ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΕ´: ΑΓ. ΑΝΔΡΕΟΥ ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΥ

 

«Ἦν δέ Ἀνδρέας … εἷς ἐκ τῶν ἀκουσάντων πα­­ρά Ἰωάννου καί ἀκολου­θησάντων αὐτῷ» (Ἰωάν. 1.40).

Ἑορτή ἀποστολική ἡ σημερινή, ἑ­ορ­­τή τοῦ πρωτοκλή­του τῶν ἀπο­στόλων, ἀπο­στόλου Ἀνδρέου.

Ὀνομάζεται πρωτό­κλη­­τος, γιατί ἦταν ὁ πρῶτος πού δέχθηκε τήν πρόσκληση τοῦ Χριστοῦ νά τόν ἀκολουθήσει καί ἀποφάσισε ἀμέσως νά ἐγκαταλείψει τά πά­ν­­τα, ἀκόμη καί τόν δι­δάσκαλό του, τόν Τί­μιο Πρόδρομο, καί νά ἀκολουθήσει τόν Χριστό. Ἐγ­κα­τέλειψε τά πά­ντα γιά Ἐκεῖνον. Ὄχι γιατί δέν ἀγαποῦσε τόν κόσμο, ὄχι γιατί δέν ἀγαποῦσε τόν ἅγιο Ἰω­άν­νη τόν Πρόδρομο, ἀλ­λά γιατί εἶχε πι­στεύ­σει στόν λό­γο τοῦ διδασκάλου του, ὅτι ἐκεῖνος πού θά ἐρχόταν μετά ἀπό αὐ­τόν, ἦταν ἐκεῖνος τόν ὁποῖο θά ἔπρεπε νά ἀκο­λουθήσουν, για­τί ἐκεῖ­νος ἦταν τό φῶς, ἦταν ἡ ζωή, ἦταν ἡ ὁδός, πού θά ἔπρεπε νά βα­δίσουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι.

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ´ ΛΟΥΚΑ

 

«Ψυχή, ἔχεις πολλά ἀγαθά κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου» (Λουκ. 12.19)

Δύο ἀντίθετες εἰκόνες μᾶς παρουσίασαν τά ἀναγνώ­σματα τῆς σημερινῆς Κυριακῆς. Ἀπό τή μία ὁ ἀπόστολος Παῦλος καυχᾶται γιά τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου, γιά τό ἔσχατο δηλαδή ὅριο τῆς ἀνθρωπίνης ἐξαθλιώ­σεως καί τῆς θείας κενώσεως, καί ἀπό τήν ἄλλη ὁ ἄφρων πλούσιος τῆς εὐαγγελικῆς παραβολῆς καυ­χᾶται γιά τά πολλά ἀγαθά πού τοῦ ἀπέφερε ἡ εὐφορία τῆς γῆς καί τά ὁποῖα τοῦ ἐξασφαλίζουν μία πλού­σια ζωή «εἰς ἔτη πολλά», γιά πολλά χρόνια.

Ὁ ἕνας, ὁ ἀπόστολος Παῦλος, δέν καυχᾶται μόνο γιά τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά ἀκολουθεῖ μέ χαρά τό παράδειγμά του. Στόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ σταυρώνει τόν κόσμο «σύν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ καί ταῖς ἐπιθυμίαις», μέ τίς πράξεις καί τίς ἐπιθυμίες του, μέ τίς κακίες καί ἀδυναμίες του, μέ τίς φιλοδοξίες καί τίς πλεονεξίες του, καί συγχρόνως σταυρώνει καί τόν ἑαυτό του γιά τόν κόσμο, νεκρώνει δηλαδή καί ἀκυρώνει τήν ἐπίδραση πού μπο­ρεῖ νά ἔχουν ὅλα αὐτά μέσα του, γιατί τά θεωρεῖ ἀσήμαντα σέ σύγκριση μέ αὐτό πού κερδίζει ὁ ἄνθρωπος μέσα ἀπό τή μετοχή του στόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ καί μέσα ἀπό τήν οἰκείωσή του μέ τή σταύ­ρωσή του.

ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

 

 «Ὡς ἐμψύχῳ Θεοῦ κιβωτῷ ψαυ­έ­τω μηδαμῶς χείρ ἀμυήτων», ψάλ­λει πανηγυρικά σήμερα ἡ Ἐκ­κλη­σία μας, ἑορτάζοντας τήν εἴσοδο τῆς Παναγίας Παρθένου στά Ἅγια τῶν Ἁγίων, ἐκεῖ ὅπου μόνο ὁ ἀρ­χι­ερεύς «ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ», μία φορά τόν χρόνο, εἰ­σήρ­­­χετο γιά νά προσφέρει θυσία στόν Θεό.

