Πέμπτη 8 Μαΐου 2014

Γέροντας Γερμανός Σταυροβουνιώτης: Σιώπα και ειρήνευε...



πολύλογος, στω κι ν εναι ρήτορας, πνευματικά δέν εδοκιμε.
ργολογία κδιώκει πό τήν καρδι τό χαροποιόν πένθος.
Νά μιλες μόνο ταν πρόκειται νά πες κάτι νώτερο τς σιωπς.
Ατός, πού θέλει νά μιμηθ τόν πράο καί σύχιο Κύριο, πρέπει νά γαπήση τήν ελογημένη σιωπή. Τότε μόνο θά μπορε νά προφέρη διαλείπτως τό πανάγιό Του νομα καί νά ργάζεται διαρκς τό θέλημά Του "ξ λης τς ψυχς" του καί μέ πόθο γιο.

Γιά νά ποκτήσης τή σιωπή καί τήν συχία στήν καρδιά σου, πόφευγε τίς περιττές βιοτικές σκέψεις. τσι θά σωθες καί θά συγχορεύης μέ γγέλους.
Νά γνωρίζεις γιά ποιό σκοπό σιωπς. ν π.χ. μέ τή γλώσσα σιωπς καί μέ τόν λογισμό σου κατακρίνης, δέν σέ φελε μία τέτοια σιωπή. Οτε πάλιν φελε νά σιωπς καί στήν καρδία σου νά βασιλεύη μελαγχολία καί πόγνωση.
νας Γέροντας, πολύ μεγάλος νηστευτής, επε: "κείνη τήν μέρα, πού θά παραβιάσω σκόπως τήν ελογημένη σιωπή, δέν μπορ οτε κι ατό τόν κανόνα τς νηστείας μου νά τηρήσω, καθώς πρέπει".
Γιά τή σιωπή, πού μ’ ρωτς, πρέπει νά ξέρεις τι ατή δέν γκειται μόνο στή σιωπή τς γλώσσας, λλά πρό παντός στή σιωπή τν λογισμν. ν δηλαδή σιωπ γλώσσα σου, ο λογισμοί σου μως κρίνουν καί καταδικάζουν τούς λλους, ! τότε ατό δέν εναι σιωπή! Εναι γραμμένο κάπου: "Μπορε νά μιλς λη τήν μέρα, καί μως σωτερικά νά χης ελογημένη σιωπή, πειδή δηλαδή δέν θά λέγης κενα, πού δέν ρμόζουν. Καί μπορε νά σιωπς λη τήν μέρα, καί μως νά μήν τηρς θεάρεστα τή σιωπή, διότι λογισμός σου φλυαρε καί κατακρίνει".
λεγε κάποιος: "ν καί πολλές φορές μετάνοιωσα, πειδή μίλησα, μως ποτέ μου δέν μετάνοιωσα, πειδή σιώπησα." Καί γώ σέ συμβουλεύω νά μιλς μόνο, ταν πρόκειται νά πς κάτι, πού εναι καλύτερο τς σιωπς!
πως πάρχει καλή σιωπή, πάρχει καί κακή. πως πάρχει καλή μιλία, πάρχει καί κακή. Καλή σιωπή εναι ταπεινή, σωτερική, ατή, πού συνοδεύεται μέ προσευχή, καί γεμίζει τήν ψυχή μέ χαρά. Κακή σιωπή εναι κείνη, πού τήν συνοδεύει δειλία, σωτερική κατάκριση, λιγοπιστία, θλίψη, πόγνωση. Καλή μιλία εναι κείνη, πού λέγει τά σωστά καί ναγκαα. Κακή μιλία εναι ργολογία, ετραπελία, κολακεία, ποκρισία, θυμός, ργή, ασχρολογία, κατάκριση, συκοφαντία καί λα τά παρόμοια.
Πρέπει λοιπόν νά ποκτήσουμε "νον Χριστο" (Α’ Κορ. β’ 16), στε νά μπορομε νά διακρίνουμε πότε θά πρέπει νά μιλήσουμε καί πότε θά πρέπει νά σιωπήσουμε.


πηγή:εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...