ΚΥΡΙΑΚΗ E´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ: Οι δύο προϋποθέσεις για την σωτηρία μας.

 

«Ἐάν ὁμολογήσῃς ἐν τῷ στόματί σου Κύριον Ἰησοῦν καί πιστεύσῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου ὅτι ὁ Θεός αὐτόν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν, σωθήσῃ» (Ρωμ. 10.9).

Δύο προϋποθέσεις γιά τή σωτηρία μας διατύπωσε ὁ οὐρανοβάμων ἀπόστολος Παῦλος γράφοντας πρός τούς χριστιανούς τῆς Ρώμης. Ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὁ σκοπός καί τό τέλος τῆς ἐνανθρω­πήσεως τοῦ Χριστοῦ ἀλλά καί τοῦ κηρύγματος τοῦ ἀποστόλου Παύ­λου, καί σωτηρία σημαίνει τήν ἀποκατάσταση τῆς σχέσεως τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό καί τήν κληρονομία τῆς αἰωνίου ζωῆς πλησίον του. Αὐτό σημαίνει σωτηρία. Γι᾽ αὐτήν ἀγωνίζεται ὁ μέγας ἀπόστολος Παῦλος καί καλεῖ τούς ἀνθρώπους νά ἀκολουθήσουν τό παράδειγμά του προκειμένου νά τήν κερδίσουν.

Ποιές εἶναι ὅμως οἱ προϋποθέσεις γιά τήν ἐπίτευξη τοῦ στόχου αὐτοῦ κατά τόν ἀπόστολο;

Ἡ πρώτη εἶναι ἡ ὁμολογία τῆς πίστεως στόν Χριστό. Χωρίς τόν Χριστό ἡ σωτηρία εἶναι κενό γράμ­μα, διότι ὁ Χριστός εἶναι ὁ σωτήρας καί λυτρωτής τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Ἡ σωτηρία ὅμως δέν εἶναι ἕνα μαζικό γεγονός ἀλλά εἶναι προσω­πική ὑπόθεση τοῦ καθενός μας.

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

 

 «Κύριε, οὐκ εἰμί ἱκανός ἵνα μου ὑπό τήν στέγην εἰσέλθῃς» (Ματθ. 8.8).

Ἕνα πολύ γνωστό θαῦμα τοῦ Κυρίου μας μᾶς περιέγραψε σήμερα ὁ εὐαγγελιστής Ματθαῖος, τό θαῦ­μα τῆς θεραπείας τοῦ δούλου τοῦ ἑκατοντάρχου. Καί ὅμως αὐτό τό γνωστό θαῦμα ἔχει πολλά στοιχεῖα, τά ὁποῖα ἀξίζει νά προσέξουμε καί νά διδαχθοῦμε ἀπό αὐτά.

Τό πρῶτο στοιχεῖο εἶναι ἡ ἰδιό­τη­τα αὐτοῦ πού πλησιάζει τόν Χριστό καί ζητᾶ τή θεραπεία. Δέν ἦταν ἕνας ἀπό τούς Ἰουδαίους, στούς ὁποίους ἀπευθυνόταν κυρίως ὁ Χριστός καί οἱ ὁποῖοι τόν πλησία­ζαν. Ἦταν εἰδωλολάτρης, καί μάλιστα ὄχι ἕνας ἁπλός ἄν­θρωπος, ὅπως ἡ Χαναναία πού τοῦ ζήτησε νά θεραπεύσει τή δαιμονι­σμένη θυγατέρα της, ἀλλά ἕνας ἀξιωματοῦχος τοῦ ρωμαϊκοῦ στρα­τοῦ, ἕνας ἐκπρόσωπος τοῦ κρά­τους. Ὅμως τολμᾶ νά πλησιάσει τόν Χριστό καί νά ὁμολογήσει μέ τόν τρόπο αὐτό τήν πίστη του.

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ: Φως του κόσμου!

 

«Ὑμεῖς ἐστε τό φῶς τοῦ κόσμου, οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη» (Ματθ. 5.14).

Μία ἰδιότητα, πού εἶναι ἀποκλει­στικά δική του παραχωρεῖ, ὅπως ἀκούσαμε στό σημερινό εὐαγγε­λικό ἀνάγνωσμα, ὁ Χριστός στούς μαθητές του.  «Ἐγώ εἰμί τό φῶς τοῦ κόσμου», εἶχε πεῖ σέ ἄλλη εὐκαιρία γιά τόν ἑαυτό του καί τώρα τό ἐπαναλαμ­βά­νει γιά τούς μαθητές του. «Ὑμεῖς ἐστε τό φῶς τοῦ κόσμου». Ἐσεῖς εἶστε τό φῶς τοῦ κόσμου.

