ΚΥΡΙΑΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 2020

«Τοσοῦτον ἔχοντες πε­­­­­ρικείμενον νέφος μαρ­τύρων … δι᾽ ὑπο­μο­νῆς τρέχωμεν τόν προ­κείμενον ἡμῖν ἀγῶνα».

Κυριακή πρώτη τῶν Νηστειῶν, Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, καί ἡ Ἐκ­κλη­σία μας τιμᾶ καί προ­βάλλει ὅλους ἐκεί­νους οἱ ὁποῖοι μέ τόν λόγο καί τή διδασκαλία τους, μέ τή ζωή καί τά ἔργα τους διεφύλαξαν ἀκαινοτόμητη τήν Ὀρ­θό­δοξη πίστη, παρέδω­σαν ἄσπιλη καί ἀμό­λυν­­τη ἀπό κάθε αἱρε­τι­κή κενοφωνία τήν ἱερά παρακαταθήκη τοῦ Ἰη­σοῦ Χριστοῦ καί ὑπε­ρε­μάχησαν τῆς ἀληθεί­ας της θυσιάζοντας πολ­λές φορές ἐν μαρ­τυ­ρίῳ καί τή ζωή τους.

Νέφος μαρτύρων, ὀνο­μάζει ὅλους αὐτούς στό σημερινό εὐαγγε­λικό ἀνά­γνωσμα ὁ ἀπόστο­λος Παῦλος. Καί ἐάν ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπό­στο­λος, λίγες μόλις δε­καετίες μετά ἀπό τή γε­νέ­­θλιο ἡμέρα τῆς Ἐκ­κλη­σίας μας θεωρεῖ ὅτι ὅλοι ὅσοι ἔδωσαν τήν μαρτυρία Ἰησοῦ Χρι­στοῦ, τή μαρτυρία τῆς πίστεως καί τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, εἶναι τόσοι πολλοί ὥστε νά τούς πα­ρομοιάζει μέ νέφος, στούς αἰῶνες πού με­­σο­λάβησαν προσετέθησαν ἀναρίθμητα ἑκατομ­μύ­ρια ἁγίων μαρτύρων πού στήριξαν μέ τήν ὁμολογία τους τό δέν­δρο τῆς πίστεως  καί τό πότισαν μέ τό αἷμα τους γιά νά δώσει «καρπόν ἑκατονταπλασίονα».

Αὐτό τό περικείμενο νέ­φος τῶν μαρτύρων εἶ­­ναι πού στηρίζει, ἀ­δελφοί μου, καί ἐμᾶς στόν καθημερινό πνευ­μα­­τικό μας ἀγώνα. Εἶ­ναι αὐτό πού μᾶς κάνει νά ἐπαναλαμβάνουμε τά λόγια τοῦ ἀποστό­λου Παύλου ὅτι δέν ἀξί­ζουν τίποτε τά πα­θή­­ματα τοῦ παρόν­τος καιροῦ «πρός τήν μέλ­λουσαν δόξαν ἀπο­κα­λυ­φθῆναι εἰς ἡμᾶς».

Γιατί οἱ ἅγιοι αὐτοί ὁμολογητές καί μάρτυ­ρες τῆς ἀμωμήτου πί­στε­ως δέν παρέμειναν ἁπλῶς καί μόνο σταθε­ροί σ᾽ αὐτό πού πί­στευ­αν ὅτι ἦταν ὀρθό. Ὑπέ­με­­ναν μέ γενναιότητα καί καρτερία καί ὅλους τούς διωγμούς, τίς φυ­λα­­κίσεις, τίς ἐξορίες καί τά βασανιστήρια στά ὁ­ποῖα τούς ὑπέ­βα­λαν οἱ ἐχθροί καί οἱ ἀρνητές τῆς πίστεώς μας, καί ἀν­τί νά φοβοῦνται, ἀν­τί νά λυγίζουν, ἀντί νά θέλουν νά ἀπαλλα­γοῦν ἀπό τήν τιμωρία καί τό μαρ­τύ­ριο στό ὁποῖο τούς εἶ­χαν κατα­δικάσει, αὐτοί «ἔχαιρον ἐν τοῖς παθή­μασί» των· χαι­ρό­ταν, για­τί ἀξιωνό­ταν νά μαρτυ­ρήσουν γιά τόν Χριστό καί νά θυ­σιά­­σουν τή ζωή τους χά­ριν τῆς εἰς αὐ­τόν πί­στεως.

