Ο εμπαθής άνθρωπος δεν βλέπει τίποτε
άλλο εκτός από το συμφέρον του, δε δίνει τίποτε στον άλλο.
Το φοβερό όμως είναι ότι μεταχειρίζεται
τον άλλο για τον εαυτό του· ο άλλος αποτελεί γι' αυτόν ένα απλό μεσολαβητή μεταξύ
αυτού και του εαυτού του.
Ο πλησίον δηλαδή χρησιμοποιείται ως
αντικείμενο, δεν αποκόπτεται αλλά γίνεται το χειρότερο· ο άλλος αξιολογείται
και χρησιμοποιείται με κριτήρια την ηδονή που μπορεί να προσφέρει και την
εξυπηρέτηση της αυτοθέωσης που μπορεί να παρασκευάσει και να καλλιεργήσει για
χάριν του εμπαθή.
Και όλα αυτά ο εμπαθής τα ονομάζει
"διαπροσωπικές σχέσεις".
Τραγικό, να αντιλαμβάνεσαι την
ηδονιστική σχέση με το εγώ σου ως επιτυχία και την πραγματική σχέση με τον άλλο
ως αποτυχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.