ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ: Χωρίς πίστη δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τα θαύματα του Θεού.

«Τότε ἥψατο τῶν ὀ­φθαλμῶν αὐτῶν λέ­γων· κατά τήν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν» (Ματθ. 9.29).

Μία συνάντηση περι­γρά­φει τό σημερινό εὐ­αγ­γελικό ἀνά­­­γνωσμα. Τή συνάντηση μέ δύο δυ­στυχισμένους ἀν­θρώ­­πους, πού εἶχαν στε­­ρηθεῖ τό φῶς τους καί τοῦ ζητοῦν νά τούς σπλαχνισθεῖ καί νά τούς θεραπεύσει.

Ἡ συνάντηση εἶναι τυχαία, ἀλλά ἡ εἰκόνα δέν εἶναι πρωτόγνωρη σέ ὅσους παρακολου­θοῦν τή ζωή τοῦ Χρι­στοῦ· γιατί δέν εἶναι οἱ πρῶτοι φορά πού τρέ­χουν ἄνθρωποι πίσω του, ἱκετεύοντας τό ἔ­λεός του. Καί ὁ Χριστός δέν ἀπο­μακρύνεται ἀδιάφορος, δέν τούς ἀντιμετωπίζει μέ ψυχρότητα, δέν ἀπορ­ρίπτει τό αἴτημά τους. Θέτει μόνο ἕνα ἁπλό ἀλλά πολύ οὐσια­στικό ἐρώτημα στούς δύο ἀνθρώπους πού τοῦ ζητοῦν τή θεραπεία. «Πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι;» Πιστεύ­ε­τε ὅτι μπορῶ νά κάνω αὐτό πού μοῦ ζητᾶτε; Γιά νά ἀκούσει τήν ἀ­πά­ντηση πού ὡς παν­το­γνώστης γνωρίζει «ναί, Κύριε».

Οἱ δύο τυφλοί δέν πα­ραδέ­χο­νται ἁπλῶς τή δυνα­τό­τητα τοῦ Χρι­στοῦ νά τούς χαρίσει τό φῶς του, ἀλλά ὁμολο­γοῦν θαρραλέα τήν πί­στη τους σ᾽ αὐτόν. Καί αὐτή ἡ πίστη τους γίνεται αἰ­τία τῆς σωτη­ρίας τους, καθώς ὁ Χρι­στός ἀγγί­ζει μόνο τά μά­τια τους καί τούς λέγει: «ἄς γί­νει σύμφωνα μέ τήν πί­στη σας». Καί τό θαῦμα συντε­λεῖται. Καί ἡ πίστη τῶν δύο ἀνθρώπων θρι­αμ­βεύει.

Πολλές φορές νομί­ζου­­με πώς τό θαῦμα εἶ­ναι κάτι μεγαλειῶδες, κάτι φαντασμαγορικό, κά­τι ἐντυπωσιακό. Ξε­χνοῦ­με ὅμως ὅτι ὁ Χρι­στός ἀποφεύγει τά ἐν­τυ­­πωσιακά πράγμα­τα, γιατί δέν ἔχει ἀνάγκη νά ἐντυπωσιά­σει. Γι᾽ Αὐ­­­­τόν, πού μέ τόν λόγο του δημιούργησε ὅλο τόν κόσμο, ἀρκεῖ μιά φρά­ση γιά νά ἀποκατα­στή­σει κάποιο σημεῖο τῆς δημιουργίας του, πού ἐφθάρη ἤ ἀσθέ­νη­σε.

Αὐτό πού χρειάζεται τό θαῦμα εἶναι ἡ πίστη, γιατί χωρίς πίστη εἶναι ἀδύνατο νά ἀντιλη­φθοῦ­­­με τό θαῦμα. Εἶναι ἀδύνατο νά κατανοή­σουμε κάτι ὑπερ­φυσι­κό μέ φυσικά μέσα, ὅπως εἶναι ἀδύνατο νά κατα­νο­ή­σουμε καί τό θαῦμα τῆς δημιουργίας τοῦ κό­­σμου μέ μελέτες καί πειράματα.

Χρειάζεται ἡ πίστη, γιατί ἡ πίστη εἶναι κατά τόν πρωτοκορυφαῖο ἀ­πό­­­­­στολο Παῦλο «πραγ­­μάτων ἔλεγχος οὐ βλε­πομένων», εἶναι ὁ τρό­πος πού ἔχει θέσει στή διάθεσή μας ὁ Θεός γιά νά ἀντιλαμβα­νόμα­στε τήν παρουσία του στόν κόσμο καί τίς θεῖ­ες ἐνέρ­γειές του.

Χρειάζεται ἡ πίστη, για­τί αὐτή εἶναι τό μέ­σον νά προσεγγίσου­με τόν Θεό καί νά ἀνα­παυ­θοῦμε κοντά του, ὅπως τό παιδί ἀνα­παύ­εται δίπλα στόν πατέρα του.

Χρειάζεται ἡ πίστη, για­­τί χωρίς αὐτήν δέν μποροῦμε νά κατανοή­σουμε τά θαύματα. Καί ἡ ζωή μας καί ἡ ζωή τοῦ κόσμου καί ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας εἶ­ναι μία σειρά ἀπό θαύ­ματα. Θαύματα τά ὁποῖα ἐπιτελεῖ ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ διά τῶν ἁγίων.

Καί μία τέτοια θαυματουργή ἁγία, τήν ἁγία μεγαλομάρτυρα Παρασκευή τήν ἀθληφόρο ἑορτάζουμε καί τιμοῦμε σήμερα. Mία νεαρή γυναίκα πού θυσίασε τή ζωή της γιά τήν πίστη καί τήν ἀγάπη της στόν Χριστό, πού μαρτύρησε γιά νά μήν ἀρνηθεῖ καί νά μήν προδώσει τόν Νυμφίο τῆς ψυχῆς της καί ἔλαβε ὄχι μόνο τόν ἀμαράντινο στέφανο τοῦ μαρτυρίου, ἀλλά καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ νά θεραπεύει τίς ἀσθένειες ὅσων προστρέχουν σ᾽ αὐτήν καί αἰτοῦνται τήν ἴαση καί τή βοήθειά της, ἀλλά καί νά πρεσβεύει διηνεκῶς γιά τή σωτηρία μας.

Ἄς προστρέχουμε, λοιπόν, καί ἐμεῖς στή χάρη τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Παρασκευῆς καί ἄς ζητοῦμε τή βοήθειά της, ὅποτε τήν ἔχουμε ἀνάγκη, ἀλλά κυρίως ἄς προσπαθοῦμε καί ἄς ἀγωνιζόμεθα νά μιμηθοῦμε τή ζωή της, τήν πίστη της καί τήν ἀγάπη της στόν Χριστό, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε διά τῶν πρεσβειῶν της νά ἀπολαύσουμε τήν αἰώνιο ζωή κοντά στόν Χριστό. Ἀμήν.

 Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων