ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ: Μια νέα αρχή που οδηγεί στη σωτηρία μας.

 (Μαρκ. 1.1-8)

«Ἀρχή τοῦ εὐαγγελίου Ἰη­­­­σοῦ Χριστοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ὡς γέγραπται ἐν τοῖς προφήταις· ἰδού ἐγώ ἀπο­στέλλω τόν ἄγγελόν μου πρό προσώπου σου».

Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες ἑορ­­­τάσαμε, ἀδελφοί μου, τή γέννηση τοῦ Κυρίου, ἕνα γεγονός πού σηματο­δο­τεῖ ἀφ᾽ ἑαυτοῦ μιά ἀλλαγή, μιά νέα ἀρχή στήν ἱστορία τοῦ κόσμου. Μιά ἀρχή ἀνά­λογη μέ αὐτή γιά τήν ὁποία κάνει λόγο ὁ εὐ­αγ­γε­λιστής Μάρκος στήν ἀρχή τοῦ εὐ­αγ­γελίου του.

Γιατί ἡ ἐνανθρώπιση τοῦ Χριστοῦ δέν ἀποτελεῖ ἁ­πλῶς τήν ἀφετηρία καί τό σημεῖο ἐκκινήσεως τῶν γε­γο­νότων πού θά μᾶς πα­ρου­­σιάσει στό εὐαγγέλιό του ὁ εὐαγγελιστής Μάρ­κος, ἀλλά ἀποτελεῖ αὐτή καθεαυτή ἀρχή τοῦ εὐαγ­γε­λίου, ἀρχή τῆς καλῆς ἀγ­γε­λίας πού ἔφερε μέ τή σάρ­κω­σή του ὁ Χριστός στόν ἄν­θρωπο καί τόν κόσμο.

Γιατί ἡ γέννηση τοῦ Χρι­στοῦ ἀποτελεῖ τήν καλή ἀγ­γελία τῆς σωτηρίας καί τῆς ἀπαλλαγῆς τοῦ ἀνθρώ­που ἀπό τά δεσμά τῆς ἁ­μαρ­­τίας καί τῆς κατα­δυ­να­­στεύσεώς του ἀπό τόν διά­βολο, ἀποτελεῖ τήν κα­λή ἀγ­γελία γιά τήν ἀποκα­τά­στα­ση τῶν σχέσεων τοῦ ἀν­θρώπου μέ τόν Θεό.

Ἡ ἀρχή τοῦ εὐαγγελίου εἶ­ναι, λοιπόν, ὁ ἴδιος ὁ Χρι­στός πού τόν προ­σκυ­νή­σα­με πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες ὡς νεογέννητο βρέφος στή Βηθλεέμ, πού τόν εἴδαμε νά τόν ἀναζητοῦν ἐναγω­νί­ως ὁ Ἰωσήφ καί ἡ Πανα­γία Μη­τέρα του στόν ναό τοῦ Σολομῶντος, καί θά τόν δοῦμε νά ἐμ­φα­νίζεται καί πάλι στίς ὄχθες τοῦ Ἰορ­δάνου γιά νά βαπτισθεῖ ἀπό τόν προφήτη καί πρό­δρομό του, τόν Ἰωάννη, γιά τόν ὁποῖο ἐπαναλαμβάνει στήν ἀρχή τοῦ εὐαγγελίου του ὁ Μάρκος τά λόγια τῶν προφητῶν: «ἰδού ἐγώ ἀπο­στέλ­λω τόν ἄγγελόν μου πρό προσώπου σου».

Ἄγγελος τῆς καλῆς εἰδή­σεως ὁ τίμιος Πρόδρομος, γιατί αὐτός εἶναι πού θά δεί­ξει στόν κόσμο τόν Χρι­στό, τήν ἀρχή τοῦ εὐαγ­γε­λίου, καί θά κοινο­ποιή­σει στούς πάντες τήν καλή εἴ­δη­ση τῆς παρουσίας του, πού θά φέρει τή λύτρωση.

Καί ἡ ἀρχή τοῦ εὐαγγε­λί­ου γίνεται ὁρατή στίς ὄχθες τοῦ Ἰορδάνου, καθώς ὁ Χρι­στός βαπτίζεται γιά νά δείξει καί σέ μᾶς, γιά νά δεί­ξει σέ ὅλο τόν κόσμο, τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο μπο­­ροῦμε νά κάνουμε τή νέα ἀρχή, μπο­ροῦμε νά γί­νουμε μέτοχοι τῆς καλῆς εἰ­δήσεως, μέτοχοι τοῦ εὐ­αγ­­γελίου του, πού θά μᾶς ὁδηγήσει στή σωτηρία μας.

