ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΝΕΟΥ ΕΤΟΥΣ 2015

«Δός ἡμῖν τῷ φωτί τῶν ἐντολῶν σου εὐσχημόνως ὡς ἐν ἡμέρᾳ καλῶς ὁδεύοντας».

Ἕνα νέο ἔτος ἀνέτειλε σήμερα. Ἕνα νέο ἔτος μᾶς χάρισε ὁ φιλάνθρωπος Θεός, παρατείνοντας τόν χρόνο τῆς ζωῆς μας. Καί ὅπως κάθε δῶρο γεμίζει χαρά τόν ἀποδέκτη του καί τόν κάνει νά εὐχαριστεῖ αὐτόν πού τοῦ τό χάρισε, ἔτσι καί τό νέο ἔτος δέν θά πρέπει νά πλημμυρίζει μόνο χαρά καί εὐφροσύνη τίς ψυχές μας ἀλλά θά πρέπει νά τίς κινεῖ καί σέ εὐχαριστία καί δοξολογία τοῦ δωρεοδότου Θεοῦ ὁ ὁποῖος μᾶς ἀξίωσε νά εἰσέλθουμε στό νέο αὐτό ἔτος.

Τί εἶναι ὅμως ὁ νέος χρόνος τήν ἀρχή τοῦ ὁποίου ἑορτάζουμε σήμερα; Εἷναι μέρος τῆς πορείας τῆς ζωῆς μας. Εἶναι τμῆμα τῆς διαδρομῆς πού ξεκινήσαμε, ὅταν ἤρθαμε στόν κόσμο. Εἶναι ἕνα ταξίδι πού δέν ἔχουμε ξανακάνει, καί ὅπως κάθε τι ἄγνωστο στή ζωή μας μᾶς γεμίζει μέ χαρά καί ἐλπίδα, μέ προσδοκίες καί αἰσιοδοξία, ἀλλά καί μέ προσμονή καί ἀγωνία. Εἶναι ἕνας ἄγνωστος δρόμος τόν ὁποῖο πρέπει νά βαδίσουμε, χωρίς νά γνωρίζουμε τί θά συναντήσουμε ἤ τί μᾶς περιμένει. Εἶναι μιά πορεία πού θά πρέπει νά μᾶς ὁδηγεῖ στόν ἀληθινό σκοπό τῆς ζωῆς μας, τόν Θεό, ὅμως αὐτό θά πρέπει νά τό ἐπιλέξουμε καί νά τό ἀποφασίσουμε μόνοι μας. Θά πρέπει νά τό ἐπιδιώξουμε συνειδητά, γιατί οἱ σειρῆνες τοῦ κόσμου μπορεῖ νά μᾶς παρασύρουν καί νά μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τόν προορισμό μας. Γιατί οἱ μέριμνες τοῦ κόσμου μπορεῖ νά συσκοτίσουν τόν δρόμο μας καί νά μᾶς ἐμποδίσουν νά τόν βαδίσουμε στήν ὀρθή κατεύθυνση. Γιατί μπορεῖ ἡ χαρά καί ἡ εὐφροσύνη πού κυριαρχεῖ στήν ψυχή μας γιά τή νέα αὐτή εὐκαιρία πού ἔχουμε νά μᾶς παρασύρει καί νά τήν ἀφήσουμε νά περάσει καί νά φεύγει, καί ἐμεῖς νά μείνουμε στό ἴδιο σημεῖο.

Γι᾽αὐτό, ἀδελφοί μου, ἡ Ἐκκλησία μας συνοδεύει τήν εὐχαριστία πρός τόν Θεό γιά τό νέο ἔτος πού ἡ ἀγάπη του μᾶς χάρισε μέ τίς εὐχές καί τίς δεήσεις της πρός τόν «καιρούς καί χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ αὐτοῦ ἐξουσίᾳ ἔχοντα» Θεόν καί μᾶς καλεῖ ὅλους μας νά ἑνωθοῦμε σέ κοινή προσευχή γιά τό ἔτος πού ἀρχίζει σήμερα.

«Δός ἡμῖν τῷ φωτί τῶν ἐντολῶν σου εὐσχημόνως ὡς ἐν ἡμέρᾳ καλῶς ὁδεύοντας».

Ἀνάμεσα στά ἄλλα αἰτήματα τῶν καρδιῶν μας πού ἀναθέτουμε στόν Θεό εἶναι καί αὐτό, ἀδελφοί μου. Νά μᾶς ἀξιώσει νά βαδίζουμε στόν νέο χρόνο ὑπό τό φῶς τῶν ἐντολῶν του, σάν νά βαδίζουμε στή διάρκεια τῆς ἡμέρας, ὅταν τό φῶς τοῦ ἡλίου λάμπει καί διευκολύνει τήν πορεία μας, ὅταν τό φῶς τοῦ ἡλίου λάμπει καί ἀποδιώκει τά ἔργα τοῦ σκότους, τά ἔργα τῆς ἁμαρτίας.

Φῶς εἶναι οἱ ἐντολές τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας, «φῶς ταῖς τρίβοις» τοῦ ἀνθρώπου ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ, κατά τόν Ψαλμωδό Δαβίδ, γιατί αὐτές μᾶς ὁδηγοῦν ὡς φωτεινοί ὁδοδεῖκτες στόν δρόμο πού ἔχει ὡς τέρμα του τόν ἴδιο τόν Θεό, τόν φυσικό προορισμό τῆς ζωῆς τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Διότι ὁ Θεός δέν μᾶς ἔπλασε γιά νά ζοῦμε μακριά του, οὔτε μᾶς χαρίζει τό νέο ἔτος γιά νά ὁδηγηθοῦμε στήν ἀποτυχία καί στήν ἀπομάκρυνση ἀπό τήν ἀγάπη του. Διότι κάθε ἄλλο φῶς πού ἐπιχειρεῖ νά φωτίσει τή ζωή μας, δέν εἶναι φῶς καθαρό, δέν εἶναι φῶς ἡμέρας. Εἶναι κάποιο ἀπό ἐκεῖνα τά φῶτα πού τυφλώνουν τά μάτια μας, πού δημιουργοῦν ἀντανακλάσεις, πού μᾶς δημιουργοῦν ψευδαισθήσεις καί μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τήν εὐθεία ὁδό καί τήν ὀρθή πορεία. Εἶναι κάποιο ἀπό ἐκεῖνα τά φῶτα πού νομίζουμε ὅτι μᾶς φωτίζουν, ἀλλά στήν πραγματικότητα συσκοτίζουν τή ζωή μας.

Ὁ σύγχρονος κόσμος ἀναζητεῖ τό φῶς. Ἐπιχειρεῖ νά δημιουργήσει νέα φῶτα πού νά προσφέρουν στόν ἄνθρωπο φυσικό φῶς, φῶς ἡμέρας, διευκολύνοντας ἔτσι τή ζωή καί τήν ἐργασία του. Ἀναζητεῖ τό φῶς, ἀλλά ξεχνᾶ τό ἀληθινό φῶς καί ἀποκλείει ἀπό τή ζωή του τόν Χριστό πού διεκήρυξε ὅτι «ἐγώ εἰμί τό φῶς τοῦ κόσμου». Ἀναζητεῖ τό φῶς, ἀλλά δέν ἀποποιεῖται τά ἔργα τοῦ σκότους. Ἀναζητεῖ τό φῶς, ἀλλά ἐπιλέγει νά ζεῖ χωρίς τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, δαπανῶντας τόν χρόνο τῆς ζωῆς του, δαπανῶντας τό νέο ἔτος πού ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μᾶς χαρίζει, σέ μία ἀτελέσφορη καί ἀνώφελη περιπλάνηση στόν κόσμο.

Ἀδελφοί μου, ὁ Θεός δέν μᾶς χαρίζει μόνο τό νέο ἔτος, μᾶς χαρίζει καί τό φῶς τῶν ἐντολῶν του, ὥστε νά γνωρίζουμε ποῦ βαδίζουμε καί ποῦ κατευθυνόμεθα. Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ δέν μᾶς δίδει τό νέο ἔτος ὡς ἕνα δῶρο σέ ἐντυπωσιακό περιτύλιγμα τό ὁποῖο ὅμως ἐσωτερικά δέν περιέχει τίποτε χρήσιμο. Μᾶς χαρίζει τό μεγάλο δῶρο τοῦ χρόνου πού μπορεῖ νά μᾶς ὁδηγήσει κοντά του, ἄν θελήσουμε νά ἀξιοποιήσουμε τήν ἀγάπη του, ἄν θελήσουμε νά εἶναι ὁ Θεός ὁ συνοδός καί συνοδοιπόρος τῆς ζωῆς μας καί κατά τό νέο ἔτος τό ὁποῖο ἀρχίζει σήμερα καί σέ ὅλη μας τή ζωή.

Ἄς ἀξιοποιήσουμε, ἀδελφοί μου, αὐτή τήν εὐκαιρία τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ μαζί μέ τίς ἄλλες εὐκαιρίες πού θά μᾶς προσφέρει ἡ τοπική μας Ἐκκλησία, ἡ ὁποία θά ἑορτάσει τό νέο ἔτος 2015 τήν ἐπέτειο τῶν 700 ἐτῶν ἀπό τά ἐγκαίνια τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τοῦ Χριστοῦ τῆς Βεροίας, τοῦ λαμπροῦ αὐτοῦ μνημείου τῆς εὐσεβείας καί τῆς τέχνης πού κοσμεῖ τήν πόλη μας. Ἄς ἀξιοποιήσουμε τίς εὐκαιρίες πού θά μᾶς προσφέρει ἡ Ἐκκλησία μας μέ τό ἔργο της καί μέ τόν νέο κύκλο τῶν ΚΑ´ Παυλείων, τό θέμα τῶν ὁποίων θά εἶναι «Ὑπομονή καί καρτερία στή σύγχρονη πραγματικότητα κατά τόν ἀπόστολο Παῦλο», καί εὔχομαι ἀπό καρδίας ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ νά πληροῖ μέ τίς δωρεές του τή ζωή τοῦ καθενός προσωπικά καί τῶν οἰκογενειῶν σας καί αὐτό τόν χρόνο.

Διάπυρος πρός τόν φιλάνθρωπον Θεόν εὐχέτης

† Ὁ Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας Παντελεήμων