ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

«Ἐμοί δέ μή γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μή ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ»

       Μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, πορευόμαστε πρός τήν μεγάλη ἑορτή τῆς παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ. Ἡ Ἐκκλησία μας μέ τό σημερινό Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα σπεύδει νά μᾶς προετοιμάσει γιά τό μέγα γεγονός. Ἔτσι τά λόγια τοῦ θεηγόρου Παύλου πρός τούς Γαλάτας γίνονται τό ἐφαλτήριο καί τῆς δικῆς μας προσωπικῆς πορείας. «Ἐμοί δέ μή γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μή ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι’οὗ ἐμοί κόσμος ἐσταύρωται κἀγώ τῷ κόσμῳ». Ἐμπειρία τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου καί ὁμολογία τῆς ἐμπειρίας αὐτῆς θά πρέπει νά εἶναι ἡ ἐπί γῆς πορεία μας. Καύχηση, δόξα, στέφανος καί τιμή ἡ συσταύρωσή μας μετά τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ.

      Οἱ ὁσιακοί καί μαρτυρικοί βίοι τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας καταδεικνύουν πώς γι’ αὐτούς ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου εἶναι πηγή αἰώνιας ζωῆς καί ἀτελευτήτου χαρᾶς. Σπεύδουν μετά προθυμίας νά σηκώσουν τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, γιατί ὁ λόγος τοῦ ἀγγέλου πρός τίς Μυροφόρες εἶναι τό καθημερινό βίωμά τους. «Ἰησοῦν ζητεῖτε τόν Ναζαρηνόν τόν ἐσταυρωμένον· ἠγέρθη..». Ὁ μέχρι τότε ἀτιμωτικός σταυρός μέ τό ἐκούσιο πάθος τοῦ Κυρίου ἔγινε ἡ πηγή τῆς αἰώνιας ζωῆς. Καύχημα εἶναι γιά τούς πιστούς ὁ Τίμιος Σταυρός γιατί ἐκεῖ ἀποκαλύπτεται τό μυστήριο τοῦ θανάτου καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου. Οἱ θεοφόροι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας μέ πίστη ἀκλόνητη δέχθηκαν τό Μέγα αὐτό Μυστήριο τῆς σωτηρίας μας, γι’ αὐτό μετά προθυμίας πολλῆς προχώρησαν σέ μαρτυρικούς καί ἀσκητικούς ἀγῶνες. Οἱ ἀγῶνες αὐτοί εἶναι μία συνεχῆς σταύρωση ἐν ὁνόματι Κυρίου τοῦ ἁμαρτωλοῦ κόσμου, τοῦ κοσμικοῦ φρονήματος καί τῶν παθῶν πού κατακλύζουν τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου καί συσκοτίζουν τό μυαλό του. Αὐτός ὅμως ὁ πόνος εἶναι καθαρτικός. Φωτίζεται ὁ νοῦς μας, καθαίρεται καί λαμπρύνεται ἡ ψυχή μας. Ἡ ψυχή πού συσταυροῦται μέ τόν Ἐσταυρωμένο Ναζαρηνό ἐγείρεται ἀπό τόν λήθαργο τοῦ ἀργοῦ θανάτου τῆς ἁμαρτίας καί προγεύεται ἀπό τόν παρόντα κόσμο τήν αἰωνιότητα. Ὅταν λοιπόν ὁ πιστός κάνει αὐτήν τήν φιλότιμη προσπάθεια μέ τόν καθημερινό πνευματικό ἀγῶνα καί ἀποκτήσει ἐμπειρία τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου, τότε πλέον τίποτε δέν τόν συγκινεῖ ἀπό τά πράγματα καί τά θεάματα τοῦ κόσμου τούτου. Εἶναι νεκρός γιά τόν ἁμαρτωλό κόσμο καί ὁ κόσμος νεκρός γι’ αὐτόν. Τότε μετά παρρησίας πολλῆς θά καυχᾶται γιά τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, γιατί ἐκεῖ βρῆκε χαρά ἀληθινή καί ζωή ἀτελεύτητη. Ἔτσι οἱ ἅγιοι ὁμολόγησαν τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ ἐνώπιον βασιλέων καί ἡγεμόνων, χωρίς νά λυγίσουν στίς ἀπειλές καί τά βασανιστήρια. Ὁ δέ σοφός λαός μας, ὁ προσευχόμενος, ὁ νηστεμένος, ὁ καθαρμένος καί λειτουργημένος καταθέτοντας τήν ἐμπειρία τῆς σταυρωαναστάσιμης βιοτῆς του λέγει: «ὅποιος κάνει τόν σταυρό του, ἄρματα ἔχει στό πλευρό του».

            Ὅμως, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι ἐμεῖς σήμερα, οἱ χριστιανοί τῆς τρίτης ἀπό Χριστοῦ χιλιετίας, βαδίζουμε τόν δρόμο τῶν ἁγίων Πατέρων μας καί ἡ  ζωή μας εἶναι καύχηση τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου καί ὁμολογία τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ; Ὑπάρχει δυστυχῶς μία ἀλλοίωση τοῦ ἀσκητικοῦ φρονήματος τῶν πιστῶν, οἱ ὁποίοι ζῶντας μέσα σέ μία ὑπερκαταναλωτική κοινωνία ἀποδέχονται μέ ἐλάχιστες ἴσως ἀντιστάσεις τό εἰσαγόμενο ἀπό τόν Δυτικό κόσμο ὄνειρο τῆς ὑλικῆς εὐμάρειας καί ἀφθονίας. Ἀξία λοιπόν πλέον ἔχει ὁ ἐπιτυχημένος καί προβεβλημένος κοινωνικά ἄνθρωπος μέ σταθερή ἐργασία, πλούσιο εἰσόδημα, πολλά καί μεγάλα ἀκίνητα καί  πολυτελῆ κινητά. Ἕνας τέτοιος ὅμως ἄνθρωπος εἶναι χριστιανός μόνον κατ’ ὄνομα, γιατί κατά ἀλήθεια αὐτός εἶναι εἰδωλολάτρης. Πῶς θά καυχηθεῖ γιά τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ δέν νεκρώθηκε γιά τόν κόσμο καί γιά τά τοῦ κόσμου; Πῶς θά ἀκολουθήσει τόν  Ναζαρηνό Ἐσταυρωμένο γιά νά ἀναστηθεῖ στήν αἰώνια Βασιλεία Του, ἀφοῦ καθημερινά τόν ἀρνεῖται προσκυνώτας καί λατρεύοντας τήν κτίση παρά τόν Κτίσαντα;  Ἡ σημερινή παρατεινόμενη κρίση ἀποδεικνύει πῶς οἱ χριστιανικές κοινωνίες ἀρνήθηκαν οὐσιαστικά τόν Ζωοποιό Σταυρό τοῦ Κυρίου καί τρέφονται μέ τά ξυλοκέρατα τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ ἀργοῦ θανάτου πού πλημμύρισαν ἄγχος καί ἀνασφάλεια τήν δήθεν ἀσφαλῆ καί ἄνετη ζωή μας. Ὅμως στήν Ὀρθοδοξία δέν ὑπάρχουν ἀδιέξοδα. Ἄς στραφοῦμε μέ ἐμπιστοσύνη καί τώρα πρός τόν Τίμιο καί Ζωοποιό Σταυρό τοῦ Κυρίου, ἄς σταυρώσουμε τά πάθη καί τίς ἁμαρτωλές ἐπιθυμίες μας, ὥστε νά μοσχοβολήσει ἡ ζωή μας Ἀνάσταση Χριστοῦ. Τότε θά ἀλλάξει ἡ ἄχαρη ζωή μας καί θά ἰσχύσει καί γιά μᾶς ὁ λόγος τού Ἀποστόλου Παύλου πρός τούς Γαλάτας: « Καί ὅσοι τῷ κανόνι τούτῳ στοιχήσουσιν, εἰρήνην ἐπ’ αὐτούς καί ἔλεος, καί ἐπί τόν Ἰσραήλ τοῦ Θεοῦ». Ἀμήν.     

Αρχιμ. Ιερεμίας Γεωργαλής