Η εποχή μας θα
μπορούσε να εξασφαλίσει τον τίτλο «φωτογράφοι του
χάους». Καθημερινά, εξ αιτίας και της υψηλής τεχνολογίας που διαθέτουμε, βλέπουμε,
ακούμε και αισθανόμαστε να «κατασταλάξει» μέσα μας η φωτογραφία του
χάους από όλα τα επίπεδα της φύσεως και της ζωής του ανθρώπου.
Οι περασμένες γενιές φωτογράφιζαν σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες πρόσωπα, τοπία και
σκηνές σε εξαιρετικές στιγμές, κυρίως χαρούμενες και ευφρόσυνες, για τη μνήμη
της καρδιάς. Η δική μας, σε τέλειες έγχρωμες διαφάνειες, επείγεται να
αποτυπώσει για δημόσια κυρίως ενημέρωση - και όχι μόνο - τη φρίκη, το αίμα, την
παρανομία, την τρομοκρατία, την αποσάρκωση, τη διαστροφή.
Την εποχή της ασπρόμαυρης φωτογραφίας οι άνθρωποι είχαν ελπίδα για το καλύτερο,
στην ατομική και την κοινωνική ζωή. Αλλωστε εξακολουθούσαν να πιστεύουν, όπως
παρέλαβαν από τους προγόνους, ότι έχουνε χρέος να δείχνουν στα παιδιά τους το
δρόμο του ωραίου, του καλού και αγαθού, να τους προβάλλουν πρότυπα ειρηνικών,
ωραίων και γενναίων ανθρώπων με πίστη στο Θεό και αγάπη στον άνθρωπο. Έλεγχαν
τον εαυτό τους και του απαιτούσαν την προσωπική θυσία, προκειμένου να μη χάσει
ο κόσμος την ανθρωπιά του.
Τότε κάποια πράγματα ήταν έπαινος για κείνον που τα επιτελούσε. Και ήταν αξιοπρέπεια
και σεμνή αρετή να γίνονται μυστικά, αδιαφήμιστα, για να μη χάσουν με την
αυτοπροβολή την αξία τους ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Αλλά ήταν ντροπή και δεν
ήταν «βολικό» ούτε ανεκτό να βγουν στο φως της δημοσιότητας.
Σήμερα περίσσευσε η αμφίσημη ανάγκη για «την προστασία των προσωπικών δεδομένων»,
που άλλοτε λειτουργεί ως έσχατη ασυδοσία κι άλλοτε ως αστυνόμευση και οπωσδήποτε
προβολή και κατάλυση του ανώτερου ανθρώπινου ήθους και ακύρωση της αρχής περί
προσωπικής ευθύνης. Τώρα όλα είναι ανεκτά. Από την ονομαζόμενη «διαφθορά»
ατόμων και συνόλων και τη δημόσια προβολή της με ήχο, λόγο και απεικόνιση, ως
την «αθώα» διαφήμιση εμπορεύσιμων αγαθών μιας αφάνταστης ποικιλίας. Με λεκτικά
σχήματα και καταιγισμό εικόνων εκμεταλλεύονται χάριν κέρδους, «χωρίς αιδώ και
χωρίς λύπη», τα ιερότερα αισθήματα του ανθρώπου, όπως συμβαίνει παραδείγματος
χάριν με την προβολή -σε διαφημιστική για βρεφικά είδη αφίσα- της ανατομίας της
μητέρας που κυοφορεί, ή με τη ζωγραφική παράλλαξη στιγμών ή λόγων θείας
λατρείας προς διασκέδαση των θεατών ή ακροατών. Και η απολογία για όλες τις
χαοτικές εκτροπές του ανθρώπου -ειπωμένη ή ανείπωτη- μία: «Έτσι κάνουν όλοι»!
Κι όμως, και σήμερα υπάρχουν κάποιοι που δεν κάνουν έτσι! Κι ένας να ήταν, θα
ήταν αρκετό να βεβαιώσει ότι ο άνθρωπος και σήμερα, στο χάος της ιδεολογικής
και προσωπικής δυσαρμονίας, που επικρατεί, έχει, δοσμένη από τον Δημιουργό του,
τη δυνατότητα να μην αναπαράγει τη διαλυτική απεικόνιση του χάους και το
ψεύδος της παντοκρατορίας του. Και σήμερα ο άνθρωπος μπορεί να είναι ον
ευλογίας για τον πονεμένο κόσμο της αποστασίας.
Αρκεί μόνο να χτίσει μέσα του
μια «ειρηνική κατοικία» (άγιος Νικόδημος), για να συναντηθεί με τον Θεό του
και να πορευθεί από κει προς τον συνάνθρωπό του, άνευ διακρίσεων, για την πιο
θελητική και αποκαλυπτική κοινωνία προσώπων στην περιοχή μιας ομορφιάς άυλης,
που δεν την αγγίζει η ασχήμια της χαοτικής κραιπάλης, γιατί την φωτίζει το
φως του προσώπου του Υιού του Θεού που είναι ο αιώνια ερχόμενος στον κόσμο.
πηγή:εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.