Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

Κυριακὴ ΙΓ΄ Λουκᾶ:Ο πλούτος, πολλές φορές, κατέχει αυτούς που τον κατέχουν!



Γι τρίτη φορ γία μας κκλησία μς κτυπ τ καμπανάκι γι τν πλοτο. Μς μίλησε τς προηγούμενες Κυριακς γι τν πλούσιο πο «νεδιδύσκετο πορφύραν κα βύσσον» κα γι τν πλούσιο πο θελε ν γκρεμίσ τς ποθκες του, γι ν οκοδομήσ μεγαλύτερες. Τ δύο ατ παραδείγματα ναφέρονται σ παραβολές. Σήμερα μς παρουσιάζει να πραγματικ γεγονός. νας νεαρς πλησιάζει τν Κύριο κα Το ζητ συμβουλς πνευματικο περιεχομένου. συζήτηση καταλήγει σ μία σπουδαία πρόταση «ν θέλς ν γίνς τέλειος, πούλησε τ πάρχοντά σου, μοίρασε τ χρήματα στος φτωχος κα κολούθησέ Με».

Δν τν περίμενε τν πάντηση νέος. Μλλον εχε τν ντύπωση πς εσέβειά του κα μόνη ταν ρκετ γι τν τελειότητα. σως κα ν θεωροσε τν ατό του τέλειο, φο τηροσε μν τς ντολές, κατεχε δ κα μεγάλη περιουσία, δεγμα κατ τς βραϊκς ντιλήψεις τς ποχς διαίτερης ελογίας π τν Θεό ς πιβράβευση γι τν παιδιόθεν εσέβειά του. Περίλυπος, σως γιατ γαθς Διδάσκαλος το νέτρεψε τν περ τελειότητος ψευδαίσθηση, μεινε τολάχιστον κανοποιημένος γι τν εσέβειά του. Δν γνωρίζουμε τν κατάληξή του. σως κάποτε κατάλαβε τ λεγόμενα το Χριστο κα κανε τ γενναο βμα. σως γέρασε κα πέθανε μ τν εσέβειά του. Πάντως ήξη μ τν κόσμο προτάθηκε π τν νικητ το κόσμου κα τν μεγάλη ατ πρόταση τν σπάσθηκαν οκ λίγοι νέοι π τότε μέχρι σήμερα. Γιατ κα σήμερα πάρχουν νέοι μ περιουσία, μύθητα πλούτη, πο εκολα τ γκαταλείπουν γι χάρη το Χριστο κα προετοιμάζουν τν εκολη εσοδό τους στν Βασιλεία Του. Θ βρομε πολλος τέτοιους, δελφοί μου, στ ρθόδοξα μοναστήρια, χνηλάτες μεγάλων γίων, πο κι κενοι στ νειάτα τους μοίρασαν τν περιουσία τους κα μετέβησαν στς ρήμους, κολουθήσαντες τν «δι’ μς κουσίως πτωχεύσαντα».
Δύσκολο πργμα, θ μο πτε, ν δωρίσ μεγιστάνας τ πλούτη του στος φτωχος κα ν κολουθήσ τν Χριστό, εδικ ν εναι κα νέος. Γιατ νέος θέλει ν ζήσ τ ζωή του μ νταση κα νέσεις. Ναί, ντως δύσκολο εναι. λλ «τ δύνατα παρ νθρώποις δυνατ παρ τ Θε στιν». Τς δύσκολες ποφάσεις, ταν πάρχ καλ διάθεση, ρχεται θεία χάρις κα τς ξεμπλέκει, τς διευκολύνει. ν κάποιος ζητήσ τν νωθεν τακτοποίηση, Θες θ κάν δυνατ τ δύνατα.
«τι ν σοι λείπει». να το λειπε το νεανίου. λα τ λλα τ εχε. Τηροσε τς ντολές, γαποσε τν Θεό, ταν πιστός. Το λειπε πιθυμία γι τν οράνιο θησαυρό. Λυπήθηκε, ταν το μίλησε γι’ ατν Διδάσκαλος· τν συνήθισε χειροπιαστό, παρόντα, σφαλ στ σεντούκια, διόχρηστο, φίλο στ νειάτα, σύντροφο στ γηρατειά. Το φάνηκε σκληρ πρόταση ν τν ποχωριστ θελούσια. «Ποιός προδίδει τέτοιον καλ φίλο; ποιός γκαταλείπει τέτοιον χρήσιμο σύντροφο;», θ σκέφθηκε. λίμονο! φίλος το νθρώπου κα σύντροφός του καταστροφέας κα τ μπόδιο τς εσόδου του στν Βασιλεία το Θεο! Τ επε Κύριος, πς ο πλούσιοι εσέρχονται σ’ ατήν δυσκολότερα π’ τι περν καραβόσκοινο μέσα π βελόνα. πλοτος εναι πατεώνας κα κολάζει ες τος αἰῶνας. Κάνει τν νθρωπο πάνθρωπο, πληστο, περήφανο, νελεήμονα, τυχοδιώκτη. Εναι γγυητς πωλείας, τεχνίτης κολάσεως. Ετε λίγος εναι, ετε πολύς, τρέχει π τν να στν λλον, μεταπηδ π τν ζω το θανόντος στς ζως τν κληρονόμων. χόρταγος γι νθρώπινες ψυχς κατέχει ατος πο τν κατέχουν. Κρατ σφιχτότερα μ τς λυσίδες του ατος πο τν κρατον σφιχτ στ σεντούκια κα τς τράπεζες. γαπώμενος, γίνεται κατ’ οσίαν χθρός. Στς πανίσχυρες κτνες μως τς γάπης πρς τν συνάνθρωπο λλοιώνεται κι ατς τν καλν λλοίωσιν. Μοιραζόμενος, λευθερώνει. Διακονν τος πένητας, σώζει τος πλουσίους. παξιούμενος, δίνει ξία στν νθρώπινη σωτηρία. Σκορπιζόμενος, ντύνει, χορτάζει, στεγάζει, θεραπεύει.
Ο γιοί μας, γαπητοί μου δελφοί, οτε τν πέκτησαν, οτε τν πεθύμησαν.  ζησαν μ λιτότητα, γι ν πολαύσουν τν πλοτο τν ρετν, τν οράνιο θησαυρό, γι τν ποον τόσο πολ λυπήθηκε νέος το σημερινο Εαγγελίου κα γι τν ποον τόσο πολ χάρησαν κενοι ο μακάριοι. Τ σκητικ κα φιλάνθρωπο κα φιλόθεο βίωμα τς ρθόδοξης κκλησιαστικς μας παραδόσεως εναι πολυτιμότερο π κάθε πλοτο κα περισσότερο πικερδές. Ατ μακάρι ν ποκτήσουμε, ατ ν λαχταρήσουμε, ετε νέοι εμαστε, ετε γέροι, ετε πλούσιοι, ετε φτωχοί. 

π. Στυλιανός Μακρής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...