«Ἄγγελος πρωτοστάτης οὐρανόθεν ἐπέμφθη, εἰπεῖν τῇ Θεοτόκῳ τό χαῖρε».
Μάρτυρες μιᾶς συναντήσεως οὐρανοῦ καί γῆς μᾶς καθιστᾶ ὁ ποιητής τοῦ Ἀκαθίστου ὕμνου, τήν πρώτη στάση τοῦ ὁποίου ψάλαμε ἀπόψε πρός τήν Παναγία μας, ἀδελφοί μου. Μάρτυρες τοῦ χαιρετισμοῦ τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριήλ πρός τήν ταπεινή Κόρη τῆς Ναζαρέτ. Μάρτυρες τοῦ οὐρανίου μηνύματος πού τῆς μεταφέρει ὅτι ὁ Θεός τήν ἐπέλεξε ἀνάμεσα σέ ὅλες τίς γυναῖκες τοῦ κόσμου γιά νά γίνει ἡ μητέρα τοῦ Υἱοῦ του.
Τό «χαῖρε», λοιπόν, τοῦ ἀγγέλου δέν εἶναι μόνο ἕνας ἁπλός χαιρετισμός, ἀλλά εἶναι ἡ ἀναγγελία τοῦ πιό χαρμοσύνου γεγονότος πού ἐπρόκειτο νά συμβεῖ στή γῆ, τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ καί τῆς ἀπαρχῆς τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.
Tό «χαῖρε» τοῦ ἀγγέλου δέν εἶναι μόνο ἕνα μήνυμα χαρᾶς πρός τήν Παναγία ἀλλά καί πρός κάθε ἄνθρωπο ὁ ὁποῖος μέσω τῆς δικῆς της ὑπακοῆς καί συνεργασίας στό σχέδιο τῆς θείας οἰκονομίας γίνεται ἀποδέκτης τῆς οὐρανίου χαρᾶς. Εἶναι ἕνα μήνυμα χαρᾶς πρός κάθε ἄνθρωπο ὁ ὁποῖος πιστεύει στόν Υἱό της ὡς σωτήρα τοῦ κόσμου καί ἀναθέτει τή ζωή του στή μητρική της προστασία.
Νά, λοιπόν, γιατί, ἀδελφοί μου, αὐτό τό «χαῖρε» τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριήλ πρός τήν ταπεινή Κόρη τῆς Ναζαρέτ, ἀκούεται αἰῶνες τώρα πρός τήν Παναγία Παρθένο ἀπό τά εὐλαβῆ χείλη τῶν πιστῶν, οἱ ὁποῖοι δανείζονται τόν ἀρχαγγελικό χαιρετισμό γιά νά ἐκφράσουν τόν σεβασμό τους πρός τήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἀνθρώπων, γιά νά ἐκφράσουν τήν εὐγνωμοσύνη τους πρός Ἐκείνη πού ἔγινε «αἰτία χαρᾶς» γιά ὁλόκληρο τό ἀνθρώπινο γένος.
Πρός Αὐτή, τήν ἁγνή Θεομήτορα, ἀπευθύναμε καί ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, ἀπόψε τά δικά μας «χαῖρε». Τά ἀπευθύναμε μέ τόν τρόπο τοῦ ἀνωνύμου ποιητοῦ τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου, ἀλλά καί μέ τόν δικό του σιωπηλό καί μυστικό τρόπο ὁ καθένας μας.
Δέν ἀπευθύναμε ὅμως μόνο ἐμεῖς τά «χαῖρε» πρός τήν Παναγία μας. Γίναμε ἀποδέκτες καί τοῦ δικοῦ της χαιρετισμοῦ στίς ψυχές μας. Γιατί ἡ Παναγία μας ὡς στοργική Μητέρα δέν παραμένει ἀπαθής στόν δικό μας χαιρετισμό. Δέν παραμένει ἀσυγκίνητη στήν ἀγάπη τῶν παιδιῶν της. Τήν ἀνταποδίδει μέ ἀγάπη, προσφέροντας τή χαρά πού εἶναι τό πιό πολύτιμο δῶρο πού μπορεῖ νά μᾶς προσφέρει. Γιατί ἡ χαρά εἶναι αὐτό πού ἀναζητᾶ ὁ κάθε ἄνθρωπος. Ἡ χαρά εἶναι αὐτή πού ἐπιδιώκει ὁ ἄνθρωπος μέ κάθε τρόπο, ἔστω καί ἐάν πολλές φορές τήν ἀναζητᾶ σέ λάθος τόπους καί σέ λάθος ἀνθρώπους.
Ποιά εἶναι ὅμως ἡ χαρά πού μᾶς προσφέρει ἡ Παναγία καί γιατί εἶναι τόσο πολύτιμη; Ἡ χαρά πού μᾶς προσφέρει ἡ Παναγία εἶναι ἡ χαρά τοῦ Χριστοῦ, πού πηγάζει ἀπό τήν παρουσία του στήν ψυχή μας, εἶναι ἡ μόνη σταθερή καί μόνιμη χαρά, πού δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τίς ἐξωτερικές συνθῆκες τοῦ κόσμου καί τῆς ζωῆς μας.
Ὅμως ἡ Παναγία μας δέν περιορίζεται σ᾽ αὐτό. Μεταφέρει τά αἰτήματα τῶν καρδιῶν μας στόν θρόνο τῆς Χάριτος τοῦ Υἱοῦ της καί τόν παρακαλεῖ ὄχι μόνο γι᾽ αὐτά πού ἐμεῖς νομίζουμε σημαντικά στή ζωή μας, ἀλλά γι᾽ αὐτά πού εἶναι πραγματικά σημαντικά. Παρακαλεῖ τόν Υἱό της γιά τή σωτηρία μας, γιατί αὐτό εἶναι τό πιό σημαντικό, ἐφόσον μᾶς τό συστήνει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, λέγοντάς μας: «Ζητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ».
Καί καθώς ἡ μητρική της ἱκεσία εἶναι πάντοτε εὐπρόσδεκτη στόν Υἱό της, αἰσθανόμεθα, ἀδελφοί μου, ὅταν προσευχόμεθα μέ σεβασμό καί ἐμπιστοσύνη στήν Παναγία μας καί ὅταν προσπαθοῦμε νά ἐναρμονίζουμε τή ζωή μας μέ τή δική της ζωή, τή γαλήνη καί τήν ἠρεμία τῆς μητρικῆς της στοργῆς νά πληροῖ τήν ψυχή μας.
Γι᾽ αὐτό, ἀδελφοί μου, ψάλλοντας ἀπόψε καί κάθε Παρασκευή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς τά «χαῖρε» πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἄς ἀνοίγουμε ἐνώπιόν της ὑπάκουη καί ταπεινή τήν ψυχή μας γιά νά δεχόμαστε τήν οὐράνια χαρά πού ἐκείνη μᾶς προσφέρει ὡς μητρικό ἀντίδωρο τῆς υἱικῆς μας ἀγάπης καί εὐγνωμοσύνης. Καί ἄς τήν εὐχαριστοῦμε πάντοτε γιά ὅσα μᾶς προσφέρει.
Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.