ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Δ’ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

Τους αγίους Πατέρες της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου τιμά σήμερα η Εκκλησία μας, ευλογημένοι μας Χριστιανοί. Αυτοί οι άγιοι άνδρες μαζί με άλλους, που συγκρότησαν τις Οικουμενικές Συνόδους υπό την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, ανέπτυξαν το αληθινό νόημα της πίστεως προς τον εν Τριάδι Θεό, μας και άναψαν το παγκοσμίου ακτινοβολίας φώς της Ορθοδοξίας. 

Οι Πατέρες ονομάζονται και είναι τα φώτα που μας οδηγούν προς την αληθινή πίστη. Η αληθινή πίστη είναι ο Χριστός, ο αληθινός Χριστός που είναι ο θεάνθρωπος Ιησούς, Θεός και άνθρωπος, ο Χριστός. Την αλήθεια αυτή διεκήρυξαν οι Πατέρες της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου. Δογμάτισαν την άρρητη και ασύγχυτη ένωση στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού των δύο φύσεων, της θείας και της ανθρώπινης. Ετσι οι Πατέρες ονομάστηκαν « Φωστήρες».

Όμως ο Χριστός απεκάλεσε και τους μαθητές Του φώς του κόσμου. « Υμείς εστέ το φώς του κόσμου», είπε. Και αυτό το φώς δεν έσβησε ποτέ. Οι Άγιοι Απόστολοι νίκησαν τον κόσμο, κατήργησαν τις άλλες θρησκευτικές πλάνες και διέδωσαν τη θρησκεία του φωτός. Τον ίδιο δρόμο της πίστεως, του καθήκοντος και του ηρωϊσμού ακολούθησαν και οι διάδοχοι των Αποστόλων, οι επίσκοποι και οι ιερείς, αλλά και όλοι οι πιστοί Χριστιανοί. Ολοι λοιπόν αυτοί που βαπτίσθηκαν και ενεδύθησαν το Χριστό, όταν αγωνίζονται να ανταποκριθούν στη μεγάλη αποστολή τους ως Χριστιανοί, γίνονται φώτα του κόσμου.

Ονομαζόμαστε λαός ορθόδοξος Χριστιανικός, αλλά δυστυχώς είναι πολλοί εκείνοι που αγνοούν ακόμη και τις βασικές αλήθειες της πίστεως. Πιστεύουν ίσως ότι δεν υπάρχει ανάγκη να τις πληροφορηθούν. Κυριευμένοι από το κοσμικό φρόνημα αγωνίζονται για το πώς θα κερδίσουν τα πάντα πάνω στη γή σαν να είναι μόνιμοι κάτοικοί της. Σ΄αυτούς πρέπει να στείλουμε τις ακτίνες του πνευματικού φωτός κηρύσσοντας ότι ο Χριστός είναι ο λυτρωτής, ο μόνος Σωτήρας προς τον οποίο καταφεύγουμε με πίστη και μετάνοια για να βρούμε την ευτυχία και την ελπίδα. Και βέβαια αυτό είναι έργο Ιεροκήρυκος, αλλά και εμείς οι υπόλοιποι Χριστιανοί έχουμε την ίδια υποχρέωση. Οταν η Χριστιανή μητέρα ανατρέφει τα παιδιά της «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου», πηρετεί έργο Ιεραποστολής. Όταν ο εκπαιδευτικός έχει φόβο Θεού και σπέρνει στις ψυχές των μαθητών του το σπόρο της ευαγγελικής αλήθειας, έργο ιεραποστολής κάνει. Όταν ο γιατρός ενισχύει την πίστη των ασθενών του για το Θεό, κάνει έργο πνευματικού. Όταν ο δικηγόρος ειλικρινά προσπαθεί να συμβιβάσει τους αντίδικους, ειρηνοποιός ιεραπόστολο  γίνεται. Όλοι λοιπόν, οι Χριστιανοί ανεξαιρέτως, μπορούμε να γίνουμε ιεραπόστολοι, φώς του κόσμου δηλαδή. Αρκεί να είναι « η καρδία ημών καιομένη» και να φωτίζεται πλούσια από τη Χάρι του Θεού.

Εάν όμως μείνουμε μόνο στη θεωρία και αστοχήσουμε στην καθημερινή πράξη, τότε αποτύχαμε στα καθήκοντά μας. Πολλοί άνθρωποι, που θέλουν να δικαιολογήσουν την άτακτη ζωή και τις αδυναμίες τους, ισχυρίζονται ότι ο Χριστιανισμός είναι ανεφάρμοστος. Δύσκολος ναί, ανεφάρμοστος όχι. Δεν ήταν ποτέ δυνατόν να ζητήσει ο Χριστός, από τους οπαδούς του πράγματα αδύνατα. Άλλωστε η μεγάλη χορεία των αγίων που ευαρέστρησε λόγω και έργω ενώπιον του Κυρίου, είναι το μεγάλο κεφάλαιο της Εκκλησίας και η πατρική μας  κληρονομιά.

Ο σατανάς προκειμένου να καταπολεμήσει το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου, χρησιμοποιεί όλα τα μέσα , όλα τα δολώματα της αμαρτωλής ζωής. Ολα αυτά μαζί είναι ένα μαύρο και παγερό σκοτάδι. Εχθρός του ισχυρός, οι Χριστιανοί που είναι φώς. Φώς Χριστού. Φώς αρετής. Φώς ιεραποστολικής δράσεως και ζωής. Μέλη Χριστού. Ετσι αγωνίζονται οι οπαδοί του Κυρίου. Αγωνίζονται και νικούν. Μάχονται και θριαμβεύουν. Και ο θρίαμβός τους γίνεται πραγματικός και αθάνατος εφ΄όσον χρησιμοποιείται προς δόξα Θεού.

Σκοπός της ζωής μας και μέλημά μας είναι να δοξάζεται το Όνομα του Αγίου Θεού, διότι Εκείνος είναι ο αρχηγός και εμψυχωτής μας. Εμείς και « άν ποιήσωμεν πάντα τα διαταχθέντα υμίν », άς ομολογούμε « οτι δούλοι αχρείοι εσμέν, ο,τι ό ωφείλομεν ποιήσαι πεποιήκαμεν».( Λουκ. Ιζ΄,  10).

Ας γνωρίζουμε, ότι οι 630 θεοφόροι Πατέρες της Δ ΄Οικουμενικής Συνόδου, η οποία συνεκλήθει στη Χαλκηδόνα το 451 επί Αγίων Αυτοκρατόρων Μαρκιανού και Πουλχερίας, εξέδωσαν όρο Δογματικό περί της υποστατικής ενώσεως των δύο εν Χριστώ φύσεων.

Καταδίκασαν τις κακόδοξες διδασκαλίες που δίδασκαν ότι ο Χριστός έχει μόνο μία φύση. Ακόμα η μεγάλη αυτή Σύνοδος, καταδίκασε τον Ευτυχή και τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας των Μονοφυσιτών Διόσκορο.

Επίσης οι Πατέρες εξέδωσαν 30 Ιερούς κανόνες οι οποίοι περιέχονται στο Ιερό Πηδάλιο και έχουν να κάνουν με την ορθή διοίκηση της Εκκλησίας μας.

Φυσικά η Δ ΄Οικουμενική Σύνοδος, δεν έφερε κάτι το καινούργιο που δεν υπήρχε μέχρι τότε στο χώρο της Εκκλησίας μας. Αυτό που ήδη υφίστατο και το βίωνε το σώμα των πιστών, οι Πατέρες το διευκρίνισαν το οριοθέτησαν, και έτσι βοηθήθηκαν και βοηθιόμαστε οι πιστοί στο να γνωρίζουμε ποιά ακριβώς είναι η πίστη μας. Ποιοί οι όροι αυτής της πίστεως με τις τόσες υπαρξιακές προεκτάσεις στη ζωή μας.

Αδελφοί μου, Χριστιανοί. Είμαστε το φώς του κόσμου, φώς Χριστού, φώς χαράς και ζωής αληθινής. Εμπρός, αδελφέ μου! Αγωνίζου, προσεύχου, αγάπα τον Χριστόν την Εκκλησία και τους αδελφούς σου. Ο Θεός πάντα θα σε ευλογεί. Αμήν

 αρχιμ. Θεόφιλος Λεμοντζής