα σε λιγότερο από δύο ώρες οι δίδυμοι πύργοι του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου στη Νέα Υόρκη, "μεταμορφώνονται" σε ένα σωρό άμορφης μάζας, το Πεντάγωνο δέχεται ένα ισχυρό πλήγμα και περισσότεροι από 3.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους, όταν τρία αεροσκάφη καθοδηγούμενα από 19 αεροπειρατές χτυπούν στρατηγικούς, οικονομικούς και εμπορικούς στόχους, ενώ ένα ακόμη συντρίβεται στην Πενσιλβανία.

"Η μέρα που άλλαξε τον κόσμο"... είναι η φράση που έχει ειπωθεί, ίσως περισσότερο από κάθε άλλη, για να χαρακτηρίσει το μέγεθος του αντίκτυπου της τρομοκρατικής επίθεσης, που έφερε την υπογραφή της Αλ Κάιντα και έμελλε να γίνει το ορόσημο, για το τέλος μίας εποχής και την απαρχή μίας νέας, της οποίας τα χαρακτηριστικά ακόμη και σήμερα, 10 χρόνια μετά, διαφαίνονται αχνά.
Κακά τα ψέματα, η επίθεση άλλαξε αντιστρόφως ανάλογα προς οποιεσδήποτε άλλες ζωές, εκείνες των Αμερικανών, αφού έπληξε όχι μόνο "το κέντρο του κόσμου", αλλά και το γόητρο της πιο ισχυρής δύναμης του πλανήτη, που μέχρι τότε φαινόταν αδύνατο να "αγγίξει" κανείς.

Επηρέασε όμως ταυτόχρονα, έμμεσα, σημαντικούς τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, δημιουργώντας νέα δεδομένα μεταξύ άλλων, στους κανόνες ασφαλείας, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα πολιτικά "παιχνίδια" στο πλαίσιο του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, ενώ αισθητά επηρέασε το σινεμά, την τέχνη, το διαδίκτυο, ακόμη και τη μόδα.

Και πράγματι, έστω και όχι πασιφανώς, ο κόσμος άλλαξε. Τουλάχιστον σε 11 + 9 τομείς, που καταγράψαμε σε μία προσπάθεια να σκιαγραφήσουμε τον κόσμο, όπως είναι 10 χρόνια μετά την... "ημέρα που άλλαξε τον κόσμο".

1 - "Ξαναγράφτηκαν" οι κανόνες ασφαλείας στα αεροδρόμια "εν μία νυχτί"

Η οργανωμένη επίθεση των αεροπειρατών το πρωί της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001, άλλαξε τους κανόνες ασφαλείας στα αεροδρόμια, αρχικά των ΗΠΑ και εν συνεχεία και πολλών ευρωπαϊκών. Οι υπεύθυνοι ασφαλείας εφάρμοσαν αρχικά και καθιέρωσαν τελικά αυστηρότερους κανόνες, προκειμένου να αποτρέψουν ένα ενδεχόμενο χτύπημα, λίγο μετά την επίθεση.

Στα αμερικανικά αεροδρόμια (όπου ομοσπονδιακοί υπάλληλοι αντικατέστησαν άμεσα τους υπαλλήλους εταιρειών ασφαλείας) και στα ευρωπαϊκά,  οι υπεύθυνοι ασφαλείας εφαρμόζουν σε κάποιες περιπτώσεις, παράλογους και μη πρακτικούς κανόνες, στο όνομα της ασφάλειας.

Σήμερα πλέον, ορισμένοι υποστηρίζουν, ότι η ασφάλεια των επιβατών πράγματι βελτιώθηκε σημαντικά. Άλλοι εκτιμούν πως τα μέτρα δεν επαρκούν, ενώ άλλοι υπογραμμίζουν πως είναι υπεραρκετά και πως αγγίζουν τα όρια (ή και τα ξεπερνούν) της καταπάτησης ατομικών δικαιωμάτων.

Πάντως σήμερα, μετά την "αυθόρμητη" αντίδραση στην επίθεση και την εξάντληση κάθε πιθανού μέσου αποτροπής του κινδύνου, οι υπεύθυνοι ασφαλείας εκπαιδεύονται έτσι, ώστε να αποφευχθεί μαζί με κάθε άλλον κίνδυνο  και αυτός της παραβίασης των πιο προσωπικών πτυχών της ζωής των επιβατών.

2 - Άλλαξαν οι κανόνες ασφαλείας σε κάθε διοργάνωση "πιθανό στόχο"

Από εκείνη τη μέρα, κάθε μεγάλη διοργάνωση που "σέβεται τον εαυτό της", πάντα υπό το φόβο μίας νέας επίθεσης, εφαρμόζει τα αυστηρότερα δυνατά μέτρα, φυσικά με το αζημίωτο. Χαρακτηριστική περίπτωση, οι δικοί μας Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004.

Εφτά χρόνια μετά την τελετή έναρξης στο Ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας, το αμερικανικό περιοδικό Forbes δημοσίευσε ρεπορτάζ, στο οποίο επιχειρήθηκε ο άμεσος συσχετισμός ανάμεσα στο κόστος της διοργάνωσης και τη σημερινή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, σημειώνοντας, μεταξύ άλλων, πως "το κόστος ανήλθε στα 10,5 δισ. ευρώ, 4 φορές υψηλότερο από τους αμέσως προηγούμενους, στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας".

"Η ελληνική τραγωδία των Αγώνων της Αθήνας συνίστατο στο τεράστιο χρέος που φορτώθηκαν οι Έλληνες μετά τους αγώνες", αναφέρει το ρεπορτάζ, αναλύοντας τους λόγους του υπερβολικού κόστους.

"Με δεδομένο ότι ήταν οι πρώτοι αγώνες μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, το κόστος για την ασφάλεια οδήγησε τις δαπάνες σε εκρηκτική άνοδο. Ως αποτέλεσμα, το εθνικό έλλειμμα ανήλθε στο 5,3 % του Aκαθάριστου Eθνικού Προϊόντος, ποσοστό που ήταν σχεδόν διπλάσιο από το όριο (3%) που ήταν επιτρεπτό από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το δε συνολικό χρέος ανήλθε στο 112% του Α.Ε.Π. επιβαρύνοντας κατά 50.000 € το κάθε νοικοκυριό", αναφέρει χαρακτηριστικά.

3 - Οι ΗΠΑ και όλος ο πλανήτης σε συναγερμό

Από εκείνη την ημέρα μέχρι και σήμερα, οι Αμερικανοί ζουν υπό καθεστώς "επαγρύπνησης", στο ενδεχόμενο μίας νέας επίθεσης. Ακόμη και πριν λίγες ημέρες, ενόψει της 10ετούς επετείου, το επίπεδο συναγερμού ανέβηκε από το Πεντάγωνο στις στρατιωτικές βάσεις της χώρας, ως "προληπτικό και συνετό μέτρο".

Ποιος θα ξεχάσει τα "σκαμπανεβάσματα" των επιπέδων συναγερμού στις ΗΠΑ τις επόμενες ημέρες της επίθεσης, που προκαλούσαν "σκαμπανεβάσματα" και "πόλεμο" νεύρων στους πολίτες της χώρας, που ενημερώνονταν, πως ο συναγερμός από "κίτρινος" γινόταν "πορτοκαλί" και το αντίστροφο και το αντίστροφο - και το αντίστροφο.

Σημειώνεται πάντως, ότι στο κρησφύγετο του μπιν Λάντεν, όπου εντοπίστηκε και θανατώθηκε, βρέθηκε υλικό στο οποίο γινόταν αναφορά, σύμφωνα με το Πεντάγωνο, στη φετινή επέτειο των επιθέσεων. Επαναλαμβάνεται... σύμφωνα με το Πεντάγωνο.

4 - Ο "αυτονόητος" αντίκτυπος στη ζωή του "μεγάλου μήλου"

Οι Αμερικανοί χτυπήθηκαν επειδή ήταν Αμερικανοί και παρότι η ενότητά τους, λόγω πολιτικών πεποιθήσεων μοιραία δοκιμάστηκε, στο βάθος όλοι ήταν πρώτα και πάνω από όλα Αμερικανοί. Κι αυτό γιατί, οι 19 αεροπειρατές έπληξαν όχι απλά στόχους, αλλά "σύμβολα" των ΗΠΑ.

Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του '90, τίποτα δε φαινόταν να μπορεί να πλήξει τον "κόσμο" των κατοίκων της Νέας Υόρκης, που ζούσαν σε μία πραγματικότητα "υπερφίαλη" και διαφορετική σε πολλά σημεία, συγκριτικά με οποιαδήποτε άλλη πόλη του κόσμου, τόσο που φάνταζε αδύνατο για όσους ζούσαν εκεί, να αλλάξουν τρόπο ζωής.

Η Νέα Υόρκη ήταν η καπιταλιστική πρωτεύουσα του κόσμου, αφήνοντας πολύ πίσω της Παρίσι, Λονδίνο, ακόμη και το Πεκίνο.

Από την επίθεση και μετά όμως, οι πολίτες της Νέας Υόρκης, έγιναν οι "άνθρωποί" της, βλέποντας τη ζωή τους να αλλάζει δραματικά, με πολλούς τρόπους, βλέποντας όμως κυρίως, να αλλάζει η νοοτροπία τους.

5 - Ο Οσάμα Μπιν Λάντεν "συστήθηκε" στην ανθρωπότητα

Μέχρι εκείνη την ημέρα, ο Οσάμα μπιν Λάντεν ήταν ο Σαουδάραβας, γόνος πλούσιας οικογένειας, με "πλούσιες" σπουδές, δημιουργός κατασκευαστικής εταιρείας, που ανέλαβε τα περισσότερα έργα ανασυγκρότησης της χώρας, επεκτείνοντας τη δραστηριότητά του και σ΄ άλλες αραβικές χώρες, με τεράστια οικονομικά οφέλη, που οδήγησαν στο να "αυτοχριστεί" εμίρης (=αρχηγός) και να δημιουργήσει μια διεθνή ισλαμιστική οργάνωση, τα μέλη της οποίας προέρχονται απ΄ όλο τον αραβικό κόσμο.

