Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Πανήγυρις της αγίας Οικογενείας των Παλαμάδων 2013



Σαββατοκύριακο 16 και 17 Νοεμβρίου πανηγυρίστηκε στον ιερό ναό αγίου Λουκά Συμφερουπόλεως της ιεράς μονής Παναγίας Δοβρά στη Βέροια η μνήμη της αγίας Οικογενείας των Παλαμάδων, που εορτάζεται κάθε χόνο την πρώτη Κυριακή μετά την εορτή του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.

Στον πανηγυρικό εσπερινό χοροστάτησε και κήρυξε το θείο λόγο ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος προεξείρχε και της αρχιερατικής θείας Λειτουργίας την Κυριακή το πρωί. Το θείο λόγο κατά τη θεία Λειτουργία κήρυξε ο αιδεσιμολογιώτατος πρωτοπρεσβύτερος π. Νικόλαος Λουδοβίκος, καθηγητής της ΑΕΑΘ.
Η ομιλία του σεβασμιωτάτου στον εσπερινό της εορτής:
«Κυριακή μετά τήν ορ­τή το γίου Γρηγορίου το Παλαμ καί ερά Μη­τρό­πολή μας τιμ καί πα­νη­γυρίζει τή μνή­­μη τς γίας οκο­γε­νείας του, τν γονέ­ων καί τν δελφν του, ο ποοι μέ τήν ε­σέβεια καί τούς ­σκη­τικούς τους γ­νες νλθαν τήν ο­ρα­νο­δρόμο κλίμακα καί ­φθασαν στήν γιότη­τα.
γι­ά­­σθη­καν ντως ο ορ­ταζόμε­νοι γιοι, Κων­σταντ­νος καί Καλ­λονή, Θεο­δόσιος καί Μα­­κάριος, πί­χαρις καί Θεοδότη, διά τς Χά­ρι­τος το ­γίου Πνεύ­μα­τος, καί ­γί­ασαν τήν πό­λη μας καί τήν πε­ριο­χή μας μέ τήν πα­ρου­σία τους καί τή μο­να­χική καί σιακή βιο­τή τους.
εγνωμοσύνη μας γιά τή μεγάλη δωρεά τς παρουσίας τους στή Βέροια κφράζεται μέ τήν τιμή πού τούς πο­δί­δουμε, πανηγυρίζον­τας τήν ερά μνήμη τους τήν πρώ­τη Κυ­ρι­ακή μετά τήν ορτή το γίου Γρη­γορίου, το πιό πι­φανος καί λαμ­προ τέ­κνου ατς τς γίας ο­κογενείας, ποος ναδείχθηκε μέ­γας για­τί δέν ζησε μό­νο σύμφωνα μέ τίς ν­τολές το Θεο, λλά καί δίδαξε καί μολό­γησε καί περασπί­σθη­κε τήν ποκεκαλυμ­μέ­νη λήθεια τς ρθο­δόξου πίστεως καί πέ­μει­νε δοκιμασίες καί διωγ­μούς πολλούς χά­ριν ατς.
Καί μπορε βεβαίως γιος Γρηγόριος νά δια­κρίθηκε διαιτέρως γιά τούς πέρ τς κκλη­σίας γνες του, γιά τά θεολογικά συγγράμμα­τά του καί τήν ποιμαν­το­ρική του δράση ς ρ­­χιεπίσκοπος Θεσσα­λο­νί­κης, μως καί ο­κογένειά του δέν στέ­ρησε, γιατί καί ­κε­νοι πρξαν μέ­το­χοι το τρό­που ζως το γίου Γρηγορίου το Πα­­λαμ, μέτοχοι το τρόπου ζω­ς πού δι­δά­σκει κ­κλη­σία μας, δηλαδή τς ν Χριστ ζως.
Καί ζωή ατή, δελ­φοί μου, δέν σχετίζεται καί δέν συναρτται ο­τε μέ τόν τόπο οτε μέ τόν χρόνο στόν ποο ζε νθρωπος. Εκοσι αἰῶνες ζως καί πορεί­ας τς κκλησίας μας μέ­σα στόν κόσμο ο συν­θκες καί ο κατα­στάσεις χουν λλάξει ριζικά, μως τρόπος τς ν Χριστ ζως δέν χει λλάξει, χι γιατί κκλησία εναι συν­τη­ρητική, πως σχυρί­ζο­νται ρισμένοι, λλά διότι ν Χριστ ζωή εναι περάνω τόπου καί χρόνου, καί εναι νε­πηρέαστη, κατά συ­νέ­­πεια, πό τίς λ­λα­γές στόν κόσμο καί τήν κοι­νωνία.
ν Χριστ ζωή τήν ποία μς κα­λε Χρι­στός καί κ­κλησία νά οκειω­θο­με καί νά ζή­σουμε δέν ξαρτται πό τά σχή­μα­τα το κό­σμου, γι ατό καί δέν λλάζει καί δέν λλοι­ώ­νεται μέ­σα στόν χρό­νο. Βασί­ζε­ται σέ μία πο­λύ πλ λλά θεμε­λιώ­δη ρχή πού εναι ­γά­πη στόν Χριστό, ­γά­πη «ξ λης τς ψυχς καί ξ λης τς καρδίας καί ξ λης τς διαν­οίας καί ξ λης τς σχύος» το ν­θρώπου. Ατό ζητ Χριστός.
Μπορε νά με­τα­βάλλει κανείς κάτι στήν γά­πη; μπορε νά σχυ­ρι­σθε κανείς τι πηρε­άζεται γά­πη πό τίς συνθκες πού πικρα­τον στόν κό­σμο; Μπο­ρε νά σχυ­ρισθε κα­νείς τι φυ­σική γά­πη πού ασθά­νεται μη­τέρα ο γονες πρός τά παιδιά τους χει πη­ρεασθε μεταβληθε πό τήν λλαγή καί τήν ξέλιξη το κό­σμου. σφαλς χι, δελ­φοί μου. Τό διο, λοιπόν, σχύει καί γιά τήν γάπη πρός τόν Χρι­στό, πού ποτελε τή βάση τς ν Χριστ ζως. Διότι ταν γαπ κανείς κάποιον, θέλει νά εναι πάντοτε μαζί του, θέλει νά κάνει ,τι το ρέσει καί ,τι τόν εχαριστε. Θέλει νά ζε πως θά ζοσε κενος πού γαπ καί νά κάνει ,τι θά κανε κενος. Καί ατό εναι, δελφοί μου, ν Χριστ ζωή. Τό νά ζομε πως θέλει καί πως θά ζοσε διος Χριστός. Τό νά ζομε πιθυμντας δι­αρ­κς νά βρισκόμαστε σέ πα­φή καί πικοι­νω­νία μα­ζί του. Νά τόν α­σθα­νό­μασθε δίπλα μας καί μέ­­σα μας μέ κάθε τρό­πο. Μέ τήν προ­σευ­χή, μέ τά μυστήρια τς κ­κλη­σί­ας μας, μέ τή συνεχ προσπάθεια καί τήν ­σκηση νά καθαί­ρουμε τόν αυτό μας πό τήν μαρ­τία καί νά τόν δηγο­με στόν δρό­μο τν ν­τολν το Χρι­στο.
Καί λα ατά δέν ­ξαρτνται οτε πό τόν τόπο οτε πό τόν χρόνο· λλά μέσα στόν κάθε τόπο καί στόν κά­θε χρόνο πού ζε κάθε νθρωπος πρέπει νά γω­νίζεται γιά νά ζε α­τή τή ζωή πού πορ­ρέει πό τήν γά­πη στόν Χριστό. Ατή, δη­λα­δή γάπη, εναι τό μέτρο καί ξονας τς ν Χριστ ζως. Γι α­τό καί Χρι­στός καί κκλη­σία μας δέν κά­νουν διά­κριση μεταξύ πι­στν πού ζον στόν κόσμο καί πιστν πού ζον στήν ρημο· δέν κά­νουν διάκριση νά­με­σα σέ λαϊκούς καί κλη­ρικούς, σέ μονα­χούς καί σκη­τές. ν Χριστ ζωή ε­ναι δια γιά λους, εναι κοινή γιά λους, καί χει τόν διο στόχο καί τό διο τέ­λος γιά λους: τόν Θεό. ,τι τήν διαφο­ρο­ποιε εναι τό μέτρο τς γάπης το καθενός μας.
Ατό κριβς μς δι­δά­σκουν καί μς πεν­θυ­μίζουν καί ο ορτα­ζό­μενοι σήμερα γιοι τς κκλησίας μας, γία οκογένεια το ­γίου Γρηγορίου το Πα­λαμ. λλοι πό α­τούς, πως πα­τέ­ρας του, ζησαν πο­κλει­στι­κά μέσα στόν κό­σμο καί τίς μέριμνές του, ζησε τήν οκογε­νει­ακή ζωή καί τήν παι­τητική ζωή τν νακτόρων. μητέρα του ζησε καί ατή μέχρι τήν κοίμηση το συζύγου της μέσα στίς οκογενειακές μέ­ρι­μνες καί φροντίδες. Τά δέλ­φια του μεγά­λω­σαν σέ μιά μεγα­λού­πολη πού εχε λους τούς πειρασμούς πού χει καί μία σύγχρονη πόλη, καί στή συνέχεια πέλεξαν τή μοναχική πο­λιτεία στό γιο ­ρος καί δ στή Βέροια. Καί διος γιος Γρηγόριος γινε πρτα μοναχός καί στερα ­γούμενος καί στή συνέ­χεια μη­τρο­­πολίτης Θεσ­σα­λονί­κης. ζησαν, δη­­λα­δή, σέ συνθκες διαφορετι­κές, ζησαν μέ διαφορε­τι­κό τρόπο, ζησαν ­μως τήν δια ζωή, τήν ν Χριστ ζωή, μέσα πό τήν γά­πη στόν Χρι­στό, τήν διά­λειπτη προσευχή καί τήν κά­θαρ­ση το νο καί τς ψυχς πού δηγον τόν νθρωπο στήν γιό­τη­τα, πού τόν δη­γον στόν Θεό.
Γι ατό καί τούς τι­μο­με λους μαζί καί τούς προβάλλουμε ς πρότυπα καί γιά τή δι­κή μας ζωή, πού μπο­ρε καί πρέπει νά εναι, δελφοί μου, ν Χρι­στ ζωή. Διότι διαφο­ρε­­τικά ζωή μας εναι μία ζωή κενή καί χωρίς περιεχόμενη, λλά κυ­ρίως εναι ζωή χωρίς προ­οπτική καί χωρίς μέλλον.
Τιμντας, λοι­πόν, σή­με­ρα τούς νέους γίους μας, ς ναθεω­ρήσου­με, δελφοί μου, καί μες τή ζωή μας, ς λέγξουμε τό ποιόν καί τό ποσόν τς γάπης μας πρός τόν Χριστό, καί ς μεταποιήσουμε τή ζωή μας σέ ν Χρι­στ ζωή γιά νά ξιω­θο­με καί μες νά προ­σεγ­γίσουμε τόν Θεό καί νά ζήσουμε στή βασι­λεία του».
















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...