Φῶς τοῦ κόσμου οἱ μαθητές τοῦ Χριστοῦ, ὄχι γιατί εἶναι οἱ ἴδιοι φῶς, ἀλλά καί γιατί βρίσκονται στή θέση τοῦ Χριστοῦ ἐπί τῆς γῆς καί συνεχίζουν τό ἔργο του. Μεταδίδουν τό φῶς του στούς ἀνθρώπους, κηρύττοντας τόν λόγο του καί τό εὐαγγέλιό του καί ἀπαλ­λάσσοντας τούς ἀνθρώπους ἀπό τό σκοτάδι τῆς πλάνης καί τῆς ἁμαρτίας.

Φῶς τοῦ κόσμου οἱ ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ, γιατί ὅσοι πιστεύουν στόν Χριστό, πού εἶναι τό φῶς τοῦ κόσμου, ὅσοι ζοῦν σύμφωνα μέ τόν λόγο καί τή διδασκαλία του, φωτί­ζονται καί αὐτοί καί ἀκτινοβολοῦν τό φῶς τοῦ Χριστοῦ.

Καί τό φῶς τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι σάν τά ὑλικά φῶτα, τά ὁποῖα τά σκιάζουν τά διάφορα ἐμπόδια, ἀλλά φαίνεται ἀπό ὅλους τούς ἀνθρώπους, ὅπως φαίνεται καί μία πόλη, πού εἶναι κτισμένη ἐπάνω σέ ἕνα ὄρος.

Ο Άγιος Παΐσιος και οι σύγχρονοι "Παΐσιοι".

Έχουν γραφτεί πολλά για τον Άγιο γέροντα Παΐσιο. Άνθρωποι που τον γνώρισαν και που δεν τον γνώρισαν έγραψαν για τους λόγους του και την βιωτή του.

"Ο γέροντας μου είπε εκείνο ή το άλλο". Αμέτρητοι οι λόγοι, τα αποφθέγματα του Αγίου.

Έχουν γραφτεί πολλά βιβλία με τις απόψεις του Αγίου για τα διάφορα θέματα που συζητούσε με τους προσκυνητές που τον επισκεπτόντουσαν.

ΚΥΡΙΑΚΗ Β´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Εορτή Αγίας Κυριακής)

 

«Πάντες γάρ υἱοί Θεοῦ ἐστε διά τῆς πί­στεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰη­σοῦ» (Γαλ. 3.28).

Πολλές φορές ὁ ἀπόστολος Παῦ­λ­ος ἀναφέρεται στίς ἐπιστολές του στή σχέση τῆς ἰσότητος πού διέ­πει καί ὀφείλει νά διέπει τίς σχέ­σεις τῶν ἀνθρώπων. Σήμερα ὅμως τόν ἀκοῦμε νά ἐξηγεῖ τόν λόγο στόν ὁποῖο ὀφείλει τήν ὕπαρ­ξή της αὐτή ἡ ἰσότητα. Καί αὐτός δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τήν κοι­νή κατα­γωγή καί τό κοινό μέλ­λον τῶν ἀνθρώπων.

Ὁ Θεός  ἔπλασε τόν ἄνθρωπο κατ᾽ εἰκόνα καί καθ᾽ ὁμοίωσή του. Καί θά ἀρκοῦσε ἡ δημιουργία ἀπό τόν ἴδιο Θεό γιά νά διασφαλίσει τήν ἰσότητα μεταξύ τῶν ἀνθρώπων. Θά ἀρ­κοῦ­σε αὐτή ἡ ἀφετηρία γιά νά αἰσθά­νεται ὁ ἄνθρωπος ἰδιαίτερη τήν εὔνοια τοῦ Θεοῦ.

Ὅμως ὁ Θεός δέν περιορίσθηκε σ᾽ αὐτή τήν τιμή καί σ᾽ αὐτή τή δω­ρεά πρός τούς ἀνθρώπους πού ἔπλα­σε. Μᾶς χάρισε μία ἀκόμη με­γα­λύτερη τιμή, μία ἀκόμη ἀσυγ­κρί­τως μεγαλύτερη δωρεά, παρα­βλέ­ποντας καί συγχωρώντας τήν παρακοή μας στό θέλημά του. Καί ἡ μεγάλη αὐτή δωρεά καί χά­ρη εἶναι ὅτι μᾶς ἔδωσε τή δυ­νατό­τητα νά γίνουμε διά τῆς πί­στεως στόν Ἰησοῦ Χριστό, διά τῆς πίστε­ως στόν Υἱό του καί ἐμεῖς υἱοί του καί ἀγα­­πημένα παιδιά του. Νά γίνουμε κα­τά συνέ­πεια καί ἀδέλ­φια μεταξύ μας.