Γιατί, ἐάν ἐκεῖνος θά βαπτισθεῖ καί θά ἀνέλθει ἀμέσως ἀπό τοῦ ὕδατος ὡς ἀναμάρτητος, ἡ δική του βάπτιση ὑποδεικνύει σέ μᾶς τόν τρόπο τῆς ἀπαλ­λα­γῆς ὄχι μόνο ἀπό τήν προ­πα­τορική ἁμαρτία πού φέ­ρουμε ἀλλά καί ἀπό κάθε ἁμαρτία στήν ὁποία πε­ρι­πίπτουμε. Μᾶς ὑποδει­κνύ­ει τό βάπτισμα δι᾽ ὕδα­τος καί πνεύματος διά τοῦ ὁποίου ἀπαλασσόμεθα ἀπό τόν ρύ­πο τῆς παλαιᾶς ἁμαρ­τίας καί ἀξιωνόμαστε νά δε­χθοῦ­­με τό χάρισμα τῆς υἱο­θε­­σίας, ἀξιωνόμαστε νά ἀνα­­γνωρίσει καί ἐμᾶς ὁ οὐ­ρά­νιος Θεός καί Πατέρας του ὡς τέκνα του, ὅπως τό ἔκανε καί γιά ἐκεῖνον, τόν ἀγαπητό του Υἱό στά ρεῖθρα τοῦ Ἰορ­δά­νου.

Μᾶς ὑποδεικνύει ὅμως καί τό βάπτισμα διά πνεύ­μα­τος, τό μυστήριο τῆς με­τανοίας, μέ τό ὁποῖο μπο­ροῦμε νά ἀποκαθιστοῦ­με ἐκ νέου τή σχέση μας μέ τόν Θεό καί νά γινόμαστε καί πάλι ἀποδέκτες τῆς καλῆς ἀγγελίας τῆς σωτη­ρί­ας μας.

«Ἀρχή τοῦ εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ». Ἡ ἀρχή τοῦ νέου χρόνου ἐνώ­πιον τῆς ὁποίας βρισκόμαστε, ἀδελ­­φοί μου, μᾶς προσφέ­ρει τήν εὐκαιρία γιά μία νέα ἀρχή, πού θά πρέ­πει νά εἶ­ναι προσανατολισμένη στό εὐαγγέ­λιο τοῦ Χριστοῦ.

Καί ὅπως τό εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ σηματοδότησε γιά ὁλόκληρο τόν κόσμο μιά νέα χρονική ἀρχή, ἕνα καινούργιο ξεκίνημα γιά τόν χρόνο, ἔτσι θά πρέπει καί ὁ καινούργιος χρόνος νά σημάνει μιά νέα ἀρχή, ἕνα ξεκί­νημα γιά τή ζωή μας, ἕνα ξεκίνημα μέ κα­τευθυντήρια γραμμή τό πε­ρι­ε­χόμενο τοῦ εὐαγγελίου, τό περιεχό­μενο τῆς καλῆς ἀγγελίας Ἰησοῦ Χρι­στοῦ, πού μᾶς ὁδηγεῖ στή σωτη­ρία μας.

Θά πρέπει ὅμως νά σημά­νει καί μιά ἀκόμη προο­πτι­κή γιά τή ζωή μας: νά γί­νουμε στό μέτρο τῶν δυ­να­τοτήτων μας καί ἐμεῖς ἀπε­σταλμένοι τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο. Νά γίνουμε ἄγγελοι τῆς παρουσίας του. Νά γί­νουμε ἀγγε­λιοφόροι τοῦ εὐαγγελίου μέ τόν λόγο καί μέ τή ζωή μας.

Οἱ συνάνθρωποί μας ἀνα­ζητοῦν τήν ἀλήθεια τοῦ Χρι­­στοῦ, ἀναζητοῦν τόν Χριστό, ἔστω καί ἐάν δέν τό ἀντιλαμβάνονται, ἔστω καί ἐάν δέν τό συνειδητο­ποι­οῦν. Γι᾽ αὐτό καί ὅσοι ἀπό μᾶς τόν ἔχουμε γνωρίσει, ὅσοι ἀπό ἐμᾶς ἔχουμε γίνει ἀποδέκτες τῆς καλῆς του εἰδήσεως, ἄς τήν μεταδώ­σου­με καί στούς ἀδελφούς μας, ἄς γίνουμε καί ἐμεῖς «ἄγ­γελοι πρό προσώπου του», γιά νά ὁδηγήσουμε καί τούς ἀδελφούς μας πρός αὐτόν.

Ἄς τό ἐπιδιώξουμε καί ἄς τό προσπαθήσουμε, γιατί εἶ­ναι μεγάλη ἡ χάρη τοῦ Θε­οῦ καί μεγάλη ἡ τιμή γιά ὅσους ἀξιώνονται νά γί­νουν ἄγγελοι τῆς παρου­σίας του μεταξύ τῶν ἀν­θρώ­πων, νά γίνουν συνερ­γάτες τοῦ Θεοῦ γιά τή σω­τηρία τῶν ἀδελφῶν τους, ἐξασφαλίζοντας ταυτό­χρο­να καί τή δική τους σω­τη­ρία.

 Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων