Ο γάμος της χρονιάς… αυτή η καλοδουλεμένη φιέστα που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η τρανή απόδειξη ότι: όσο οι άνθρωποι θα διακατέχονται από την ματαιοδοξία που πηγάζει από τον εγωισμό τους τόσο θα χαίρονται με το να φορούν περίεργα καπέλα, πολυτελή ρούχα (ξοδεύοντας υπέρογκα ποσά) και προπαντός νιώθοντας πετυχημένοι επειδή ήταν από τους «ευλογημένους», τους «ξεχωριστούς», που βρέθηκαν εκεί, στον γάμο της Χρονιάς! Στο γεγονός αυτό της απίστευτης μεγαλομανίας, που κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν ότι καταφέρνοντας να ικανοποιήσουν αυτή τους την διάθεση για προβολή φτάνουν στην πληρότητα του είναι τους! Ναι αυτό είναι διαστροφή, αυτό είναι πέρα για πέρα κάτι το εξωφρενικά παράλογο και όμως διαφημίζεται όσο τίποτα άλλο πάνω στον πλανήτη.
Έχεις χρήμα; Έχεις εξουσία; Έχεις αναγνωσιμότητα; Έχεις «καλούς φίλους»; Είσαι κοινωνικά, πολιτικά, θρησκευτικά, επαγγελματικά καταξιωμένος; Αν ναι τότε πέτυχες, αν όχι βιάσου να τα καταφέρεις πριν ο θάνατος σου κόψει την πετυχημένη σου πορεία προς τελείωση (διότι το να είσαι αναγνωρίσιμος, διάσημος, λεφτάς σημαίνει ότι πέτυχες και τελειώθηκες σαν άνθρωπος!)
Δισεκατομμύρια μάτια λοιπόν είδαν αυτόν τον γάμο, εκατομμύρια στόματα ζητωκραύγαζαν για τους νιόπαντρους, εκατομμύρια σκέψεις ζήλεψαν την δόξα, την αίγλη, τον πλούτο, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον των νιόπαντρων.
Μέσα στην απίστευτη αυτή λοιπόν ιστορία «αγάπης» που τα πάντα είναι βιτρίνα, τα πάντα είναι δημόσιες σχέσεις, που τα πάντα τελικά αγοράζονται και πωλούνται η Εκκλησία λέγει: Χριστός Ανέστη.
Λέγει Χριστός Ανέστη, αλλά οι φωνές από τους πανηγυρισμούς της ματαιοδοξίας δεν την αφήνουν να ακουστεί. Ο Χριστός Ανέστη αλλά κανείς μας δεν κατέκλεισε τους δρόμους για να πανηγυρίσει, αντιθέτως με το που το ακούσαμε κρυφτήκαμε μέσα στο καβούκι μας τρώγοντας μαγειρίτσα!
Χριστός Ανέστη, αυτό είναι το γεγονός που θα έπρεπε να μας συγκλονίζει όχι βέβαια μόνο αυτές της ημέρες αλλά όλη την ζωή μας. Ο Χριστός Ανέστη και όμως εμείς επιμένουμε να κοιτούμε την γυάλινη οθόνη για τα παρασκήνια της «λαμπρής τελετής». Μίας τελετής που θα χαθεί και αυτή μέσα στην ιστορία, που θα ξεχαστεί και θα την ενθυμούνται μόνο κάποιοι βιογράφοι των βασιλικών οικογενειών, και όλο αυτό το πυροτέχνημα όσο λαμπρό και μεγαλοπρεπές και αν ήταν θα χαθεί, θα θαφτεί μέσα στο υποσυνείδητο των κουτσομπολίστικων μεσημεριανών και τότε... όταν ξεμείνουν από τηλεοπτικές σκουπιδοτροφές θα ανακαλύψουν ένα καινούργια πυροτέχνημα το οποίο και αυτό θα το πετάξουν ψηλά για να το δουν όλοι αυτοί που αρκούνται στα πυροτεχνήματα που χάνονται, θα το προσφέρουν σε όλους αυτούς που πρόθυμα θα χαρούν, θα κατεβούν στους δρόμους, θα ξεχάσουν για λίγο το κατάντημά τους που μόνοι τους δημιούργησαν και για άλλη μία φορά θα αφεθούν στις σειρήνες της ματαιοδοξίας, σε αυτό το όνειρο το οποίο «πρέπει» όλοι μας να πραγματοποιήσουμε, δηλαδή όχι μόνο να παρακολουθούμε πυροτεχνήματα αλλά να γίνουμε και εμείς ένα πυροτέχνημα!
Μακάρι οι νεόνυμφοι να ευτυχήσουν....όμως το θέμα είναι ότι:
Χριστός Ανέστη, αυτό είναι το γεγονός, όχι της χρονιά, αλλά της Ιστορίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.