«Ἀλλ᾽ ὡς ἔχουσα τό κράτος ἀπροσμάχητον ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον».
Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες εἰσήλθαμε μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ στήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Εἰσήλθαμε στό στάδιο τῶν ἀρετῶν, ὄχι γιά νά γίνουμε θεατές τοῦ ἀγῶνος τῶν ἀδελφῶν μας ἀπό τίς κερκίδες τοῦ σταδίου, ἀλλά γιά νά ἀγωνισθοῦμε καί ἐμεῖς «τόν καλόν ἀγῶνα τῆς πίστεως», τῆς νηστείας, τῆς ἐγκρατείας, τῆς μετανοίας, τοῦ ἐξαγιασμοῦ τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων μας.
Ὁ ἀγώνας αὐτός δέν εἶναι εὔκολος οὔτε χωρίς κόπο. Ὁ Χριστός δέν παραπλανᾶ κανένα μας. Δηλώνει εὐθέως ὅτι εἶναι στενή καί τεθλιμμένη ἡ ὁδός τήν ὁποία μᾶς καλεῖ νά βαδίσουμε. Ἔχει σταυρό, ἔχει πειρασμούς καί θλίψεις, εἶναι σκληρός, γιατί δέν εἶναι «πρός σάρκα καί αἷμα», ἀλλά εἶναι «πρός τόν κοσμοκράτορα τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου», ὅπως λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος.
Καί γι᾽ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς προτείνει ἰσχυρή βοήθεια, μᾶς προτείνει τήν κραταιά καί ἀκαταίσχυντη βοήθεια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Μητέρας τοῦ Κυρίου καί μητέρας μας, τῆς ὁποίας τούς Χαιρετισμούς, ὅπως συνηθίζουμε νά τούς λέμε, ψάλαμε γιά πρώτη φορά ἀπόψε, ἀλλά θά ψάλλουμε καί κάθε Παρασκευή τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.
Καί τί εἶναι οἱ Χαιρετισμοί; Τί εἶναι ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος; Εἶναι μία ὁμολογία τῆς δυνάμεώς της καί τῆς σωστικῆς ἐπεμβάσεώς της πρός χάριν ἐκείνων πού τήν ἐπικαλοῦνται. Εἶναι ὅμως συγχρόνως καί ἕνας ὕμνος, ἕνα ἐγκώμιο τοῦ μεγαλείου, τῶν ἀρετῶν καί τῶν χαρίτων τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, μέ τό ὁποῖο ἐκφράζουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας γιά ὅσα ἔχει προσφέρει στούς ἀνθρώπους. Εἶναι ἀκόμη μία δέηση καί μία παράκληση νά συνεχίσει νά εἶναι καί γιά μᾶς προστάτις καί βοηθός.
Μέσα σέ μία φράση, μέσα στή σύντομη φράση τοῦ προοιμίου τοῦ Ἀκαθίστου ὕμνου, τοῦ ὕμνου «Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ», πού συγκινεῖ καί συγκλονίζει τίς ψυχές ὅλων τῶν χριστιανῶν, ἐνυπάρχει καί ἡ ὁμολογία καί ἡ παράκληση. Ὁμολογοῦμε ὅτι ἡ Παναγία μας ἔχει «κράτος ἀπροσμάχητον», ἔχει ἀκατανίκητη δύναμη, καί γι᾽ αὐτό τῆς ζητοῦμε νά μᾶς ἐλευθερώσει «ἐκ παντοίων κινδύνων», ἀπό κάθε κίνδυνο τόν ὁποῖο ἀντιμετωπίζουμε, ἀπό αὐτούς πού ἀντιλαμβανόμασθε καί κατανοοῦμε, ἀλλά καί ἀπό ὅλους ἐκείνους τούς ὁποίους δέν γνωρίζουμε καί δέν συνειδητοποιοῦμε.
Καί ὄντως, ἀδελφοί μου, ἡ ζωή μας, καί ἡ φυσική καί ἡ πνευματική εἶναι γεμάτη ἀπό κινδύνους. Κάθε στιγμή τῆς ζωῆς ὑποκρύπτει ἕνα κίνδυνο, ὑποκρύπτει παγίδες, τίς ὁποῖες στήνει ὁ ἐχθρός τῆς ψυχῆς μας, ὁ διάβολος, γιά νά μᾶς προξενήσει κακό καί νά μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τόν Θεό καί τή σωτηρία μας.
Ὅμως ἡ δύναμή του δέν μπορεῖ νά ξεπεράσει τή δύναμη τῆς Παναγίας μας, δέν μπορεῖ νά ὑπερισχύσει τῆς ἀκαταισχύντου προστασίας της, τήν ὁποία προσφέρει ἡ Παναγία μας σέ ὅσους τήν ζητοῦν καί ὅσους σπεύδουν μέ πίστη πρός αὐτήν.
Γνωρίζοντας καί ἐμεῖς αὐτό, ἀδελφοί μου, ἄς προστρέχουμε πάντοτε στήν Παναγία μας καί ἄς τήν παρακαλοῦμε μέ πίστη, μέ θέρμη καί μέ ἐμπιστοσύνη στό ἀπροσμάχητο κράτος της καί τήν πανσθενῆ δύναμή της, νά μᾶς προφυλάσσει καί νά μᾶς ἐλευθερώνει ἀπό κάθε κίνδυνο καί κάθε ἀνάγκη, σωματική καί ψυχική.
Καί ἀκόμη ἄς μήν παραλείπουμε ποτέ νά ὁμολογοῦμε τή δύναμή της καί τήν προστασία της, νά μήν γινόμασθε ἐπιλήσμονες τῆς εὐεργεσίας της, ἀλλά νά τῆς ἀποδίδουμε «τά νικητήρια», νά τῆς ἀναγράφουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας γιά τή βοήθειά της, καί νά τῆς ἐκφράζουμε τήν εὐχαριστία μας μέ τήν ὑπακοή μας στό θέλημα τοῦ Υἱοῦ της. Γιατί αὐτή ἡ ὑπακοή μας τῆς εἶναι ἰδιαίτερως εὐάρεστη καί τήν παρακινεῖ νά μεριμνᾶ ἀκόμη περισσότερο γιά μᾶς καί νά μᾶς προστατεύει πάντοτε ὑπό τήν κραταιά της σκέπη, ὥστε νά τῆς ἀπευθύνουμε καί ἐμεῖς, ἀπό κοινοῦ μέ τά ἑκατομμύρια τῶν πιστῶν, μαζί μέ τά πολυάριθμα «χαῖρε» τοῦ Ἀκαθίστου ὕμνου καί αὐτό πού συνοψίζει τό μεγαλεῖο της, τό «χαῖρε νύμφη, ἀνύμφευτε».
Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.