Αὐτό ἔκαναν οἱ μεγά­λοι ὑπέρ­μαχοι τῆς πί­στεώς μας, τῶν ὁποίων τά ὀνόματα ἀκούσαμε νά ἀναφέρονται στό Συ­­­νο­δικό τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας. Αὐτό ἔκαναν καί οἱ ἑορτα­ζό­μενοι σήμερα ἅγιοι τεσ­σαράκοντα μάρτυρες, οἱ μαρτυρικῶς τελειω­θέν­τες στήν παγωμένη λί­μνη τῆς Σεβαστείας. Ὑπέ­μεναν χαίροντες καί ἔχαιρον ὑπομένον­τες, ὄχι γιατί δέν εἶχαν συναίσθηση γιατί ὑπο­φ­έ­­ρουν. Ὄχι γιατί ἦ­ταν πιό δυνατοί στό σῶμα καί πιό γενναῖοι στήν ψυ­χή ἀπό ἐμᾶς, γι᾽ αὐτό καί μποροῦσαν νά ἀν­τέ­­ξουν τίς δοκιμα­σίες. Ὑπέμεναν χαίροντες τά βασανιστήρια καί τίς τι­μωρίες, γιατί εἶχαν στραμ­μένο τό βλέμμα στόν Χριστό, τόν ἀρ­χη­γό καί τελειωτή τῆς πί­στεώς μας. Δέν εἶχαν τήν ἐντύπωση ὅτι ὁμο­λο­γοῦσαν τήν πίστη καί θυσιαζό­ταν γι᾽ αὐτήν χάρη τοῦ ἑαυτοῦ τους ἀλλά χάρη τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος εἶχε ὑποσχεθεῖ στούς μα­θητές τους ὅτι θά εἶ­ναι αὐτός πού θά τούς στηρίζει, ἐάν βρε­θοῦν ἐ­νώπιον «ἐθνῶν καί βασιλέων», ἐνώ­πι­ον ἐκείνων πού ἤθε­λαν νά τούς ἀναγκά­σουν νά ἀρνηθοῦν τήν πίστη τους. Καί, ἀκόμη, δέν νόμι­ζαν ὅτι διεξάγουν αὐτό τόν ἀγώνα μόνοι, ἀλλά κάτω ἀπό τή χάρη τοῦ Χριστοῦ, στόν ὁποῖο προ­σέφεραν τά πάντα. Ἀπό αὐτόν ζητοῦσαν ἐνί­­σχυση, ὥστε νά μπο­ρέ­σουν νά ἀνταπεξέλ­θουν στίς προκλήσεις καί τίς δυσκολίες τοῦ μαρτυρίου καί νά τό ὑπο­μείνουν μέχρι τέ­λους.

Γι᾽ αὐτό καί ἐμεῖς, ἀ­δελφοί μου, ἀγωνιζόμενοι στή ζωή μας τόν καλόν ἀγώνα τῆς πίστεως καί τῆς εὐσεβείας, καί ἰδιαιτέρως κατά τήν περίοδο αὐτή τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἄς ἔχουμε κατά νοῦν τό νέφος τῶν ἁγίων καί τῶν μαρτύρων πού ἀγωνίσθηκαν πρίν ἀπό ἐμᾶς σέ πολύ δυσκολότερες συνθῆκες καί κατόρθωσαν νά τελειώσουν μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ νικηφόρα τόν ἀγώνα τους, ἀλλά κυρίως ἄς ἔχουμε στραμμένο τό βλέμμα καί τήν ἐμπιστοσύνη μας στόν Χριστό, «ἀφο­ρῶντες εἰς τόν πίστεως ἀρχη­γόν καί τελειωτήν Ἰη­σοῦν», ὅπως γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Καί νά εἴμεθα βέβαιοι ὅτι μέ τή δική του ἐνίσχυση καί χάρη θά ἀξιωθοῦμε νά ἐπιτύχουμε καί ἐμεῖς στόν πνευματικό μας ἀγώνα καί νά διαπλεύσουμε τό μέγα τῆς νηστείας πέλαγος.

 Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων