Πρέπει νά πιστεύουμε ἀκράδαντα ὅτι κανείς δέν πειράζεται ἀπό τούς δαίμονες χωρίς τήν
παραχώρηση τοῦ
Θεοῦ καί, ἐπιπλέον, ὅτι καθετί, τό ὁποῖο πρός στιγμήν μᾶς φαίνεται θλιβερό ἤ δυσάρεστο, μάς ἔχει σταλεῖ ἀπό
ἕναν στοργικό Πατέρα, ἀπό ἕναν σπλαχνικό Γιατρό. Κι αὐτό, ἀποκλειστικά καί μόνο γιά τήν ὠφέλεια μας.
Ἔτσι, οἱ πειρασμοί συμβαίνουν στούς ἀνθρώπους:
α) γιά νά δοκιμαστοῦν, ὥστε νά λάμψει ἡ ἀρετή
τους, ὅπως συνέβη μέ τούς πειρασμούς τοῦ Ἀβραάμ, τοῦ Ἰώβ
καί πολλῶν ἄλλων δικαίων·
β) γιά νά καθαριστοῦν ἀπό ὅλα τά στίγματα τῶν ἁμαρτιῶν τους ἤ, ὅπως λέει ὁ προφήτης Ἡσαΐας, ἀπό ὅλες τίς σκουριές πού ὁ Θεός βλέπει ὅτι ὑπάρχουν μέσα στό βάθος τῆς ψυχῆς τῶν παιδιῶν του (βλ. Ἡσ.
1:25), ὥστε τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως νά ἐμφανιστοῦν μπροστά Του σάν καθαρό χρυσάφι·
γ) γιά νά “τιμωρηθοῦν” παιδαγωγικά ἐξαιτίας τῶν ἁμαρτιῶν τους, ὅπως διαβάζουμε στούς Ψαλμούς: «Πολλές εἶναι οἱ συμφορές, μέ τίς ὁποῖες μαστιγώνει ὁ Κύριος τόν ἁμαρτωλό» (Ψαλμ. 31:10).
πηγή:εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.