Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013

Αγιότητα: Ένα λησμονημένο όραμα;



του π. Γεωργίου Μεταλληνού

Ο ννοιες γιος κα γιότητα στν ποχ μας διέρχονται κρίση: ποκρούονται, χλευάζονται, παραποιονται. Κα μάλιστα χι μόνο σ κοινωνικς μάδες, πο χουν προσωριν μόνιμα διακόψει κάθε σχέση κα συνδεσμο μ τ κκλησιαστικ σμα, λλ κα μεταξ τν λεγομένων χριστιανν κα μάλιστα τν «ρθοδόξων».  
δανικ στν κόσμο μας εναι ο οκονομικς ξίες, εζωία, λικ εημερία. Ποιός, κόμη κα χριστιανός, χει βάλει σκοπ τς ζως του ν γίνει γιος; Ποιός, νδιαφερόμενος κα μοχθν γι τν σταδιοδρομία το παιδιο του, δίνει προτεραιότητα στν γιότητά του; 

Κα μως σ προηγούμενους καιρος ατς ταν κύριος σκοπς το ρθοδόξου πιστο. «Χριστς κα ψυχ σς χρειάζονται», δηλαδ σωτηρία, λεγε Πατροκοσμς ναδιατυπώνοντας τν λόγο το ποστόλου Παύλου, πο ταν τ εραποστολικ πρότυπό του: «Πάντα γομαι σκύβαλα (σκουπίδια), να Χριστν κερδήσω» (Φιλ. 3, 8)
Σήμερα, σχεδν κατ κανόνα, «γιότητα» εναι να «λησμονημένο ραμα» κα ποτιμημένη ξία. 
Κα μως! σκοπς τς κκλησίας ς σώματος Χριστο κα ν Χριστ κοινωνίας, εναι θέωση το νθρώπου, δηλαδ ναγέννησή του μέσα στν κτιστη θεϊκ Χάρη, γιασμός του. «γιοι σεσθε, τι γ γιος εμι» (Λευιτ. 20, 26), πο εναι ντίστοιχο μ τν λόγο τς Καινς Διαθήκης: «σεσθε ον μες τέλειοι, ς Πατρ μν οράνιος τέλειος στιν» (Ματθ. 5, 48). Γι’ ατ πάρχει στν κόσμο κκλησία κα καλε κάθε νθρωπο ν νταχθε λόκληρος («λοτελής», Α' Θεσ. 5, 23) στν κοινωνία της, γι ν μπορέσει ν πραγματοποιήσει τν σκοπ τς πάρξεώς του μέσα σ' ατν τν κόσμο. Διότι Θες σ' ατ «προορίζει» κάθε νθρωπο, φ' σον «πάντας νθρώπους θέλει σωθναι κα ες πίγνωσιν ληθείας λθεν» (Α' Τιμ. 2, 4). 
«πίγνωσις» εναι πλήρης κα τελεία γνώση το Χριστο (φ. 4, 13), πο ποκτται μ τν «θέωση», τν ψίστη γιοπνευματικ μπειρία το πιστο, στν ποία ποσκοπε λη γιοπνευματικ πορεία του μέσα στ κκλησιαστικ σμα (κάθαρσις – φωτισμς - θέωσις). 
Γι’ ατ κκλησία χαρακτηρίζεται π Πατέρες, πως ερς Χρυσόστομος, «ατρεον πνευματικν» κα «ργαστήριον γιότητας», διότι σκοπ χει ν λειτουργε ς πνευματικ νοσοκομεο, πο θεραπεύει τν ρρώστια το νθρώπου, τν νόσο τς ψυχς του, τν πτωτικ κατασταση, γι ν μπορε ν προχωρήσει πρς τν κάθαρση τς καρδις του, τν φωτισμ κα τν θέωση.  
κκλησία εναι «ργαστήριον», να πνευματικ ργοστάσιο, πο παράγει γίους, διαφορετικ δν θ εχε λόγο πάρξεως.

ολόκληρο το άρθρο εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...