ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ 2013

«Εὐφραινέσθω ἡ κτίσις, χορευέτω ἡ φύσις ὅτι Ἀρχάγγελος Παρθένῳ μετά δέους παρίσταται καί τό Χαῖρε κομίζει τῆς λύπης ἀντίθετον».

Ἐπίσκεψη ἀρχαγγελική πανηγυρίζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας καί μαζί μέ αὐτήν καί ὁλόκληρος ἡ ἀνθρωπότης. Ἐπίσκεψη ἀρχαγγελική ὄχι σέ κάποιον ἀπό τούς σπουδαίους καί τούς ἰσχυρούς τοῦ κόσμου, ἀλλά στήν ταπεινή κόρη τῆς Ναζαρέτ, σέ αὐτή πού τήν ἐπέλεξε ὁ Θεός ὡς «κεχαριτωμένη» γιά νά τήν εὐλογήσει ἀνάμεσα στίς γυναῖκες ὅλων τῶν ἐποχῶν, ἀνάμεσα στίς γυναῖκες τοῦ παρελθόντος καί τοῦ μέλλοντος, καί νά τήν ἀναδείξει ὡς αὐτήν πού θά τήν μακάριζαν «πᾶσαι αἱ γενεαί».

 Ἐπίσκεψη ἀρχαγγελική, γιά νά ζητήσει ὁ Θεός τή συμμετοχή τοῦ ἀνθρώπου στό σχέδιο τῆς θείας ἀγάπης γιά τή σωτηρία του. Ἐπίσκεψη ἀρχαγγελική, γιά νά ἀποκαταστήσει μέ τήν ὑπακοή της ἡ Παναγία Παρθένος τό ἔλλειμα τῆς ὑπακοῆς τῶν πρωτοπλάστων πού ἐξέβαλε τό ἀνθρώπινο γένος ἀπό τόν κῆπο τῆς Ἐδέμ. Ἐπίσκεψη ἀρχαγγελική, γιά νά ἀρχίσει ἡ πραγμάτωση τοῦ ἀπ᾽ αἰῶνος κεκρυμμένου μυστηρίου τῆς θείας οἰκονομίας. Ἐπίσκεψη ἀρχαγγελική ἡ ὁποία εὐαγγελίζεται τήν ἐπιδημία τοῦ «μεγάλης βουλῆς ἀγγέλου», τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, στόν κόσμο γιά νά σώσει τό πλάσμα του καί νά ἀπαλλάξει ἀπό τίς συνέπειες τῆς ἁμαρτίας καί τῆς παρακοῆς τό ἀνθρώπινο γένος.

Νά γιατί, λοιπόν, ὁ ἱερός ὑμνογράφος καλεῖ τήν κτίση νά εὐφρανθεῖ καί τή φύση νά χορεύσει. Νά γιατί σκιρτοῦν καί ἀγάλλονται οἱ ψυχές τῶν πιστῶν στό ἄκουσμα τοῦ ἀρχαγγελικοῦ μηνύματος. Νά γιατί τό «χαῖρε» τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριήλ δέν εἶναι ἕνας ἁπλῶς χαιρετισμός, ἀλλά ὁ προάγγελος τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ἐπρόκειτο νά καταργήσει τή λύπη καί νά φέρει τή χαρά «ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ». Νά γιατί τό μήνυμα τοῦ ἀρχαγγέλου δέν ἔχασε τή σημασία του ἐπί δύο χιλιάδες χρόνια , ἀλλά συνεχίζει νά χαροποιεῖ τίς ψυχές μας καί νά μᾶς δίνει τή δύναμη νά ἀντιμετωπίσουμε ὅλα τά θλιβερά καί δυσάρεστα πού ἐπισκιάζουν τή ζωή μας. Γιατί, ἀδελφοί μου, ὁ Χριστός, τήν ἐνσάρκωση τοῦ ὁποίου γιά χάρη τοῦ ἀνθρώπου εὐαγγελίζεται σήμερα ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ, εἶναι Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι τήν χαρά πού μᾶς προσφέρει «οὐδείς αἴρει ἀφ᾽ ἡμῶν». Καμιά δυσκολία, κανένα πρόβλημα, καμία θλίψη ἤ στενοχωρία τοῦ παρόντος κόσμου δέν μποροῦν νά μᾶς ἀφαιρέσουν τή χαρά πού Ἐκεῖνος μᾶς χαρίζει, τήν χαρά πού ἔφερε ἡ ἔλευσή του στόν κόσμο, τήν χαρά πού ἔφερε ἡ ἀνάστασή του, τήν χαρά πού μᾶς διασφαλίζει ἡ προοπτική τῆς σωτηρίας μας.

Μέ αὐτή τή δύναμη τῆς πραγματικῆς χαρᾶς πού προσφέρει στούς μαθητές του ὁ Χριστός κατόρθωσαν οἱ πατέρες μας νά ἀνθέξουν τίς ὀδύνες καί τίς ταλαιπωρίες τῆς μακραίωνης δουλείας ἀλλά καί νά ἀγωνισθοῦν «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καί τῆς πατρίδος τήν ἐλευθερία», καί νά ἀξιωθοῦν νά ζήσουν μαζί μέ τό θαῦμα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Παναγίας μας καί τό θαῦμα τοῦ εὐαγγελισμοῦ τοῦ Γένους, τό θαῦμα πού ἔγινε ἐφικτό χάρη στή φιλάνθρωπη μεσιτεία τῆς Παναγίας μας καί τήν εὐσπλαγχνία τοῦ Θεοῦ πρός τό εὐσεβές Γένος μας, ὁ ὁποῖος, ὅπως ἔλεγε χαρακτηριστικά ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, «ἔβαλε τήν ὑπογραφή του γιά τήν ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδος καί δέν τήν παίρνει πίσω».

Γι᾽ αὐτό καί δικαιολογημένα τιμοῦμε καί πανηγυρίζουμε σήμερα οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες τήν διπλῆ αὐτή ἑορτή, τήν ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καί τοῦ εὐαγγελισμοῦ τοῦ Γένους μας. Τήν τιμοῦμε καί τήν πανηγυρίζουμε εὐχαριστῶντας τόν Θεό καί τήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου καί ὑπέρμαχο στρατηγό τοῦ εὐσεβοῦς μας Ἔθνους. Τήν τιμοῦμε καί τήν πανηγυρίζουμε κλείνοντας τά αὐτιά μας σέ ὅσους κατά καιρούς ἀλλά δυστυχῶς καί στίς ἡμέρες μας ἀμφισβητοῦν αὐτή τή διπλῆ ἑορτή καί συγχρόνως ἀμφισβητοῦν τόν ρόλο καί τή συμβολή τῆς Ἐκκλησίας μας στήν ἀπελευθέρωση τῆς Ἑλλάδος. Τήν τιμοῦμε εὐχαριστῶντας τόν Θεό καί τήν Παναγία μας γιά τήν ἐλευθερία πού ἀπολαμβάνουμε. Τήν τιμοῦμε μνημονεύοντας μέ εὐγνωμοσύνη ὅλους ὅσους ἀγωνίσθηκαν γιά τήν ἐλευθερία, καί ὑποσχόμενοι νά φανοῦμε ἄξιοι τῆς θυσίας τους· καί ἱκετεύουμε τήν Παναγία μας νά προστατεύει μέ τίς ἀκοίμητες πρεσβεῖες της τήν πατρίδα μας ἐλεύθερη καί ἀσινῆ ἀπό πάσης ἀπειλῆς ὁρατῶν καί ἀοράτων ἐχθρῶν καί παντός κινδύνου.