Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

Κυριακὴ ΙΕ΄ Ματθαίου: Η αγάπη πρέπει είναι 3D.



 Ἡ μία κα μοναδικ ντολ τς σωτηρίας μας κυριαρχε στ σημεριν εαγγελικ νάγνωσμα. Ν γαπήσς τν Θε κα τν συνάνθρωπό σου, πως τν αυτό σου. Τριπλ γάπη δ! Ναί, τρες κατευθύνσεις χει σωστικ γάπη, μία πρς τ πάνω, μία τ πλάϊ κα μία πρς τ μέσα. Μία γάπη περβατικ καθ’ ψος,κδηλωτικ κατ πλάτος, οσιαστικ κατ βάθος. γάπη εναι λλειπής, ταν δν εναι τρισδιάστατη· κα θ ξηγήσω τ γιατί! ταν λείπ να π τ τρία ποστατικ ατ στοιχεα, Θες συνάνθρωπος αυτός μας, δν μπορομε ν σωθομε. ς πομε τι γαπομε τν πλησίον μας κα τν αυτό μας κα λείπ Θεός. 

Πς θ σωθομε χωρς Θεό; Πς θ ζήσουμε τ μυστήριο τς γάπης στην Βασιλεία Του, ταν δν Τν γαπομε σ τέτοιο βαθμό, στε ν γίνουμε κληρονόμοι τς Βασιλείας Του; ς πομε τι γαπομε τν Θε κα τν αυτό μας κα φήνουμε π’ ξω τν συνάνθρωπο. Πς θ ζήσουμε μ ατν σ μία μοιρασμένη οράνια Βασιλεία; πς δν θ μς νοχλ τότε παρουσία κα κείνου σ’ ατήν, ταν μς νοχλ παρουσία του σ ατν τν ζωή; Πς θ ζήσουμε μ τν συνάνθρωπο Χριστό, Ατν πο γινε νθρωπος κα πλησίον μας, ταν δν γαπομε τν συνάνθρωπο; Κι ς ποθέσουμε τι γαπομε Θε κα πλησίον κα μισομε τν αυτό μας. δ χουμε τ αταπόδεικτο τς πωλείας μας κα δν χρειάζεται ν γίν κν λόγος.


γάπη εναι μία θρ-ντ (3D) πραγματικότητα, μία εκονικ τρισδιάστατη πραγματικότητα, χι θόνης πολογιστν, λλ ντων ποστατικν, πο τος δίνει ζω κα τ διασώζει π τν νυπαρξία. γάπη εναι εκονικ τρισδιάστατη πραγματικότητα, διότι εκονίζει τ τρισυπόστατο τς θείας πραγματικότητας, κε που ξ γάπης το Θεο Πατρς ποστασιάζονται κατ’ οσίαν τ λλα δύο πρόσωπα, Θες Λόγος κα Θες Πνεμα.
Γι τν πιστήμη τν μαθηματικν ο τρες διαστάσεις εναι ατς πο ρίζουν τν χρο, κε που δίνεται σχμα, μορφ κα παρξη στ κτιστ ντα κα συνεπς γι τν νθρωπο χει ξία ν εναι τρισδιάστατη γάπη του, γιατ ν ατ μπορε ν ννο τ σχμα, τν μορφή, τν μορφιά, τν λόγο παρξής τους. Μέσα στν τρισδιάστατη γάπη τ πάντα ποκτον μορφι κα χάρη. νθρωπος πλατύνεται, περβαίνει κόμη κα τ διάσταση το χρόνου, γίνεται ληθινς κα αώνιος. Μέσα του διενεργεται διάσπαση τς τομικότητός του κα διάπλαση το προσώπου του ς ντος πο καλεται ν συναντηθ μ τν πλησίον του κα τν Θεό σ να χρο ερύχωρο, σ να χρο συγχωρητικότητος, σ να χρο πο δν πέχει π τν διο, στν χρο τν καρδιακν νατροπν.
σα κι ν πομε γι τν γάπη ποκτον νόημα στν πράξη. Τ λόγια πλς φαντάζουν, δίνουν να στγμα ζως, δν εναι δια ζωή. πράξη μετρ, μπρακτη γάπη μετρ. Κι ταν ναφερόμαστε σ μπρακτη γάπη δν στεκόμαστε πλς σ μία φαινόμενη φιλανθρωπία, σ μία χρηματικ λεημοσύνη, διότι κόμη κα ατς ο πράξεις συχνάκις γίνονται τυπικ π τ ποκεμενο πο τς νεργε κα χωρς οσιαστικ νδιαφέρον πρς τ ντικείμενό τους. γάπη εναι θυσία μ ,τι ατ συνεπάγεται. ν γαπ τν Θεό, θ κάνω ,τι κενος γνωρίζει πς μ λυτρώνει, θ μεταμορφώσω τ πάθη μου, θ κόψω τς κοσμικς συνήθειες, πως κριβς νας ρωτευμένος κάνει τ πάντα, γι ν μν χάσ τν γαπημένη του. λλ δν γίνεται ν γαπ τν Θε, χωρς ν γαπ τς εκόνες το σαρκωθέντος Θεο, τν αυτό μου κα τος συνανθρώπους μου.
γάπη εναι φωτι πο καίει· καίει τος ρνητές της, καίει ατος πο τν μισον· κα γίνεται κόλαση φόρητη γι λους ατούς, πο πιλέγουν τν μονοδιάστατη δισδιάστατη τομικότητα, λλ γίνεται κα παράδεισος γι ατος πο ξέρουν ν γαπον. Κα μ νομίζετε πς λοι ξέρουμε ν γαπομε...
Σκεφτετε τν αυτό σας, δελφοί μου, μέσα σ μία φυλακ μαζ μ τ γαπημένα σας πρόσωπα. , ατ κατάσταση εναι παραδεισένια. Σκεφτετε π τν λλη τν αυτό σας μέσα σ να πολυτελστατο διαμέρισμα μ νέσεις κα πολαύσεις, που θ εσαστε ποχρεωμένοι ν ζτε μαζ μ νθρώπους πο τος προκαλε ποστροφ κα ηδία παρουσία σας, πο σς πεχθάνονται κα τος πεχθάνεσθε, τος μισετε κα νοχλεστε κόμη κα στ κουσμα το νόματός τους. , ατ λοιπν κατάσταση εναι μία κόλαση, εναι μι  σβεστη φλόγωση δίχως φλόγα, μι πυρκαγι χωρς πρ. Τί π τ δύο θ προτιμοσατε, δελφοί μου; γ πάντως θ πέλεγα τν πρώτη κατάσταση, κε που παρουσία τν γαπημένων σπάζει τ σίδερα τς φυλακς, φέρνει τ πλήρωμα τς ετυχίας μέσα σ να κελί. 

π. Στυλιανός Μακρής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...