Κατά τον Ρωσοαφγανικό πόλεμο, μετέβη στο Αφγανιστάν, όπου οργάνωσε θύλακες αντίστασης χρηματοδοτούμενος από τις ΗΠΑ. Την περίοδο εκείνη θεωρούνταν ο μεγαλύτερος σύμμαχος των αμερικανικών συμφερόντων στο Αφγανιστάν, όμως μετά την αποχώρηση των Ρώσων, εισήλθαν στη χώρα αμερικανικές και άλλες δυνάμεις, δημιουργώντας μεγάλες στρατιωτικές βάσεις στις κυριότερες πόλεις και αναλαμβάνοντας την κατασκευή δρόμων και μεγάλων αρδευτικών έργων.

Η συνεχής επέμβαση στα εσωτερικά της χώρας έκανε τις άλλοτε επαναστατικές ομάδες να στραφούν κατά των νέων κατακτητών της χώρας, την αρχηγία των οποίων φέρεται να ανέλαβε ο Οσάμα Μπιν Λάντεν, δημιουργώντας την ισλαμιστική τρομοκρατική οργάνωση Αλ Κάιντα.

Για μία δεκαετία υπήρξε ο υπ' αριθμόν 1 καταζητούμενος από το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών των ΗΠΑ (FBI) ανά τον κόσμο, το οποίο και του χρέωνε οποιαδήποτε αντιαμερικανική τρομοκρατική πράξη συνέβαινε. Σημειώνεται, ότι όλα τα στοιχεία που έχουν δοθεί σε βάρος του προέρχονταν από αμερικανικές αρχές ασφαλείας, με πορίσματα που εξέδιδαν οι ίδιες μελετώντας τα διάφορα δεδομένα, εντός ή εκτός των ΗΠΑ.

Το 1998, ο Οσάμα εξέδωσε ιερή πρόσκληση προς τους Μουσουλμάνους, ζητώντας να στοχοποιούν και να φονεύουν πολίτες και στρατιώτες των ΗΠΑ και των Συμμάχων τους, μέχρι να αποσύρουν την υποστήριξή τους από το Ισραήλ. Κατηγορήθηκε για τις βομβιστικές επιθέσεις του 1998 στις αμερικανικές πρεσβείες στην Τανζανία και στην Κένυα, ενώ οργάνωσε τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.

6 - Η "Λερναία Ύδρα" ή αλλιώς Αλ Κάιντα είναι (;) πάντα εδώ

Δέκα χρόνια μετά την επίσημη  έναρξη του αμερικανικού κυνηγητού, για τον εντοπισμό και τη σύλληψη του μπιν Λάντεν, ο αρχηγός της Οργάνωσης πέφτει νεκρός κατά τη διάρκεια επιχείρησης, της οποίας ηγήθηκαν φυσικά οι ΗΠΑ, στο Πακιστάν.

Την ανακοίνωση του θανάτου του έκανε ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, "διαλαλώντας" πως ο κόσμος είναι πια ασφαλής, ενώ το γεγονός παραδέχθηκε και η ίδια η Αλ Κάιντα.

Τον Ιούνιο του 2011, έξι εβδομάδες μετά το θάνατο του Λάντεν, ο Αϊμάν αλ Ζαουάχρι, Αιγύπτιος γιατρός και νούμερο 2 έως τότε στην ιεραρχία της οργάνωσης, αναλαμβάνει τα ηνία της.

Ο αλ Ζαουάχρι  και άλλα ηγετικά στελέχη της Οργάνωσης, έκτοτε έχουν εμφανιστεί σε βίντεο, να καλούν τους απανταχού μουσουλμάνους της Δύσης, που  "βρίσκονται στην ιδανική θέση για να παίξουν αποφασιστικό ρόλο στον ιερό πόλεμο (τζιχάντ) εναντίον σιωνιστών και σταυροφόρων", να πραγματοποιήσουν επιθέσεις κατά δυτικών και εβραϊκών στόχων.

Στελέχη και μέλη της Οργάνωσης συλλαμβάνονται ή θανατώνονται έκτοτε, ωστόσο, ως άλλη "Λερναία Ύδρα", η Αλ Κάιντα προφανώς υπάρχει ακόμη. Αρκετοί πάντως υποστηρίζουν, ή ίσως θέλουν να πιστεύουν, πως ο θάνατος του μπιν Λάντεν σήμανε και το τέλος της οργάνωσης, της οποίας ηγήθηκε τόσα χρόνια.

7 - Οι "θεωρίες συνωμοσίας" αποκτούν νέο νόημα

Αποτέλεσμα της 11ης Σεπτεμβρίου ήταν οι δύο πόλεμοι στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Η εισβολή του 2001 στο Αφγανιστάν ήταν "δικαιολογημένη". Γιατί χρειάστηκε τόσο πολύς χρόνος όμως για την εξόντωση του μπιν Λάντεν;

Κατά τους πολιτικούς αναλυτές, η απάντηση βρίσκεται στο μεγαλύτερο ίσως λάθος της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, τον πόλεμο εναντίον του Ιράκ.

Η επίθεση αυτή καθ' εαυτήν σηματοδότησε και την (ούτως ή άλλως προδιαγεγραμμένη;) αντίστροφη μέτρηση της πτώσης του Μπους, στον οποίο καταλογίζεται η επιλογή του να επέμβει πολεμικά στο Ιράκ, με "αφορμή" τα όπλα μαζικής καταστροφής, που υποτίθεται ότι κατασκεύαζε και διατηρούσε στη χώρα ο Σαντάμ Χουσεΐν.

Ο πόλεμος υποτίθεται επίσης, πως θα ήταν μικρής διάρκειας και δε θα κόστιζε ακριβά στον αμερικανικό λαό, ενώ θα δημιουργούσε ένα καθεστώς δημοκρατίας και σταθερότητας στη Βαγδάτη, μετά την επέμβαση των αμερικανικών δυνάμεων. Καλώς ή κακώς, δεν έπεισε την πλειοψηφία των Αμερικανών και του υπόλοιπου πλανήτη!

8 - Έχανε έδαφος η Αμερική... το κέρδιζαν άλλες δυνάμεις

Η Αμερική διέπραξε δύο μεγάλα σφάλματα, εκ των οποίων το ένα ήταν η άρνησή της να παραδεχθεί, πως μερικοί από τους συμμάχους της στον πόλεμο "κατά της τρομοκρατίας", όπως το Πακιστάν και η Σαουδική Αραβία, ήταν στην πραγματικότητα συνένοχοι των τρομοκρατών.

Στον πρόεδρο Μπους χρεώνεται επιπλέον, το ότι αντί να επιδιώξει τη μείωση της εξάρτησης της χώρας του από το εισαγόμενο πετρέλαιο, έκανε "σημαία" του το σύνθημα: "Όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας".

Στο μεταξύ, ο υπόλοιπος κόσμος εξελισσόταν, με άλλες δυνάμεις όπως η Κίνα να αναπτύσσονται, μεγαλώνοντας το μεταξύ τους χάσμα, καθώς η οικονομική κατάσταση των ΗΠΑ βρισκόταν ήδη σε κατηφορική τροχιά.

9 - Η 11η Σεπτεμβρίου και η οικονομική κρίση των ΗΠΑ

Το δεύτερο μεγάλο "ατόπημα" του Μπους, είναι ότι η οικονομική κρίση ξεκίνησε υπό τη δική του επίβλεψη.

Ο διάδοχός του, Μπαράκ Ομπάμα, "φέρελπις" κατά την περίοδο της εκλογής του, αποδείχθηκε "λίγος" να διαχειριστεί την κατάσταση, με αποτέλεσμα σήμερα, να κατηγορείται και ο ίδιος για τις επιλογές που έχουν φέρει τη χώρα στο χείλος της στάσης πληρωμών.

Σύμφωνα δε με μια εκτίμηση, οι πόλεμοι στο Ιράκ και το Αφγανιστάν θα κοστίσουν συνολικά 4 τρισεκατομμύρια δολάρια, ποσό που δεν καλύφθηκε με αύξηση των φόρων, όπως συμβαίνει συνήθως στους πολέμους, αλλά με δανεισμό, που συνεχίζεται έως και σήμερα.

Η Αμερική βρίσκεται ακόμη στο Ιράκ. Το ίδιο συμβαίνει στο Αφγανιστάν, παρόλο που ο θάνατος του μπιν Λάντεν καθιστά αδιανόητη την παραμονή δεκάδων χιλιάδων Αμερικανών στρατιωτών στη χώρα.

Με την έννοια αυτή, η 11η Σεπτεμβρίου συνέβαλε σημαντικά στη σημερινή οικονομική κρίση! Χωρίς να είναι η αιτία της, ήταν η απαρχή της!

10 - Οι "μαύρες σελίδες" του βιβλίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Οι προσωπικές ελευθερίες των πολιτών γρήγορα και βίαια καταπατήθηκαν στο όνομα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, ενώ ακόμα και σήμερα, είναι αμφίβολο το κατά πόσο ο κόσμος μας είναι πράγματι, ένα ασφαλέστερο μέρος.

Οι κάμερες παρακολούθησης εξαπλώνονται με ταχύτατους ρυθμούς στους δημόσιους χώρους.  Και από την 11η Σεπτεμβρίου οι τάσεις παρακολούθησης πολιτών πολλαπλασιάστηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο, με κάμερες να έχουν τοποθετηθεί σε απλούς δρόμους, μνημεία, εμπορικά κέντρα σε πολλά κράτη του δυτικού κόσμου.

Εκτός αυτού όμως, στο αποκορύφωμά της είναι και η παρακολούθηση και καταγραφή προσωπικών δεδομένων των πολιτών, με τη συλλογή πληροφοριών από διάφορες πηγές για τις δραστηριότητες ενός μη ταυτοποιημένου προσώπου, μέσω υπολογιστών, που έχουν προγραμματιστεί να αποθηκεύουν, να εντοπίζουν και να επαναφέρουν αυτομάτως κάθε πληροφορία.

11 - Γκουαντάναμο... Τα αμέτρητα "εγκλήματα κατά αθώων"

Ο "παγκόσμιος πόλεμος κατά της τρομοκρατίας" οδήγησε - και - στα βασανιστήρια που υπέστησαν εκατοντάδες ύποπτοι τρομοκράτες, στο "νεοσύστατο" στρατόπεδο συγκέντρωσης του Γκουαντάναμο, που επανήλθε στην επικαιρότητα μετά την 11η Σεπτεμβρίου.

Σήμερα, το Συμβούλιο της Ευρώπης διαπιστώνει "αμέτρητα εγκλήματα κατά αθώων" και "πλήρη καταρράκωση της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων", με τον Επίτροπο Τόμας Χάμαρμπεργκ, να κατηγορεί ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ότι συνεργάστηκαν με τις αμερικάνικες μυστικές υπηρεσίες, σε μία γιγαντιαία επιχείρηση παράνομων συλλήψεων και μεταγωγών υπόπτων για τρομοκρατία, μέσω μυστικών πτήσεων στην Ευρώπη.

Οι πρώτοι κρατούμενοι έφθασαν στο Γκουαντάναμο στις 11 Ιανουαρίου 2002 και έκτοτε οι μέθοδοι σύλληψης, ανάκρισης και παραμονής τους προκάλεσαν αντιδράσεις για τους Αμερικανούς σ' ολόκληρο τον κόσμο.

Σημειώνεται πάντως, πως οι Αμερικανοί βρίσκονταν εκεί από τις 10 Ιουνίου 1898, όταν αποβιβάστηκαν οι πρώτοι πεζοναύτες και χρησιμοποίησαν την περιοχή για τις επιχειρήσεις τους κατά των Ισπανών, κατά τη διάρκεια του ισπανοαμερικανικού πολέμου, που έληξε υπέρ των δεύτερων. Οι Αμερικανοί χρησιμοποίησαν στο παρελθόν το Γκουαντάναμο και ως κέντρο παραμονής προσφύγων από την Κούβα και την Αϊτή.

Όταν δε επιχείρησαν να το μετατρέψουν σε κέντρο κράτησης για πρόσφυγες - φορείς του Aids, η απόφαση κηρύχθηκε αντισυνταγματική με δικαστική απόφαση, στις 8 Ιουνίου 1993. Ο τελευταίος Αϊτινός πρόσφυγας εγκατέλειψε το Γκουαντάναμο την 1η Νοεμβρίου 1995.

11/1 - Γίναμε όλοι φιλοαμερικάνοι... έστω και για λίγο

Μετά την επίθεση, οι Ηνωμένες Πολιτείες έτυχαν πρωτοφανούς υποστήριξης από όλον σχεδόν τον κόσμο. Ποιος θα ξεχάσει το χαρακτηριστικό εξώφυλλο της εφημερίδας "Le Monde" την επόμενη μέρα, με τίτλο "Είμαστε όλοι Αμερικανοί".

Τις επόμενες ημέρες, περίπου 36.000 φιάλες αίματος συγκεντρώθηκαν στο κέντρο Αιμοδοσίας της Νέας Υόρκης, από ανθρώπους που ήθελαν απεγνωσμένα να προσφέρουν, ενώ γράμματα συμπαράστασης κατέφθαναν από  όλον τον κόσμο. Χαρακτηριστικές οι εικόνες, των ανθρώπινων "αλυσίδων" σε πολλές πολιτείες της Αμερικής, που έσπευσαν να δώσουν αίμα, αλλά και στη Γάζα, όπου ο Γιασέρ Αραφάτ, φωτογραφήθηκε ενώ περίμενε, να δώσει κι εκείνος αίμα για τα θύματα της επίθεσης.

Τελικά οι φιάλες αίματος ανήλθαν στις 600.000, με περισσότερες από 200.000 από αυτές να μη χρησιμοποιούνται τελικά, ωστόσο, ο αριθμός και μόνο είναι ενδεικτικός των συναισθημάτων, που η επίθεση δημιούργησε στον κόσμο.

Μέσα σε δύο χρόνια, όμως, η υποστήριξη εξαφανίστηκε, με τον τότε Αμερικανό πρόεδρο, Τζορτζ Μπους και τον αντιπρόεδρο, Ντικ Τσέινι, να γίνονται μισητοί σε όλο τον αραβικό κόσμο και πέρα απ' αυτόν.

Ο Ομπάμα διόρθωσε αρκετά πράγματα, αλλά η εικόνα της Αμερικής εξακολουθεί να είναι αρνητική.

11/2 - Γίναμε προληπτικοί ή μήπως πρόκειται για απλές συμπτώσεις;

Ο Γιούρι Γκέλερ, γνωστός ταχυδακτυλουργός και "βασιλιάς" των ψευδαισθήσεων, δημοσιοποίησε τις σκέψεις του για τον αριθμό 11, λίγο μετά τις επιθέσεις.

Ο ίδιος είναι πεπεισμένος ότι υπάρχει κάποιο κρυφό μήνυμα στα γεγονότα που συνέβησαν εκείνη τη μέρα, που αποτυπώνεται στα παρακάτω:

* Ημερομηνία επίθεσης: 9/11 - 9 + 1 + 1 = 11

* Η 11η Σεπτεμβρίου είναι η 254η μέρα του χρόνου: 2+5+4 = 11

* Μετά την 11η Σεπτεμβρίου μένουν 111 μέρες για το τέλος του χρόνου

* Δίδυμοι Πύργοι - δίπλα δίπλα φαίνονται σαν τον αριθμό 11

* Το πρώτο αεροπλάνο που χτύπησε τους πύργους ήταν η Πτήση 11 από τις American Airlines ή AA - A=το πρώτο γράμμα της αλφαβήτου οπότε ξανά έχουμε 11:11

* Πολιτεία της Νέας Υόρκης - Η 11η Πολιτεία που προστέθηκε στην ένωση

* New York City (πόλη της Νέας Υόρκης) - 11 γράμματα

* Το αεροπλανοφόρο USS Enterprise ήταν στον κόλπο κατά την επίθεση; ο αριθμός νηολογίου του είναι 65N , 6+5=11

* Afghanistan (Αφγανιστάν) - 11 γράμματα

* The Pentagon (Το πεντάγωνο) - 11 γράμματα

* Ramzi Yousef - 11 γράμματα (καταδικάστηκε για την ενορχήστρωση της επίθεσης στους δίδυμους πύργους το 1993)

* Πτήση 11 - 92 επιβαίνοντες - 9 + 2 = 11

* Πτήση 77 - 65 επιβαίνοντες - 6 + 5 = 11

* Ο αριθμός των ορόφων είναι 110 (2x) 110 - 110 Θυμηθείτε ότι το μηδέν "0" δεν είναι αριθμός [!!], οπότε και πάλι 11:11

* Ο ταχυδρομικός κώδικας για τη Νέα Υόρκη είναι 10001.

11/3 - Γίναμε όλοι "Αραβοφοβικοί"

Η επίθεση στους Δίδυμους Πύργους δημιούργησε μία ανεξέλεγκτη ξενοφοβία, μία παγκόσμια καχυποψία και δυσπιστία εις βάρος όσων προέρχονται από τον αραβικό κόσμο. Ηθελημένα ή μη, συνειδητά ή ασυναίσθητα, δικαιολογημένα ή όχι, ο κόσμος μετά την 11η Σεπτεμβρίου είναι αρνητικά προδιατεθειμένος απέναντί τους.

Αυτά τα συναισθήματα κορυφώνονται φυσικά στη Νέα Υόρκη, όπου οι κάτοικοι είναι καχύποπτοι απέναντι σε οτιδήποτε ξένο, ιδίως όταν αυτό συνδέεται με το Ισλάμ, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο τα εθνικιστικά τους συναισθήματα.

Η Αμερική, η άλλοτε "χώρα του ονείρου", έχει πλέον "κλειστεί στον εαυτό της". Οι κάρτες visa των φοιτητών εξασφαλίζονται με δυσκολία, ενώ όσοι επιθυμούν να μεταναστεύσουν στη χώρα, γνωρίζουν το πραγματικό νόημα της γραφειοκρατίας.

11/4 - Σύνορα κλειστά για τους "τρομοκράτες"

Ήδη από τον Δεκέμβριο του 2003, ο Μπους ανακοίνωσε την πρόθεσή του να προχωρήσει σε ριζική μεταρρύθμιση της μεταναστευτικής νομοθεσίας, νομιμοποιώντας όσους μετανάστες είχαν εξασφαλισμένη εργασία στις ΗΠΑ.

Η μεταρρύθμιση ήταν στην κορυφή της ατζέντας του και κατά την προηγούμενη προεκλογική αναμέτρηση του 2000, όμως αναβλήθηκε κάτω από την πίεση της 11ης Σεπτεμβρίου και την έναρξη του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, περίοδος κατά την οποία φυσικά, ήταν αδύνατο η κοινή γνώμη να δεχόταν τη νομιμοποίηση παράνομων μεταναστών.

Κι έτσι, βασικό πρόταγμα της μετά την 11η Σεπτεμβρίου πολιτικής, ήταν ο αυστηρότερος έλεγχος όσων διακινούνται διαμέσου των συνόρων των ΗΠΑ.

"H Αμερική ενεργεί με βάση την πίστη στην αρχή ότι τα σύνορά μας πρέπει να είναι ανοιχτά στη νόμιμη μετακίνηση και στο τίμιο εμπόριο... Τα σύνορά μας πρέπει να είναι κλειστά και κλειδαμπαρωμένα για τους εγκληματίες, τους εμπόρους και τους διακινητές ναρκωτικών... και τους τρομοκράτες", είχε δηλώσει χαρακτηριστικά σε ομιλία του το 2003 και έκτοτε δεν έχουν αλλάξει και πολλά.

11/5 - Χωρίσαμε την Ιστορία (και τα ΜΜΕ) σε προ 9/11 και μετά 9/11 εποχή

Από τις πρώτες στιγμές μετά την επίθεση, ήταν σαφές ότι τίποτα δε θα ήταν ξανά το ίδιο. Μεταξύ όλων, η 11η Σεπτεμβρίου "σημάδεψε" και τα media, δημιουργώντας μία νέα εποχή, στα τηλεοπτικά Μέσα Ενημέρωσης.

Κι αυτό γιατί τότε ακριβώς γεννήθηκε η 24/7 ενημέρωση ή αλλιώς η ενημέρωση 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα, με crawl, που "έτρεχαν" στο κάτω μέρος της οθόνης σε όλα τα κανάλια.

Τα ειδησεογραφικά πρακτορεία Fox News και MSNBC (ηλικίας μόλις 5 ετών κατά την επίθεση), άμεσα ανταποκρίθηκαν στην ανάγκη της εποχής για ενημέρωση του κοινού, άμεσα, με παράθεση των πληροφοριών, όπως ακριβώς τις μετέφεραν αυτόπτες μάρτυρες.

Ορισμένοι μάλιστα εκτιμούν, πως για τα αμερικανικά ΜΜΕ τα πάντα άλλαξαν εκείνη την ημέρα, όσον αφορά στην "ηθική" των δημοσιογράφων, που στο βωμό της άμεσης αντίδρασης, μεταφέρουν πληροφορίες κυρίως από κυβερνητικές πηγές, χωρίς να τις εξετάσουν το περιεχόμενό τους, με αποτέλεσμα να είναι "πιστοί" πρώτα στην εκάστοτε αμερικανική κυβέρνηση και δευτερευόντως στο λειτούργημά τους.

11/6 - "Γεννήθηκε" η Wikileaks

Μπορεί ο ιστότοπος να έγινε "διάσημος" με την αποκάλυψη αμέτρητων εγγράφων, που εξέθεταν τις Ηνωμένες Πολιτείες διεθνώς, ωστόσο, την αρχή της δημοσιοποίησης "ενδιαφέροντος" για την παγκόσμια κοινή γνώμη υλικού, την έκαναν λίγο μετά την 11η Σεπτεμβρίου.

Λίγες μόλις ημέρες μετά τις επιθέσεις, είδαν το φως της δημοσιότητας προσωπικά δεδομένα από τα τηλεφωνήματα επιβατών στα αεροσκάφη, που είχαν καταληφθεί από τους αεροπειρατές.

Έκτοτε βέβαια, οι πληροφορίες που είχαν στη διάθεσή τους πολλαπλασιάζονταν, με την ιστοσελίδα να διανύει μια περίοδο "χειμερίας νάρκης", προτού ξεσπάσει το μεγάλο θέμα των αποκαλύψεων, το 2010.

Και οι αποκαλύψεις αυτές οδήγησαν στη σύλληψη του δημιουργού της, Τζουλιάν Ασάνζ, που τελικά μάλλον ήταν ο μόνος "εκτεθειμένος" αφού όσα συγκλονιστικά στοιχεία είδαν το φως της δημοσιότητας, φαίνεται πως ξεχάστηκαν ή έστω προσπεράστηκαν "αναίμακτα".

11/7 - 11η Σεπτεμβρίου και σινεμά

Τα σενάρια των ταινιών μετά τις επιθέσεις δείχνουν σαφή σύνδεση μεταξύ των γεγονότων και του τρόπου παραγωγής των ταινιών.

Πριν την 11η Σεπτεμβρίου, δεν ήταν λίγοι οι δημιουργοί πολιτικών θρίλερ, που συμπεριλάμβαναν στο σενάριο έναν τουλάχιστον τρομοκράτη, ενώ οι παραγωγοί ταινιών επιστημονικής φαντασίας "αρέσκονταν" στο να καταστρέφουν τη Νέα Υόρκη και δη τους Δίδυμους Πύργους.

Χαρακτηριστικές ταινίες του πρώτου είδους ήταν το "True Lies" (1994), όπου Ισλαμιστές τρομοκράτες έσπειραν τον πανικό, υπό την απειλή χρήσης πυρηνικών όπλων, αλλά και το "24" στις αρχές του 2001, ή το "The Agency", που αναφερόταν σε σχέδιο επίθεσης με εμπνευστή τον ίδιο τον Οσάμα μπιν Λάντεν. Χαρακτηριστικές του δεύτερου είδους, οι ταινίες "Independence Day", του 1996 και "Armageddon", του 1998.

Η 11η Σεπτεμβρίου όμως, αποτέλεσε πραγματικό ορόσημο στην παραγωγή ταινιών, αφού η "κοινή γνώμη" και τα συναισθήματα που δημιούργησαν οι επιθέσεις, δεν επέτρεπαν ορισμένες πλοκές και εικόνες.

Κατά συνέπεια, σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας, η καταστροφή της Νέας Υόρκης δεν ήταν πλέον "ανεκτή", ενώ σταδιακά, αποκόπηκαν οι σκηνές όπου εμφανίζονταν οι Δίδυμοι Πύργοι, ακόμη και σε σειρές ή ταινίες που είχαν γυριστεί πριν την επίθεση.

Χαρακτηριστική περίπτωση είναι ο "Spider-Man" του 2001, που γυρίστηκε πριν αλλά προβλήθηκε μετά την επίθεση. Αν και δεν ήταν η μόνη ταινία στην οποία έγιναν αλλαγές, δείχνει το πνεύμα της εποχής και πώς αυτό επηρέασε τον κινηματογράφο.

11/8 - Η μόδα πριν και μετά την επίθεση

Πολλοί δεν το γνωρίζουν, όμως λίγους μόλις μήνες πριν την επίθεση, σχεδιαστές μόδας είχαν εμπνευστεί της δημιουργίες τους από την εικόνα Παλαιστίνιων τρομοκρατών, με τα μοντέλα να κάνουν πασαρέλα, ντυμένες "καμικάζι αυτοκτονίας".

Κατά την επίθεση, η εβδομάδα μόδας στη Νέα Υόρκη ήταν στο απόγειό της. Και ήταν ακριβώς η εικόνα της κατάρρευσης των Πύργων, που διαμόρφωσε νέα δεδομένα για το τι είναι καλόγουστο και τι όχι, στα shows ακόμη και των πιο διάσημων οίκων μόδας.

Στο Μιλάνο, λίγο αργότερα, ο Alexander McQueen χρησιμοποίησε καπνό, κάτι που θεωρήθηκε κακόγουστο, αφού προκάλεσε συνειρμούς με τον καπνό που κάλυψε την πόλη της Νέας Υόρκης, την 11η Σεπτεμβρίου.

Φέτος, με αφορμή την 10η επέτειο, η μόδα εξακολουθεί να εμπνέεται ή έστω να επηρεάζεται από τα τότε γεγονότα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Νεοϋορκέζος σχεδιαστής Jen Mascali, που κυκλοφόρησε σειρά με τσάντες, που φέρουν το όνομα "Remember" και αναγράφουν... "Κάθε ζωή είναι κι ένα θαύμα που αλλάζει τον κόσμο και φεύγει για ένα καλύτερο μέρος, από αυτό που βρισκόταν".

Σημειώνεται πάντως, πως τα έσοδα της σειράς θα δοθούν στο Ίδρυμα για την 11η Σεπτεμβρίου, αφού ο σχεδιαστής και τα αδέλφια του, έχασαν τον πυροσβέστη πατέρα τους, στις επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους.

11/9 - Τελικά... ποιος κέρδισε και ποιος έχασε;

Ο προφανής χαμένος είναι ίσως όχι τόσο προσωπικά ο ιδρυτής της οργάνωσης, Οσάμα μπιν Λάντεν, που έχασε τη ζωή του, όσο η ίδια η οργάνωση που ίδρυσε.

Ο "νέος" μπιν Λάντεν, ο διάδοχός του, αλ Ζαουάχρι, δε φαίνεται να μπορεί να εμπνεύσει τη δημιουργία ενός νέου χαλιφάτου, που θα εκτείνεται από την Ινδονησία μέχρι την Ισπανία, όπως την οραματίστηκε ο προκάτοχός του.

Ενδεικτικό του κλίματος, είναι οι εξεγέρσεις των τελευταίων μηνών στον Αραβικό κόσμο, όπου οι εξεγερμένοι ζητούν τις πολιτικές ελευθερίες και τις οικονομικές ευκαιρίες, που θεωρούνται δεδομένες στη Δύση.

Παράλληλα, η επανάληψη μιας τρομοκρατικής επίθεσης με αφορμή τη δέκατη επέτειο, μάλλον θα πρέπει να αποκλειστεί.

Στην αντίπερα όχθη, οι ηγέτες της Αμερικής μπορούν να "υπερηφανεύονται", πως με δική τους οργανωμένη επιχείρηση, εντοπίστηκε και θανατώθηκε ο "εμπνευστής" της επίθεσης, έστω και δέκα χρόνια μετά.

Για πολλούς από τους 11+9 παραπάνω λόγους όμως, κανείς δεν υπήρξε πραγματικά νικητής ή ηττημένος, αφού τόσο τα άμεσα όσο και τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα της ημέρας εκείνης, δεν μπορούν να "χρίσουν" καμία από τις δύο πλευρές νικήτρια ή ηττημένη.

Οι σημαντικές απώλειες και για τις δύο και ο αντίκτυπος, άμεσος ή μη, της επίθεσης σε όλον τον κόσμο, μάλλον οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι μία τέτοια ενέργεια, μάλλον μόνο χαμένους μπορεί να αφήσει πίσω της...

πηγή:εδώ