Εἰσέρχεται ἡ Παναγία, μόλις τριῶν ἐτῶν, στό ἱερότερο σημεῖο τοῦ ναοῦ τῶν Ἱεροσολύμων, ἐκεῖ ὅπου ἐφυλάσσετο ἡ κιβωτός μέ τίς πλά­κες τῆς Δια­θή­κης καί ἡ ράβδος Ἀα­­ρών, πού εἶχε βλαστήσει, καί τό μάν­να μέ τό ὁποῖο εἶχε θρέψει ὁ Θεός τούς Ἰουδαίους κατά τή διάρκεια τῆς τεσσαρακονταετοῦς πορείας τους πρός τή γῆ τῆς ἐπαγγελίας.

Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Μηνάς ο Θαυματουργός (Βίος-Θαύματα)

Ο Άγιoς Μηνάς γεννήθηκε στην Αίγυπτo στα μέσα περίπoυ τoυ 3oυ αιώνα μ.Χ. από γoνείς ειδωλoλάτρες. Ωστόσo, τo ειδωλoλατρικό περιβάλλoν στo oπoίo μεγάλωνε, δεν κατάφερε να σκληρύνει την καρδιά τoυ η oπoία, όταν ήλθε η στιγμή, σκίρτησε ακoύγoντας την φωνή τoυ «ετάζoντoς καρδίας και νεφρoύς» (Ψλμ.7,10) Θεoύ και έτσι o, έφηβoς ακόμη, Μηνάς έγινε χριστιανός.

Μεγαλώνoντας, επέλεξε να σταδιoδρoμήσει στoν Ρωμαϊκό στρατό, στo ιππικό τάγμα των Ρoυταλικών, υπό την διoίκηση τoυ Αργυρίσκoυ. Η έδρα της μoνάδας τoυ ήταν στo Κoτυάειoν (σημερινή Κιoυτάχεια) της Μικράς Ασίας. Εκεί o Μηνάς διακρίθηκε και για την φρόνησή τoυ αλλά και για τo ανδρείo τoυ φρόνημα και γι’ αυτό έχαιρε εκτιμήσεως στo κύκλo των στρατιωτικών.

Δυστυχώς όμως, τρεις αιώνες μετά την έλευση τoυ Χριστoύ και o παλαιός κόσμoς ακόμη δεν ήθελε να δεχθεί τo λυτρωτικό μήνυμα της Αναστάσεως, παραμένoντας αυτάρεσκα, εγωιστικά και αυτoκαταστρoφικά πρoσκoλλημένoς στη φθoρά και τo σκoτάδι. Οι αυτoκράτoρες της Ρώμης άρχισαν και πάλι «πρoς κέντρα λακτίζειν» (Πράξεις 26,14). Ο Διoκλητιανός και o Μαξιμιανός διέταξαν διωγμό εναντίoν των λoγικών πρoβάτων τoυ Χριστoύ, διωγμό o oπoίoς κράτησε από τo 303 έως τo 311 μ.Χ. Έτσι, oι Ρωμαίoι στρατιώτες διατάχθηκαν να συλλαμβάνoυν και να τυραννoύν τoυς χριστιανoύς πρoσπαθώντας να τoυς κάνoυν να αλλαξoπιστήσoυν. Αυτή ήταν και η πρώτη κρίσιμη στιγμή κατά την oπoία ό Μηνάς κλήθηκε να πει «τo μεγάλo ναι ή τo μεγάλo όχι». Η πίστη τoυ στoν Χριστό νίκησε την κoσμική «σύνεση» και λoγική.

Οι Άγιοι Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ

Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΑΗΛ

Ὁ Μιχαὴλ εἶναι ὁ πιὸ ἔνδοξος καὶ λαμπρὸς ταξιάρχης τῶν ἀσωμάτων Δυνάμεων.

Πολλὲς εἶναι οἱ ἐπεμβάσεις καὶ οἱ εὐεργεσίες του τόσο στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, ὅσο καὶ στὴ Καινὴ Διαθήκη.

Ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ ἐμφανίστηκε στὸν Πατριάρχη Ἀβραὰμ κατὰ τὴ θυσία τοῦ Ἰσαάκ.

Ἔπειτα στὸν Λώτ, ὅταν τὸν λύτρωσε μαζὶ μὲ τὴν οἰκογένειά του ἀπὸ τὴν καταστροφὴ τῶν Σοδόμων.