-Πώς πέσαμε αδελφέ
στον λαγούμι της λήθης;
Πως θα ξαναβρούμε την
γλυκιά μας Ιθάκη;
Σε ρώτησα με
αγωνία... και κοιτώντας με στα μάτια μου είπες:
-Κοίτα τον άνεμο και
αυτός θα σου πει...
Άκου τα αηδόνια και
νιώσε το φιλί τους...
Πάρε την θάλασσα του
μίσους και κάντην στάχτη...
Γίνε τραγούδι μιας
έναστρης σιωπής...
Γίνε ο ποιητής μιας
φεγγαρόλουστης αγκαλιάς...
Και η Ιθάκη θα φανεί
μες στην καρδιά σου..μιας και η Ιθάκη μας είναι η Αγάπη.
αρχιμ.Παύλος Παπαδόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.