ΕΟΡΤΗ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

«Ὁ λόγος ὁ τοῦ σταυ­ροῦ τοῖς μέν ἀπολλυ­μέ­νοις μωρία ἐστίν, τοῖς δέ σωζομένοις δύναμις Θεοῦ ἐστιν».

Ἑορτή τῆς παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ· καί ἡ ἡμέρα «φέρει τά ἴσα τῇ ἁγίᾳ καί μεγάλῃ Παρασκευῇ». Γι᾽ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία μας ὅ­ρισε νά διαβάζεται σή­με­ρα τό ἴδιο ἀκριβῶς ἀπο­στολικό ἀνάγνω­σμα τό ὁποῖο διαβά­ζε­ται τήν Ἁγία καί Με­γά­λη Πα­ρασκευή.

Καί τό ἀνά­γνωσμα αὐ­τό μᾶς ἐξηγεῖ τό νόημα τοῦ Σταυροῦ, μᾶς ἐξη­γεῖ τό κήρυγμα τοῦ Σταυ­­ροῦ, ὁ ὁποῖος ἀπο­τελεῖ τό βασικό μέ­σο τῆς σωτηρίας μας.

Θά μποροῦσε, ἀσφα­λῶς, ἀδελφοί μου, ὁ Χριστός νά εἶχε σώσει τόν ἄνθρωπο μέ πολ­λούς καί διαφορετικούς τρό­πους, ὅμως ἐπιλέγει τή θυσία ἐπί τοῦ Σταυ­ροῦ, γιατί θέλει νά ἐπι­βε­­βαιώσει μέ αὐτήν ὅσα μᾶς δίδαξε κατά τήν τρι­­ε­­τῆ δημόσια ζωή του. Καί μπορεῖ τά λόγια τοῦ Χριστοῦ ἐπάνω στό Σταυρό νά εἶναι ἐλά­χιστα, ἡ παρουσία του ὅμως ἐπ᾽ αὐτοῦ εἶναι ἐξαιρετικά εὔγλωττη καί διδακτική.

Ὁ λόγος, λοιπόν, τοῦ Σταυροῦ, στόν ὁποῖο ἀναφέρεται ὁ ἀπόστο­λος Παῦλος, εἶναι λό­γος πρωτίστως ἀγάπης πρός τόν Θεό καί τόν ἄνθρωπο.

Ὡς ἄνθρωπος ὁ Χρι­στός ὑπο­φέρει, ὑπο­φέ­ρει ψυχικά καί σω­­ματι­κά, ὑποφέρει ἀπό τό βά­ρος τῆς ἀν­θρω­­πίνης ἁ­μαρ­τίας, ὅ­μως ἐμμένει στό σχέ­διο τοῦ Θεοῦ πού προ­έ­βλε­πε τή θυ­σία τοῦ μονο­γε­νοῦς του Υἱοῦ ὡς ἔκ­φραση τῆς ἀπε­ρά­ντου ἀγάπης του πρός τόν ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος διά τήν παρακοή στερή­θη­κε τήν τρυφή καί τήν ἀπό­λαυση τοῦ πα­ρα­δεί­­σου γιά τόν ὁποῖο τόν εἶχε πλάσει ὁ Θεός.

Ὁ λόγος τοῦ Σταυροῦ εἶναι λόγος ταπεινώ­σε­ως, γιατί ὁ Θεάνθρωπος δέν ἀρκέσθηκε στήν κέ­νωση τῆς θείας φύσεως, πού ἐνδύθηκε τήν ἀν­θρώπινη σάρκα καί ἔγι­νε «ὁμοιοπαθής ἡ­μῖν» γιά νά ἀποκατα­στήσει τή σχέση μας μαζί του, ἀλ­λά ἔγινε καί «ὑπή­κο­ος μέχρι θανάτου, θα­νά­­­του δέ Σταυροῦ». Ἐ­πέ­λεξε, δηλαδή, τόν πιό φρικτό καί ἐπονεί­διστο τρόπο τιμωρίας γιά τόν ἑαυτό του, προκειμένου νά ἀπαλλάξει ἐμᾶς ἀπό τήν ἁμαρτία καί νά σχί­σει ἐπ᾽ αὐτοῦ τό χρεώ­γρα­φο τῶν ἁμαρτιῶν μας.

Ὁ λόγος τοῦ Σταυροῦ εἶναι ἀκόμη, ἀδελφοί μου, λόγος συγχωρή­σε­ως· ὄχι μόνο διότι μέ τή σταυρική του θυσία ὁ Χριστός συγχώρησε τίς ἁμαρτίες ὅλων τῶν ἀν­θρώπων, ἀλλά καί γιατί ἐπί τοῦ Σταυροῦ σπεύ­δει νά παράσχει τή συγ­χώ­ρηση καί στόν ληστή πού τή ζητᾶ. Καί δέν σπεύδει μόνο νά τόν συγχω­ρή­­σει ἀλλά τοῦ ὑπόσχεται ἐπιπλέον ὅτι θά εἶναι αὐθημερόν μα­ζί του στόν παράδεισο: «σήμερον μετ᾽ ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ πα­ρα­δείσῳ».

Ὁ λόγος τοῦ Σταυροῦ εἶναι ἀκόμη λόγος ἀλ­λη­λεγ­γύης καί συμπα­ρα­­­στάσεως. Ὁ Χριστός ζεῖ ἐπάνω στόν Σταυρό τήν ἀπερίγραπτη ὀδύνη τοῦ σωματικοῦ πόνου ἀλλά καί τήν ἀκόμη με­γα­λύτερη τῆς ἐγκατα­λεί­­ψεως ἀπό τόν Θεό-Πατέρα. Καί ὅμως δέν πα­ραλείπει νά ἐνδια­φερ­­θεῖ γιά δύο ἀνθρώ­πους πού τόν συνο­δεύ­ουν αὐτή τή δύσκολη ὥρα: τή Μητέρα του καί τόν ἀγαπημένο μαθητή του, πού περνοῦν τή δι­κή τους δο­κι­μασία καί τόν δικό τους πόνο.

Θά μποροῦσα νά συνε­χίσω, ἀδελφοί μου, γιά πολλή ὥρα, γιατί τό μή­­νυμα τοῦ Σταυροῦ εἶναι πολ­λαπλό καί ὁ λό­­γος του περικλείει ὅ­λο τό κήρυγμα τοῦ Εὐ­αγγελίου ἐκπεφρα­σμέ­νο μέ τέτοιο τρόπο ὥ­στε νά εἶναι κατανοη­τό ἀπό ὅλους. Γι᾽ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία μας ὑψώ­νει σήμερα καί πάλι τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ· γιά νά τόν δοῦμε καί νά θυμηθοῦμε τόν λόγο του, νά θυμηθοῦμε τό μήνυμά του. Νά θυμη­θοῦμε πώς, ἐάν θέλου­με πράγματι νά εἴμαστε τέκνα τῆς Ἐκκλησίας, ἄν θέλουμε νά ὀνομα­ζό­μαστε ὄντως χριστια­νοί, θά πρέπει νά ἀκού­σουμε αὐτό τό μήνυμα καί νά τό κάνουμε ὁδη­γό τῆς ζωῆς μας. Θά πρέπει νά μάθουμε νά ζοῦμε καί νά ἐκφρά­ζου­με ἔμπρακτα τήν ἀγάπη μας στόν Θεό μέσω τῆς ἀγάπης στόν ἄνθρωπο. Θά πρέπει νά διδα­χθοῦ­με τήν ταπείνωση, πού ἀποτελεῖ θεμέλιο καί βά­ση ὅλων τῶν ἀρε­τῶν, γιά νά μποροῦμε νά θυσιαζόμαστε γιά τόν ἀδελφό μας, γιά νά μποροῦμε νά στερού­με­θα ἐμεῖς προκειμένου νά προσφέρουμε στόν πλη­σίον μας πού ἔχει ἀνά­γκη, γιά νά μπο­ροῦ­με νά ἀνοίγουμε τήν καρδιά μας καί νά δεχό­μαστε τόν ἄλλο ὄχι ὡς ξένο ἀλλά ὡς ἑαυ­τόν.

Καί καθώς σήμερα στρέ­­­φουμε καί πάλι τό βλέμμα μας στόν Σταυ­ρό τοῦ Κυρίου πού ὑ­ψώ­­νε­ται στό μέσον τοῦ ἱεροῦ μας ναοῦ καί τόν προσκυνοῦμε, ἄς συνει­δη­τοποιήσουμε, ἀδελ­φοί μου, ὅτι εἶ­ναι ἀνά­γκη νά μάθουμε καί νά συγ­χωροῦμε, γιά νά ἀξι­ωθοῦμε καί ἐμεῖς τῆς ἀφέσεως καί τῆς αἰ­ω­νίου ζωῆς πού μᾶς χά­ρισε διά τῆς σταυρι­κῆς του θυσίας ὁ Χρι­στός.

 Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων