Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

Οι Άγιοι Ανάργυροι και Θαυματουργοί Κύρος και Ιωάννης.



κκλησία μας τν 31η ανουαρίου ορτάζει τν μνήμη τν γίων κα θαυματουργν ναργύρων Κύρου κα ωάννου. Ο θαυματουργοί ατοί γιοι ζησαν στ χρόνια το σεβος βασιλέως Διοκλητιανο (292). Κρος γεννήθηκε στν λεξάνδρεια τς Αγύπτου, δ ωάννης καταγόταν π τν δεσσα τς Μεσοποταμίας.

Ο γονες το Κύρου ταν πολύ εσεβες χριστιανοί κα νέθρεψαν τν υἱὸν τους «ν παιδεί κα νουθεσί Κυρίου». Τν δίδαξαν τν γάπη κα τν πίστη στν Χριστό, μ ποτέλεσμα ν γίνει ελαβής κα νάρετος Χριστιανός. μελέτη τς γίας Γραφς ταν τ καθημερινό ντρύφημά του· μ ατν κοιμότανε κα μ ατήν ξυπνοσε. φρόνηση, κοσμιότητα κα ταπείνωση ταν μερικά πο τ πολλά χαρίσματά του. σο μεγάλωνε στν λικία, δυνάμωνε μέσα του θεος ρωτας κα σκληραγωγοσε τ σμα του μ νηστεία, γρυπνία κα μ κάθε γκράτεια, γι ν μπορέσει ν λευθερωθε π τ πάθη, τ ποα πομακρύνουν τν νθρωπο π τν Θεό. ν ταν νέος κόμη ζοσε γγελική ζωή.
Ο γονες του, παράλληλα μ τν κατ Χριστόν μόρφωσή του, φρόντισαν ν το δώσουν κα κοσμική μόρφωση· δηλαδή ν σπουδάσει τν ατρική τέχνη, χι βέβαια για τν πόκτηση χρημάτων λικν γαθν, λλά γι τν βοήθεια πασχόντων κα δυστυχισμένων συνανθρώπων. τσι Κρος γινε νας μπειρότατος ατρός. Στ ατρικό ργαστήριο του κατέφευγε πλθος ρρώστων νθρώπων, πο θεραπεύονταν χι μόνο μ τς ατρικές θεραπεες, ο ποες γίνονταν τότε μ βότανα κα μ διάφορα φάρμακα, λλά κυρίως θαυματουργικς, μ τν δύναμη το Θεο. Γιατί μ τν πρόφαση τς ατρικς πιστήμης δίδασκε στος νθρπους τν ευσέβεια κα τος μν εδωλολάτρες δηγοσε στν χριστιανική πίστη, τος δε πιστούς στερέωνε σ΄ατήν. Θεωροσε ς ατία πολλν σθενειν τν μαρτία, στηριζόμενος μάλιστα στ γεγονός τς θεραπεας το παραλυτικο τς Βηθεσδ, στν ποον Κύριος, μετ τν θαυματουργική θεραπεα επε: «δε, γιής γέγονας· μηκέτι μάρτανε, να μ χερον τ σοι γένηται». Δηλαδή, δς πόσο νέλπιστα, χωρίς κόπο κα δαπάνες γινες γιής, προσπάθησε τώρα ν μν πανέλθεις στν άμαρτωλή ζωή, γι ν μν σο συμβε κάτι χειρότερο (ωάν. 5,14). Ο λόγοι ατοί το Σωτρος φανερώνουν, τι μακροχρόνια κείνη παράλυση ταν ποτέλεσμα μαρτωλς ζως. Γιατ πολλές ρρώστειες εναι ποτέλεσμα ρισμένων μαρτημάτων.
τσι κα γιος Κρος κολουθντας τν διδασκαλία το Κυρίου μας, γινε ατιος σωτηρίας πολλν ψυχν, γιατί μαζί μ τν θεραπεία το σώματος προσπαθοσε ν δώσει κα τν θεραπεία τς ψυχς. Γι τν λόγο ατό λεγε: «ποιος θέλει ν μν ρρωστήσει, ς φυλάγεται π τν μαρτία, πειδή π τς μαρτίες ρχεται πολλές φορές ρρώστεια».
Τ ατρικό ργαστήριο το γίου Κύρου γινε κολυμβήθρα το Σιλωάμ, στν ποα βρισκαν θεραπεία π κάθε νόσο κα κάθε σθένεια, σοι κατέφευγαν κε. Ατό βέβαια δεν εναι παράξενο, γιατί Κύριός μας μς επε: «μήν, μήν λέγω μν, πιστεύων ες μ, τ ργα γώ ποι κακενος ποιήσει κα μείζονα τούτων ποιήσει». Δηλαδή, λήθεια, λήθεια σς λέγω, κενος πο πιστεύει σ μένα, τ περφυσικά ργα πο κάνω γώ θ κάνει κα κενος κα μεγαλύτερα π ατά θ κάνει (ωαν. 14,12).
γιος Κρος πέκτησε μεγάλη φήμη. κατά Χριστόν ζωή του μως, γινε φορμή ν ργιάσουν ναντίον του ο χθροί τς πίστες μας κα ρχισαν να φοβερό πόλεμο σ δύο μέτωπα. πό τν μία ο εδωλολάτρες κα πό τν λλη ο ατροί, ο ποοι ζητοσαν εκαιρία ν τν συκοφαντήσουν στν ρχοντα το τόπου, γιατί σφαλς «τος χαλοσε τν πιάτσα», φο θεράπευε χωρίς μοιβή· γι΄ ατό νομάστηκε κα νάργυρος. τσι, λοιπόν, ο χθροί το γίου τν κατηγόρησαν ς χριστιανό στν ρχοντα τς πόλεως, ποος ταν σκληρότατος κα πάνθρωπος, τι στρέφεται ναντίον τν εδώλων κα τι δν φοβται τν δύναμή του κα τν ξουσία του κα καθημερινς μεταδίδει τν χριστιανική πίστη σ λους τος νθρώπους. Τότε, λοιπόν, ρχοντας διέταξε ν φέρουν τν Κρο στ δικαστήριο. Ατός μως φυγε στν ραβία, χι π δειλία, λλά π θεα οκονομία, γι ν πιστρέψει κα κε εδωλολάτρες στν ληθινή πίστη. κε πγε σ μοναστήρι, μ ποτέλεσμα ν νέλθει σ ψηλά πνευματικά πίπεδα. Θεράπευε κάθε σθένεια μ τ σημεο το Τιμίου Σταυρο. φήμη τς θαυματουργικς του χάριτος, μ τν ποα ταν προικισμένος γιος Κρος, φερε σ΄ ατόν συμμοναστή του κάποιον στρατιώτη μ τ νομα ωάννη.
ωάννης στολισμένος κα ατός πίσης μ πολλά πνευματικά χαρίσματα γινε στρατιώτης το Ορανίου Βασιλέως. φο μοίρασε λη τν περιουσία του στος πτωχούς κα πελευθερώθηκε π κάθε πίγεια δόξα, φρόντιζε γι τος δυνάτους κα ρρώστους κα μιμετο τν ζωή κα τος νθεους γνες το γίου Κύρου. Ο δύο γιοι μ τν δύναμη τς πίστεως στν Χριστό χι μόνο γιάτρευαν θαυματουργικά κάθε πάσχοντα, πο πήγαινε στ ρημητήριό τους, λλά γωνίζονταν κα σκληρά γι ν στν πίστη τος δοκιμαζομένους δελφούς τους.
τσι, ταν μαθαν τι σ κάποια πόλη τς Συρίας σκληρός κα πάνθρωπος γεμόνας Συριανός φυλάκισε μία χήρα γυναίκα, τν θανασία, μ τς τρες νεαρές θυγατέρες της, τν Θεοκτίστη (15 χρονν), τν Θεοδότη (13 χρονν) κα τν Εδοξία (11 χρονν) κα εχε σκοπό ν τς βασανίσει, γιατί κήρυτταν τν Χριστό ς ληθινό Θεό, τότε ο δύο γιοι χωρίς ν φοβηθον πγαν στν τόπο το μαρτυρίου κα νουθετοσαν, δυνάμωναν κα παρακινοσαν μ τ λόγο τους τς τέσσερεις γυνακες στν γνα το μαρτυρίου. Ν μν φοβηθον τ βασανιστήρια κα χάσουν τ στεφάνι το Ορανίου Βασιλέως Χριστο.
ξαιτίας, μως ατο το γεγονότος, Συριανός θύμωσε κα διέταξε ν φέρουν μπροστά του τος γίους Κρο κα ωάννη, τος ποίους πέβαλε σ φρικτά βασανιστήρια. κόμη διέταξε ν φέρουν στν τόπο το μαρτυρίου κα τν γία Αθανασία μ τς τρες μικρές κόρες της, ν βλέπουν τ βασανιστήρια, οτως στε ν φοβηθον κα ν πακούσουν στς διαταγές το σκληρο ρχοντα. μως ο τέσσερεις γυνακες, ο ποες γάπησαν τόσο πολύ τν Θεό, μεναν μετάκλητες στν πίστη τους κα περίμεναν με πόθο τν ρα το μαρτυρίου, γι ν πάρουν τ στεφάνι τς νίκης. Κα πειδή ρνήθηκαν χι μόνο ν πακούσουν στς διαταγές το τυράννου ρχοντα, λλά κα δημόσια κήρυτταν τν ησο Χριστό, ς Σωτρα κα ληθινό Θεό, αμοβόρος ρχοντας διέταξε ν θανατωθον μ ποκεφαλισμό. Τότε ο μακάριες χι μόνο δν δειλίασαν, λλά μ χαρά σκυψαν τν αχένα κα δέχτηκαν τ μακάριο τέλος.
στερα π λα ατά βλέποντας σεβής Συριανός τος γίους Κρο κα ωάννη ν ξακολουθον ν μένουν κλόνητοι κα μετακίνητοι στν πίστη τους πρς τν ληθινό Θεό, παρ΄ λα τ φοβερά μαρτύρια πο πέστησαν, δωσε ντολή ν κόψουν κα ατν τς κεφαλές, τν 31η ανουαρίου· κα ο μν γιες κα αγνς ψυχές τους μετέβησαν στν ορανό, τ δ τίμια λείψανά τους πραν ο ελαβες χριστιανοί κα τ νεταφίασαν στν ερό Ναό το Εαγγελιστο Μάρκου.

γαπητοί χριστιανοί,
Τ μαρτυρικό τέλος τν γίων τς κκλησίας μας πρξε πραγματικά συγκλονιστικό. Χάρη στν κατάβλητη δύναμη πο παιρναν π τν Θεό, ντιμετώπισαν τ φρικτά κενα βασανιστήρια. τσι εαρέστησαν κα δόξασαν τν Θεό, πως βεβαιώνει κα ερός μνογράφος τς κκλησίας μας:

Απολυτίκιον
ατροί νεδείχθητε, σθενούντων Μακάριοι
κα
φωστρες δυτοι δι πίστεως·
μολογίας συνήγοροι, Μαρτύρων συμμέτοχοι,
το
ς στεφάνους ληθς, τος τς νίκης δεξάμενοι.
Κ
ρε νδοξε, κα σοφέ ωάννη,
σιγήτως δυσωπετε τν Σωτρα,
πρ μν Παμμακάριστοι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...