Όσο έχουμε χρόνο...ας επενδύσουμε σωστά!

Ο χρόνος περνά αδυσώπητος. Τα χρόνια, οι μήνες, οι ημέρες, οι στιγμές σχεδόν ταυτίζονται όταν τις κοιτούμε μέσα από το πρίσμα του παρόντος και όμως ενώ η φθορά μας αγγίζει ακόμα περισσότερο, ενώ τα χρόνια της ζωής μας αυξάνονται και τα χρόνια που μας απομένουν μειώνονται…η αιωνιότητα στέκει εκεί και μας γνέφει. Μας καλεί να την βιώσουμε δια του Μυστηριακού τρόπου που μας προσφέρει η Εκκλησία.

Ο χρόνος και ο χώρος δεν θα καταργηθούν ποτέ, ακόμα και μετά τα έσχατα αλλά θα μεταμορφωθούν, θα βιώνουμε τον Χωροχρόνο διαφορετικά από ότι τον βιώνουμε τώρα διότι ακόμα και ο χρόνος είναι ένα δημιούργημα του Θεού το οποίο και αυτό θα μεταμορφωθεί – θα αγιαστεί μέσα από την Χάρη του Παναγίου Πνεύματος.

Η φθορά του κόσμου τούτου θα πάψει να υπάρχει….την στιγμή εκείνη κατά την οποία όλα θα πάρουν ένα νόημα βαθύ, θα λάβουν το πραγματικό τους νόημα, την στιγμή εκείνη που ο άνθρωπος θα καταλάβει το νόημα του κόσμου, το νόημα της ζωής του, το νόημα των πράξεών του, το νόημα του χρόνου που του δόθηκε!

Ο χρόνος είναι ένα πολύτιμο αγαθό που μας προσφέρεται από τον Θεό για να κάνουμε πάνω του τις σωστές επενδύσεις. Όχι χρηματιστηριακές, αλλά υπαρξιακές, πνευματικές, σωτηριολογικές.

Ο χρόνος μας είναι περιορισμένος, αν θέλετε είναι λίγος…και όμως με τις σωστές «επενδυτικές κινήσεις» μας μπορούμε να κερδίσουμε όχι μόνο και άλλο χρόνο αλλά να κερδίσουμε χρόνο με τον Χριστό, να κερδίσουμε την Αιωνιότητα με τον Χριστό.

Ας μην χάσουμε λοιπόν και άλλο χρόνο από την ζωή μας αναζητώντας τις σωστές «επενδυτικές κινήσεις» που πρέπει να κάνουμε ζητώντας συμβουλές από ανίδεους ή και άσχετους. Ας συμβουλευτούμε αυτούς που επένδυσαν πρώτα την ίδια τους την ζωή και γίνανε αυτοί παράδειγμα σε όλους μας σωστής χρήσης και αξιοποίησης του χρόνου…ας συμβουλευτούμε τους Αγίους μας, ας μιμηθούμε τους Αγίους μας!

Επειδή το παρόν μας έχει φύγει ήδη ας προσπαθήσουμε το μέλλον μας να το γεμίσουμε με «Ορθές Πνευματικές Επενδύσεις», έχοντας για συμβούλους μας τους Αγίους αλλά και τον Πνευματικό μας Πατέρα που γνωρίζει καλά τον "πνευματικό φάκελό μας"... ώστε με το τέλος του χρόνου μας πάνω σε αυτήν την φθαρτή Γη να έχουμε Άπειρο Χρόνο με τον Χριστό μας!

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος