“Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα”
Μιά βδομάδα πριν από τη θριαμβευτική είσοδο στα Ιεροσόλυμα μας παρουσιάζει η Εκκλησία μας τον Ιησού να προλέγει στους μαθητές του το πάθος και τα κακά τα οποία πρόκειται να υπομείνει για τη σωτηρία της ανθρωπότητος. Κατά καιρούς ο Ιησούς και ιδίως ύστερα από κάθε χαρά δεν παρέλειπε να υπενθυμίζει στους μαθητές του, ότι “ο Υιός του ανθρώπου παραδοθήσεται εις χείρας ανθρώπων αμαρτωλών και αποκτενούσιν αυτόν”.
Σκοπός αυτής της υπομνήσεως ήταν η ψυχική προετοιμασία τους για τις ώρες της μεγάλης δοκιμασίας, της εγκαταλείψεως, της μοναξιάς όχι μόνο της ζωής του Ιησού, αλλά και στη συνέχεια της δικής τους ζωής. Και όπως έδειξε το μέλλον είχαν ανάγκη οι μαθητές μιας τέτοιας προετοιμασίας, αφού όλοι πέρασαν από το καμίνι του πόνου και του μαρτυρίου.
“Αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα”
Σ’ αυτές τις τρεις λέξεις περιέχεται η ζωή του Χριστιανού. Άνοδος είναι η ζωή μας όπως η άνοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα. Όπως ο Χριστός ανεβαίνει στα Ιεροσόλυμα έτσι και κάθε Χριστιανός ακολουθώντας τα ίχνη του Θεανθρώπου πρέπει να ανεβαίνει και συνεχώς μ’ αυτή τη σκέψη να ζει, ότι σκοπός του είναι η είσοδος στην άνω Ιερουσαλήμ της Χάριτος. Είναι κοπιώδης και μαρτυρική η άνοδος αυτή, όπως ακριβώς ήταν τότε του Χριστού. Έχει απαραίτητη υποχρέωση την άρση του προσωπικού Σταυρού χωρίς τον οποίο δεν μπορεί να εισέλθει ο άνθρωπος την πύλη της ουρανίου Βασιλείας. Στην αντίληψη του κόσμου ανεβαίνει όποιος εξουσιάζει, όποιος κατακτά, όποιος κερδίσει, όποιος πλουτίζει, όποιος κυβερνά. Στην αντίληψη του Θεού ανεβαίνει όποιος διακονεί, όποιος διαμοιράζει, όποιος χάνει, όποιος ελεεί, όποιος υπηρετεί. Η πνευματική άνοδος στα μάτια του κόσμου φαίνεται αδυναμία. Μέσα όμως στη σωματική αδυναμία κρύβεται η δύναμη του Θεού. “Η γάρ δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται” διεμήνυσε ο Θεός στον Απόστολο Παύλο.
Τα άνω ζητείτε
Συνεχώς η Εκκλησία μας προτρέπει στην ουρανοδρόμο πορεία. “Τα άνω ζητείτε ου ο Χριστός εστιν εν δεξιά του Θεού καθήμενος, τα άνω φρονείτε μη τα επί της γης”. Αν θέλουμε όμως να ανεβαίνουμε συνεχώς πρέπει να επιδιώκουμε την καθημερινή μας ταπείνωση. Εκείνος είπε, ότι “ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται”. Να γίνουμε υπηρέτες και διάκονοι των συνανθρώπων μας, κυρίως δε των κατωτέρων μας. Στην θεία άνοδο προπορεύεται ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Ας ακολουθήσουμε τα ίχνη του. “Συμπορευθώμεν αυτώ και συσταυρωθώμεν και νεκρωθώμεν δι’ αυτόν ταις του βίου ηδοναίς ίνα και συζήσωμεν αυτώ”. Όποιοι ακολουθήσουν το Χριστό στη ζωή τους έχουν βέβαια την υπόσχεσή του: “και συνανυψώ υμάς εις την άνω Ιερουσαλήμ εν τη Βασιλεία των ουρανών”.
Αγαπητοί μου αδελφοί, σκοπός της ζωής μας είναι η κατάκτηση της Βασιλείας του Θεού. Ο πόθος μας τότε θα γίνει πραγματικότητα, αν ακολουθήσουμε πιστά την πορεία του Χριστού. Είναι ανηφορική και γεμάτη θλίψεις “η οδός” του Κυρίου, οδηγεί όμως στην Ανάσταση. Θεμελιώδεις γραμμές αυτής της ουρανοδρόμου πορείας είναι η θυσία και η ταπείνωση. Θέλουμε να γίνουμε μεγάλοι και πρώτοι; Ας γίνουμε πρώτα μικροί και τελευταίοι.
Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος
πηγή:εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.