ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ: Ο τρόπος για να ακολουθήσεις τον Χριστό είναι συγκεκριμένος.

(Μαρκ. 8.34 – 9.1)

 «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολου­θεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀρά­­τω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκο­λ­ουθείτω μοι».

Κυριακή μετά τήν ὕψωση τοῦ τιμίου Σταυροῦ σήμερα, ἀδελ­φοί μου, καί ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς ὑπεν­­­θυμίζει γιά μία ἀκόμη φορά τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ καί τή σημασία του στή ζωή μας. Μᾶς τόν προβάλλει ἐπιθυ­μώντας νά μᾶς ὑπενθυμίσει ποιός εἶναι ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο μποροῦμε νά ἀκολουθήσουμε τόν Χριστό, ἐφόσον θέλουμε νά θεω­ρούμεθα μαθητές του.

Ὁ Χριστός δέν μᾶς ὑποχρεώνει νά τόν ἀκολουθήσουμε. «Ὅστις θέ­λει», μᾶς λέγει. Ὅποιος θέλει μπορεῖ νά τόν ἀκολουθήσει. Ἀλλά ὅποιος ἀποφασίσει νά τόν ἀκολουθήσει, ὀφείλει νά τόν ἀκολουθήσει μέ τούς ὅρους καί τίς προϋποθέσεις πού ὁρί­ζει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Ὀφείλει νά τόν ἀκολουθήσει ἀπαρνούμενος τόν ἑαυ­τό του καί σηκώνοντας τόν σταυ­ρό του.

῾Ο Χριστός μᾶς κα­λεῖ ὅλους νά ση­κώσουμε τόν προσωπικό μας σταυ­ρό, μᾶς καλεῖ νά σταυρωθοῦμε. Καί σηκώνω τόν σταυρό μου σημαίνει ὅτι πονῶ καί θλίβομαι γιά τίς ἁμαρτίες μου· πιέζω τόν ἑαυτό μου γιά νά ἀπαλλαγῶ ἀπό πάθη, ἐγωι­σμούς, ἁ­μαρ­τωλές συνήθειες καί ἐπι­θυμίες· πιέζω τόν ἑαυτό μου γιά νά μήν ἀκολουθεῖ τόν εὔκολο δρό­μο πρός τόν ὁποῖο προσπαθεῖ νά μᾶς παρασύρει ὁ κόσμος μέ τούς πει­ρα­σμούς καί τίς προκλήσεις του, τόν εὔκολο δρόμο πρός τόν ὁποῖο προσπαθεῖ νά μᾶς πα­ρασύρει ὁ ἐ­χθρός τῆς ψυχῆς μας, ὁ διά­βολος. Σηκώνω τόν σταυρό μου σημαίνει ὅτι προσπαθῶ ὄχι νά ἀκολουθῶ τό δικό μου θέλημα ἀλλά νά ἐναρμο­νί­ζω τή ζωή μου μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἔστω καί ἄν αὐτό ἀπαιτεῖ κό­πο καί ἀγώνα, ἔστω καί ἄν αὐτό σημαίνει νά ξερριζώσω ἀπό τήν ψυχή τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες καί νά διώξω ἀπό τόν νοῦ τούς πονηρούς λογισμούς. Σηκώνω τόν σταυρό μου σημαίνει ὅτι δέχομαι μέ ὑπομο­νή καί τίς θλίψεις καί τίς ἀσθένειες καί τά προβλήματα καί τίς στενο­χώ­ριες τῆς παρούσης ζωῆς πού ἐπι­τρέπει ὁ Θεός νά συμβοῦν στή ζωή μου μέ τή βεβαιότητα ὅτι ὅλα αὐτά εἶναι μέσα στό δικό του σχέ­διο γιά τή σωτηρία μου, διότι «τοῖς ἀγα­πῶ­σιν τόν Θεόν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγα­θόν».

Καί μπορεῖ ὅλα αὐτά, ἀδελφοί μου, τά ὁποῖα ἀποτελοῦν τόν σταυρό τοῦ καθενός μας νά μήν μᾶς φαίνονται εὐχάριστα καί πολ­λές φορές μάλι­στα νά μᾶς φαίνονται σκληρά καί κου­ραστικά καί δύσκολα, ὅμως δέν πρέ­πει νά ξεχνοῦμε ὅτι ὅλα αὐτά δέν εἶναι οὔτε ὁ σκο­πός οὔτε τό τέ­λος τῆς πνευμα­τι­κῆς καί τῆς ἐπί­γειας πο­ρείας μας, διότι μετά τήν σταύρωση τοῦ Χριστοῦ κά­­θε σταυρός πού σηκώνεται στό ὄνο­μά του δέν τελειώνει στόν Γολ­γοθᾶ, δέν τελειώνει μέ τόν θάνατο, ἀλλά φθά­νει μέχρι τήν ἀνάσταση.

Θέλει ὅμως νά μᾶς ὑπενθυμίσει ἡ Ἐκκλησία μας μέ τή σημερινή Κυ­ρια­κή καί κάτι ἀκόμη. Νά μᾶς ὑπεν­θυμίσει ὅτι, ὅταν ἀποφασίζουμε νά ση­κώσουμε τόν σταυρό μας καί νά ἀκολουθήσουμε τόν Χριστό, δέν εἴ­μα­στε μόνοι, ἔχουμε Κυρηναῖο μας τόν Χριστό· ἔχουμε τόν δικό του Σταυρό, τόν ὁποῖο μποροῦμε νά ἀτε­­­νίζουμε γιά νά παίρνουμε θάρ­ρος καί δύναμη, γιατί ὁ δικός του Σταυρός εἶναι αὐτός πού μᾶς σώζει, ὁ δικός του Σταυρός εἶναι αὐτός πού μᾶς χαρίζει τήν προοπτική καί τήν ἐλ­πίδα, αὐτός πού μᾶς προσφέ­ρει τήν ἀνά­σταση.

Ἔτσι ὁ σταυρός πού καλούμεθα νά ἀναλάβουμε καί νά σηκώσουμε γίνεται ἐλαφρύς μέ τή βοήθεια καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ. Τό βάρος καί ἡ ὀδύνη πού μᾶς προκαλεῖ δέν ὁδηγοῦν στήν ἀπογοήτευση καί στήν ἀπελπισία, ἀλλά μετατρέπονται σέ χαρά, γιατί ὁ Χριστός μᾶς ἀξιώνει μέ αὐτό τόν τρόπο νά γινόμεθα συμμέτοχοι στόν δικό του Σταυρό· μετατρέπονται σέ χαρά, γιατί χαρά εἶναι νά ἀκολουθεῖς τόν Χριστό.

Ἀδελφοί μου, ἀκούοντας σήμερα τίς προϋποθέσεις πού θέτει ὁ Ἰησοῦς γιά ὅποιον θέλει νά τόν ἀκολουθήσει, ἄς μήν δειλιάσουμε. Ἄς θυμηθοῦμε ὅτι Ἐκεῖνος σήκωσε τόν Σταυρό γιά χάρη μας, γιά χάρη τῶν ἀνθρώπων πού ἀπομακρύνθηκαν ἀπό τήν ἀγάπη του καί τόν ἐγκατέλειψαν. Καί ἄς σκεφθοῦμε ὅτι, ἐάν ἀποφασίσουμε νά σηκώσουμε τόν σταυρό μας προκειμένου νά ἀκολουθήσουμε τόν Χριστό, τότε θά τόν ἔχουμε μαζί μας, συγκυρηναῖο. Διαφορετικά θά βρεθοῦμε νά σηκώνουμε τόν προσωπικό μας σταυρό, ἀλλά χωρίς τόν Χριστό. Ἡ ἐπιλογή εἶναι δική μας, καί ἀξίζει ἀσφαλῶς νά ἐπιλέξουμε τόν σταυρό γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ, γιατί αὐτός ὁ σταυρός θά μᾶς ὁδηγήσει στήν ἀνάσταση καί στή σωτηρία μας.

 Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων